«Η άσκηση είναι φάρμακο για τους καρκινοπαθείς»

                

Τι επίδραση έχει στα συμπτώματα της νόσου

                

       Οι περισσότεροι ασθενείς αγνοούν τα οφέλη που μπορεί να έχει γι’ αυτούς η συχνή φυσική άσκηση, όταν νέες μελέτες δείχνουν ξεκάθαρα ότι όσοι από αυτούς ασκούνται, για τουλάχιστον 2 με 3 φορές την εβδομάδα από περίπου μια ώρα κάθε φορά, μπορούν να μειώσουν την κόπωση που αισθάνονται και να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους. Αυτό έδειξε μια μεγάλη γαλλική μελέτη που παρακολούθησε για καιρό πάνω από 3.000 καρκινοπαθείς και τα αποτελέσματα της ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO 2018) που διεξάγεται στο Μόναχο.

Οι διαπιστώσεις των επιστημόνων επιβεβαιώνουν τη θετική δράση της άσκησης τόσο σε ασθενείς στα αρχικά στάδιο της νόσου όσο και σε αυτούς με μεταστατικό καρκίνο και δείχνουν ξεκάθαρα ότι τα συμπτώματα της νόσου περιορίζονται και ελέγχονται καλύτερα σε όσους ασκούνται παρά σε αυτούς που δεν ασκούνται.

Σύμφωνα και με άλλες έρευνες που παρουσιάστηκαν στο ίδιο συνέδριο, πάνω από τους μισούς (54%) ασθενείς στο αρχικό στάδιο ούτε καρκίνου του πνεύμονα δεν είχαν επενδύσει στην αξία της άσκησης και μόνο (22%) από αυτούς ακολουθούσαν τα επίπεδα άσκησης που έχει ορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για μια υγιεινή διαβίωση.

«Η άσκηση δεν ωφελεί μόνο τους υγιείς αλλά και τους ασθενείς με καρκίνο πνεύμονα. Η ήπια αεροβική άσκηση αλλά και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης θα πρέπει να είναι μέρος της θεραπείας σε ασθενείς που βρίσκονται στα πρώτα στάδια της νόσου» ανέφερε ο Dr Quan Tran, ογκολόγος στο Cancer Care Centre, St Stephen's Hospital, στο Urraween, της Αυστραλίας. Έξι στους 10 συμμετέχοντες στη μελέτη υποστήριξαν ότι δεν γυμνάζονται γιατί αισθάνονται κόπωση και δυσκολία στην αναπνοή. Περισσότεροι από τους μισούς είπαν ότι δεν ασκούνται λόγω κακής διάθεσης, έλλειψης ενδιαφέροντος, πόνου, και των παρενεργειών της θεραπείας.

«Πρέπει να ξεπεράσουμε εμπόδια που δεν αφήνουν τους ασθενείς να ασκηθούν, όπως για παράδειγμα να θεραπεύσουμε την αναιμία που μπορεί να είναι η αιτία για την κόπωση που αισθάνονται» πρόσθεσε ο κ. Tran, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Σε μια δεύτερη μελέτη, όπου συμμετείχαν 227 ασθενείς με αρχικό αλλά και μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα, φάνηκε ότι αυτοί που ακολουθούσαν ένα τακτικό πρόγραμμα αεροβικής γυμναστικής συνδυασμένο με ασκήσεις ήπιας μυϊκής ενδυνάμωσης, βελτίωσαν κατά 10% τα συμπτώματα της νόσου κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας.

«Είναι η πρώτη φορά που ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα οι οποίοι βρίσκονται υπό θεραπεία, φαίνεται ότι ωφελούνται από την άσκηση. Όσοι ασκούνται, εξαρτώνται λιγότερο από τους άλλους στην καθημερινότητά τους και χρειάζονται λιγότερη βοήθεια για να τα βγάλουν πέρα στην καθημερινότητά τους. Ίσως να έχουν και μεγαλύτερες αντοχές όσον αφορά τη δόση ή και τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, το οποίο σημαίνει σε κάποιες περιπτώσεις και καλύτερη αντιμετώπιση του όγκου» τόνισε ο Dr Joachim Wiskemann, Exercise Physiologist and Sports Psychologist, στο Εθνικό Κέντρο των Νεοπλασματικων Νόσων από το πανεπιστημιακό νοσοκομείου της πόλης Heidelberg της Γερμανίας.

