«Θα μεγαλώσουν
ξανά τα μαλλιά μου...»
Στο χώρο υποδοχής του υπερσύγχρονου πλέον Παιδογκολογικού
Τμήματος του Μακάρειου Νοσοκομείου στην
Κύπρο,
η τρίχρονη Μαρία μαζί με τη μητέρα της ζωγραφίζουν,
ενώ η μικρή παίρνει τη θεραπεία της... Και
αυτή η οικογένεια έχει παλέψει σκληρά με τον παιδικό καρκίνο και
έχει κερδίσει τη μάχη. «Θα μεγαλώσουν ξανά τα μαλλιά μου», λέει το
κοριτσάκι στη μητέρα του για να πάρει μια μεγάλη μητρική αγκαλιά
και την επιβεβαίωση ότι τα καστανόξανθα μαλλιά της θα γίνουν όπως
ήταν πριν... Η μικρή ενθαρρύνεται από τη μητέρα της να ζωγραφίσει
ένα κήπο με πολύχρωμα λουλούδια. Έντονα χρώματα επιλέγει το
κοριτσάκι. Μια φανταχτερή εικόνα που δεν μοιάζει με κήπο με
λουλούδια, αλλά έχει όλη τη ζωντάνια και τη χαρά της ζωής που την
περιμένει να αδράξει την κάθε ευκαιρία που της παρουσιάζεται και
να κάνει όλα τα όνειρά της πραγματικότητα...
Η περιπέτεια της Μαρίας μοιάζει με αυτή δεκάδων άλλων παιδιών
που νίκησαν τον καρκίνο. Η ύπουλη νόσος, ωστόσο, δεν έχει πάντα
αίσια κατάληξη. Ένα στα πέντε παιδιά δυστυχώς δεν καταφέρνει να
επιβιώσει κυρίως λόγω της μη ανταπόκρισης των φαρμάκων ή λόγω
της περιοχής που εμφανίζεται ο όγκος. Και ενώ η μικρή έδινε χρώμα
και ζωή στη ζωγραφιά της, κάποιοι άλλοι γονείς, στο γραφείο του
διευθυντή του Παιδογκολογικού Τμήματος ενημερώνονταν για την
κατάσταση του 10χρονου παιδιού τους. Δύσκολο περιστατικό αυτό,
με σχετικά χαμηλά ποσοστά ανταπόκρισης των φαρμάκων και μη
χειρουργήσιμο το σημείο που εμφανίζεται ο όγκος. Αλήθεια, πόσα
άσχημα περιστατικά σ’ αυτή τη ζωή είδαμε να γιατρεύονται και πόσα
«εύκολα» να μην παίρνουν την αναμενόμενη πορεία; Η ομάδα
πάντως του Παιδογκολογικού Τμήματος θα κάνει ό,τι καλύτερο
μπορεί και γι' αυτό το παιδί. Ποιος ξέρει... Ίσως βγει «πρωταθλητής»
του πιο δύσκολου, ίσως, αγώνα που καλείται να δώσει στη ζωή του...
Περασμένες η μία και ο διευθυντής της κλινικής, δρ Λοΐζος Λοΐζου,
δίνει το δικό του αγώνα μαζί με την ομάδα ιατρών και νοσηλευτών γι'
αυτά τα παιδιά. Συνεχής η επικοινωνία με τους γονείς που θέλουν να
ξέρουν την κάθε λεπτομέρεια που αφορά στην υγεία του παιδιού
τους. «Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μου είναι η ανακοίνωση
στους γονείς της κακοήθειας του παιδιού τους», ομολογεί. «Είναι
ωσάν να βάζεις μαχαίρι στην καρδιά τους και όσα χρόνια κι αν
περάσουν αυτό δεν μπορείς να το αντέξεις», προσθέτει. Αναφέρει
όμως ότι μετά από την πάροδο ενός χρονικού διαστήματος οι γονείς
συνειδητοποιούν την κατάσταση, την δέχονται και γίνονται σύμμαχοι
με τους γιατρούς που παλεύουν για την όσο το δυνατό καλύτερη
έκβαση της θεραπείας του παιδιού τους.
Η κλινική συνεργάζεται εξάλλου με ομάδα ειδικών με τους γονείς να
ζητούν συχνά την στήριξη των ειδικών ψυχολόγων. Ο γιατρός δίνει
ιδιαίτερη έμφαση στις θεραπείες που προσφέρονται στα παιδιά
λέγοντας ότι η κλινική συνεργάζεται με τα καλύτερα ιατρικά κέντρα
του εξωτερικού και ακολουθεί πρωτόκολλα, τα οποία εφαρμόζονται
σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ευτυχώς η κρίση- τουλάχιστον
μέχρι σήμερα- δεν άγγιξε τους μικρούς ασθενείς με καρκίνο. «Όλα τα
χημειοθεραπευτικά φάρμακα παρέχονται χωρίς προβλήματα, ενώ
ακόμη και τα περιστατικά που χρειάζεται να μεταβούν κατ ‘
επειγόντως στο εξωτερικό εγκρίνονται ταχύτατα», τονίζει ο δρ Λοΐζου
και προειδοποιεί παράλληλα πως τυχόν αποκοπές στα φάρμακα για
τον παιδικό καρκίνο θα έχουν ολέθριες συνέπειες στην υγεία των
μικρών ασθενών.
Υπερσύγχρονο Κέντρο
Μνεία κάνει ο δρ Λοΐζου και στο νέο Παιδογκολογικό Τμήμα το οποίο
άνοιξε τις πόρτες του πριν από περίπου δυόμισι χρόνια. «Ηταν ένα
αίτημα που πήρε σάρκα και οστά», λέει, για να σημειώσει την
πολύμηνη διαμονή των ασθενών στο νοσοκομείο αλλά και των
γονέων τους. Η θεραπεία των παιδιών με καρκίνο χρειάζεται αρκετό
χρόνο για να ολοκληρωθεί, εξηγεί, και το κράτος οφείλει να παρέχει
αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης τόσο στα παιδιά όσο και στους
γονείς τους. Σήμερα υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για τους
γονείς (κουζίνα, τουαλέτες, ντους), παιχνιδότοπος για τα παιδιά,
σαλόνι. Επίσης λειτούργησε Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας-
δυναμικότητας οκτώ κλινών- το οποίο φιλοξενεί ασθενείς που δεν
χρειάζονται εσωτερική νοσηλεία και μεταβαίνουν εκεί για τη
θεραπεία τους. Στο Κέντρο αυτό, αναφέρει ο δρ Λοΐζου,
παραπέμπονται επίσης περιστατικά τα οποία χρήζουν διερεύνησης.
Ευτυχώς, στις πλείστες των περιπτώσεων δεν επιβεβαιώνονται οι
υποψίες των ιατρών που τα παραπέμπουν. Σε κάποιες περιπτώσεις
ωστόσο, επιβεβαιώνεται η κακοήθεια και έτσι το παιδί μεταφέρεται
στο θάλαμο εντατικής χημειοθεραπείας- εάν βεβαίως υπάρχει τέτοια
ανάγκη- και αρχίζει άμεσα τη θεραπεία του.
Το «αγκάθι» της υποστελέχωσης
Δύο μόνο παιδογκολόγοι αποφασίζουν για τη θεραπεία 35 περίπου
νέων περιστατικών κάθε χρόνο, αναφέρει ο διευθυντής του
Παιδογκολογικού. Σημειώνει ωστόσο ότι η αντιμετώπιση των
παιδιατρικών περιστατικών καρκίνου γίνεται σε συνεργασία με την
υπόλοιπη ομάδα των γιατρών του Μακάρειου Νοσοκομείου. «Θα
θέλαμε και άλλους παιδογκολόγους στην ομάδα», αναφέρει, για να
παρατηρήσει ωστόσο ότι υπάρχει έλλειψη αυτής της ειδικότητας,
διεθνώς. «Ευελπιστούμε», τονίζει, «ότι οι δύο Κύπριοι ιατροί που
σήμερα ειδικεύονται στην παιδογκολογία θα επιστρέψουν στην
Κύπρο και θα στελεχώσουν την ομάδα του Μακάρειου
Νοσοκομείου».