Απ’ ό,τι φάνηκε και από τις δύο μελέτες οι καρκινοπαθείς δήλωσαν ότι τα προγράμματα άσκησης που πιστεύουν ότι θα τους προσφέρουν περισσότερη ευεξία είναι όσα γίνονται με την παρακολούθηση ειδικού που γνωρίζει το αντικείμενο και παρέα με άλλους ανθρώπους που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα υγείας.

«Στο παρελθόν λέγαμε ότι μόνο οι πιο υγιείς και σε καλή φυσικοί κατάσταση ασθενείς θα μπορούσαν αν ακολουθούν μια ήπια άσκηση, αλλά η μελέτη μας υπέδειξε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι ασθενείς θα πρέπει να κινητοποιούνται είτε αυτό γίνεται στο σπίτι σε μια ομάδα στο νοσοκομείο, είτε στο γυμναστήριο ή τη φύση» κατέληξε ο Dr Wiskemann.

Τέλος, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των μελετών που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο, ο Dr Martijn Stuiver, ειδικός στην αποκατάσταση ασθενών με καρκίνο από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, τόνισε πως η άσκηση θα πρέπει να ενταχθεί και να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των καρκινοπαθών, ακόμα και κατά την περίοδο που υποβάλλονται σε θεραπείες.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, «πρέπει να βρούμε τα πλέον κατάλληλα προγράμματα που ταιριάζουν σε κάθε ομάδα ασθενών ώστε αυτοί να επωφεληθούν όσο γίνεται περισσότερο. Σε επιστημονικό επίπεδο πρέπει να διερευνήσουμε περισσότερο γιατί η άσκηση έχει αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα και να καθορίσουμε ποια μορφή της είναι η ιδανική για κάθε ασθενή».

Πηγή: https://www.newsbeast.gr

Η τελευταία επιθυμία ενός 7χρονου καρκινοπαθή: «Θάψτε με στο φέρετρο με τη μαμά μου»

Ένα επτάχρονο αγόρι το οποίο πάσχει από καρκίνο έχει ως τελευταία του επιθυμία να ταφεί μέσα στο φέρετρο που έχει ήδη κηδευτεί η μητέρα του, ώστε εκείνη να τον προσέχει στον παράδεισο.

Πρόκειται για τον Filip Kwansy από το Essex ο οποίος νοσηλεύεται στο Great Ormond Street Children’s Hospital του Λονδίνου. Η χημειοθεραπεία και η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων δεν κατάφεραν να τον βοηθήσουν στη μάχη που δίνει με τη λευχαιμία.

Ο καρκίνος εξαπλώνεται και το 7χρονο παιδί απευθύνει μια τελευταία έκκληση στο κοινό, να τον βοηθήσει να ικανοποιήσει την τελευταία του επιθυμία: Να ταφεί δίπλα στη μητέρα του, που πέθανε από καρκίνο όταν ο Filip ήταν δύο ετών.

Ο 7χρονος είχε διαγνωστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο με λευχαιμία και από τότε μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία.

Ο πατέρας του, Piotr Kwansy προσπαθεί να συγκεντρώσει 6.500 λίρες, για να μπορέσει να προχωρήσει στην εκταφή της γυναίκας του Agnieszka και την ταφή της μαζί με τον Filip στην Πολωνία.

«Λέει πως είμαι ο άγγελός του, που τον προσέχει εδώ, και πως η μητέρα του θα τον φροντίζει όταν θα είναι στον παράδεισο» δηλώνει ο Ρiotr. «Δεν ξέρω πόσο καλά θυμάται τη μητέρα του καθώς ήταν τόσο μικρός όταν πέθανε, αλλά επισκέφθηκε τον τάφο της όταν ήταν αρκετά καλά για να μπορεί να της μιλήσει. Ο Filip θέλει να ταφεί με τη μητέρα του κι έτσι πρέπει να οργανώσουμε την εκταφή της και μετά την κηδεία του μαζί της. Θέλει να τον φροντίζει εκείνη. Εγώ θα μπορώ να πάρω μόνο τον Filip μαζί μου στην Πολωνία. Η θετή του μητέρα και τα αδέλφια του θα πρέπει να μείνουν στη Βρετανία, δεν έχω τα μέσα να πληρώσω για τη μετακίνηση όλων τους».

Όσο αφορά την εξέλιξη της ασθένειας του μικρού είπε:

«Χάσαμε κάθε ελπίδα στις αρχές Μαρτίου, όταν οι γιατροί μας είπαν πως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα παρά να ανακουφίσουν τον πόνο του» είπε συντετριμμένος ο πατέρας του, 

«μου ραγίζει την καρδιά να τον βλέπω. Ξέρει πως πεθαίνει και πως κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτόν. Ξέρει πως δεν του μένει πολύς χρόνος. Κι εγώ το ξέρω».

Πηγή: http://www.prototupo.gr/

Κίνδυνος θανάτου για τους καρκινοπαθείς που προτιμούν εναλλακτικές θεραπείες

H άρνηση της υποβολής σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση ήταν που συντελούσε σε πτωχότερο θεραπευτικό αποτέλεσμα

Οι καρκινοπαθείς που επιλέγουν εναλλακτικές θεραπείες αντί των συμβατικών αντικαρκινικών αγωγών, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν εντός επτά ετών, σύμφωνα με την πρώτη μεγάλη μελέτη επί του θέματος.

Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο JAMA Oncology, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Yale, έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 1.290 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού, του προστάτη, του πνεύμονα ή του παχέος εντέρου την περίοδο 2004-2013.

Εξ αυτών, 258 έκαναν χρήση εναλλακτικών σκευασμάτων και 1.032 έκαναν συμβατικές ιατρικές θεραπείες. Μετά από επτά χρόνια, περίπου το 85% των ασθενών που είχαν κάνει ιατρική αγωγή είχαν επιβιώσει, ενώ με τις εναλλακτικές θεραπείες το ποσοστό μειωνόταν στο 70%.

«Το γεγονός ότι οι εναλλακτικές θεραπείες σχετίζονται με μεγαλύτερη άρνηση της χρήσης αποδεδειγμένων αντικαρκινικών θεραπειών αλλά και αυξημένο κίνδυνο θανάτου, θα πρέπει να μας επιστήσει την προσοχή. Δυστυχώς επικρατεί μεγάλη σύγχυση για τον ρόλο των εναλλακτικών θεραπειών στον καρκίνο. Αν και χρησιμοποιούνται ως ανακουφιστικά μέσα για τη συμπτωματολογία της αντικαρκινικής αγωγής, φαίνεται ότι το κοινό τις θεωρεί ως αποτελεσματικές αντικαρκινικές θεραπείες», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Σκάιλερ Τζόνσον από την Ιατρική Σχολή του Yale.

Εξάλλου από τη μελέτη διαπιστώθηκε ότι ο συνδυασμός εναλλακτικής και παραδοσιακής θεραπείας ούτε ωφελούσε, ούτε επιδείνωνε τα άτομα που έκαναν συμβατικές αντικαρκινικές θεραπείες. Αυτό σημαίνει ότι η άρνηση της υποβολής σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση ήταν που συντελούσε σε πτωχότερο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Πηγή: https://www.in.gr

Παντρεύτηκαν στη Σύρο και έδωσαν τα χρήματα από το γάμο τους στα παιδιά της Στέγης Ανηλίκων και Εφήβων

Ο Νίκος Αληφραγκής, ναυτικός στο επάγγελμα και η Χρύσα Αραγιάννη, ιδιωτική υπάλληλος ζευγάρι δοκιμασμένο και ερωτευμένο πολλά χρόνια, ενώθηκαν πριν λίγες μέρες και με τα ιερά δεσμά του γάμου.

 Δυο νέα παιδιά που η ζωή τους έχει διδάξει το απλό και προφανές που παρά πολλοί άνθρωποι μέσα στην καθημερινότητά μας ξεχνάμε.

Αλληλεγγύη.

Αλληλεγγύη στον διπλανό μας, σ΄ αυτόν που δεν έχει, σ΄ αυτόν που αγωνίζεται.

Πολύ περισσότερο το πνεύμα της αλληλεγγύης μεγαλώνει όταν πρόκειται για παιδιά.