Μπορεί να αντιμετωπιστεί...
Δραττόμενος της ευκαιρίας, ο διευθυντής του Παιδογκολογικού
διαμηνύει ότι ο παιδικός καρκίνος δεν είναι αήττητος. Οκτώ στα δέκα
παιδιά γιατρεύονται, υποδεικνύει ο γιατρός, σημειώνοντας ότι ο
καρκίνος και η λευχαιμία αντιπροσωπεύει μόλις το 1%-2% του
συνόλου των περιστατικών κακοηθειών που εμφανίζονται κάθε χρόνο
στην Κύπρο. Το δε 40% των παιδικών καρκίνων αφορούν λευχαιμίες.
«Οι υπόλοιπες περιπτώσεις αφορούν συμπαγείς όγκους που μπορούν
να εμφανιστούν στα οστά, στους μύες, στους λεμφαδένες και σε άλλα
όργανα», προσθέτει. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό ίασης της
ασθένειας στα παιδιά είναι διπλάσιο απ' ό,τι στους ενήλικες. Η
κληρονομικότητα στις περιπτώσεις παιδιών με καρκίνο είναι πολύ
σπάνια και υπολογίζεται μόλις στο 5%.
Οι «ένοχοι»
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν
από λευχαιμία έχουν τα παιδιά που γεννιούνται με γενετικές αλλαγές,
όπως για παράδειγμα το σύνδρομο Down. Εξάλλου, παιδιά τα οποία
δέχθηκαν ακτίνες Χ από ακτινογραφίες, όταν ακόμη βρίσκονταν στην
κοιλιά της μητέρας τους, έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να
αναπτύξουν λευχαιμία και συμπαγείς όγκους σε σύγκριση με άλλα
παιδιά. Ο ρόλος των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην πρόκληση
καρκίνων στα παιδιά έχει έντονα προβληματίσει τους επιστήμονες,
αλλά με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία δεν έχει τεκμηριωθεί ότι μπορεί
να προκαλέσουν πρόβλημα. Μια άλλη θεωρία για την εμφάνιση
λευχαιμιών είναι ότι η μετακίνηση πληθυσμών μπορεί να προκαλεί
στα παιδιά κοινές λοιμώξεις, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν
μια ασυνήθιστη ανώμαλη αντίδραση στο ανοσοποιητικό τους
σύστημα, που οδηγεί στη λευχαιμία.
Σημεία και συμπτώματα
Τα σημεία και συμπτώματα της νόσου μπορούν να εντοπιστούν
οπουδήποτε στο σώμα του παιδιού. Ο δρ. Λοΐζου συστήνει στους
γονείς, όταν εντοπίζουν κάτι το ασυνήθιστο στο παιδί τους, να
συμβουλεύονται άμεσα τον παιδίατρό τους, ο οποίος είναι
καταρτισμένος για να αποφανθεί εάν το σημείο ή ο συνδυασμός των
σημείων είναι κάτι ανησυχητικό και χρειάζεται περαιτέρω
διερεύνηση. Τα συμπτώματα, που ενδεχομένως να σχετίζονται με μια
κακοήθεια είναι:
•Παρατεταμένος πυρετός
•Ανεξήγητη χλομάδα
•Αιμορραγία
•Σοβαρή ανορεξία με απώλεια βάρους
•Αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού
Ο γιατρός εξηγεί ότι το παιδί που έχει προσβληθεί από καρκίνο
παρουσιάζει συνήθως συνδυασμό σημείων και συμπτωμάτων,
διευκρινίζοντας ότι τα πιο πάνω συμπτώματα μπορεί να αφορούν και
άλλες ασθένειες, όπως για παράδειγμα μια απλή ίωση, ή αναιμία.
Της Μαρίνας Κουμάστα
Πηγή: http://www.haravgi.com.cy/