Σκέφτηκαν και αποφάσισαν από κοινού αντί δώρο γάμου να καταθέσουν οι καλεσμένοι τους όποιο χρηματικό ποσό επιθυμούν στο λογαριασμό της στέγη ανηλίκων και εφήβων Σύρου, ενός κέντρου ημέρας που λειτουργεί 22 χρόνια στην Ερμούπολη της Σύρου προσφέροντας φροντίδα σε 42 παιδιά, στα παιδιά ενός «ίσου» θεού, «ξεριζώνοντας αγκάθια από τις παιδικές τους ψυχές».

Η πρόσκληση γάμου του Νίκου και της Χρύσας

Η στέγη ανηλίκων και εφήβων Σύρου τους ευχαριστεί δημόσια μέσω διαδικτύου:
 

«Στους Νίκο Αλιφραγκή και Χρύσα Aραγιάννη καθώς και στους καλεσμένους τους που εξέφρασαν την γαμήλια χαρά τους υποστηρίζοντας την Στέγη μας, θερμές ευχαριστίες και ευχές για χαρούμενη ζωή.»

Ο Νίκος και η Χρύσα μέσα από την αλληλέγγυα πράξη στο γάμο τους έκαναν πραγματικότητα τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου στο αγαπημένο τραγούδι «Κάποτε θα’ ρθουν»

«Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν

Και όταν θα `ρθουν οι καιροί
που θα `χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα»

Μέσα από την καρδιά μας σας ευχόμαστε καλοτάξιδη, σαν τη δουλειά του Νίκου, να είναι η κοινή σας ζωή.

Σας ευχαριστούμε για την ελπίδα ενός καλύτερου κόσμου που μας δώσατε

Το συγκινητικό μήνυμα της πρώτης δότριας μυελού των οστών σε παιδάκι από το Όραμα Ελπίδας

Είμαι ένας άνθρωπος που ανέκαθεν προτιμούσα τις πράξεις από τα λόγια.

Όταν λοιπόν μου ζητήθηκε να γράψω λίγα λόγια για την εμπειρία μου ως δότρια, σκέφτηκα ότι θα προτιμούσα να ξαναζήσω τη διαδικασία συλλογής Μυελού των Οστών, η οποία πρέπει να σας τονίσω ήταν πολύ πιο εύκολη, ανώδυνη και ακίνδυνη απ ότι φανταζόμουν, παρά να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω τα συναισθήματα που με κατέκλυσαν πριν και μετά τη μεταμόσχευση.

Όταν με ειδοποίησαν ότι είμαι συμβατή με έναν ασθενή, θεώρησα πως θα υποβληθώ σε μια απλή ιατρική επέμβαση. Στην πορεία όμως συνειδητοποίησα ότι δωρίζοντας μυελό των οστών δεν δωρίζω μόνο λίγα από τα αιμοποιητικά μου κύτταρα. Δίνω ζωή, χαρά, ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον.

Συνειδητοποίησα επίσης ότι η σχέση δότη-λήπτη δεν είναι μονόπλευρη. Είναι αμφίπλευρη γιατί ταυτόχρονα έγινα και εγώ λήπτης εκτίμησης, σεβασμού και αγάπης. Μέσα από αυτήν την "απλή ιατρική επέμβαση" αναθεώρησα τις πραγματικές αξίες της ζωής μου και επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά ότι το να δίνεις είναι πιο σημαντικό από το να παίρνεις.

Δυστυχώ όμως, το συναίσθημα που με κατέκλυσε φεύγοντας από το νοσοκομείο ήταν μια απέραντη λύπη. Λύπη γιατί τα δωμάτια στο "ΕΛΠΙΔΑ" παραμένουν γεμάτα με παιδιά που περιμένουν απεγνωσμένα να βρεθεί ένας συμβατός δότης. Λύπη γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας που δε γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Και τέλος λύπη γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ενώ γνωρίζουν ότι μπορούν να βοηθήσουν, θεωρούν ότι δεν τους αφορά.

Κι όμως! Η δωρεά μυελού των οστών μας αφορά όλους. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι αύριο δε θα είναι τα παιδιά μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, εμείς οι ίδιοι που θα ψάχνουμε για έναν συμβατό δότη.

Θα ήθελα να μπορούσα να βοηθήσω άμεσα όλα αυτά τα παιδιά. Δεν έχω αυτή τη δυνατότητα. Αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι να σας παροτρύνω να γίνετε κι εσείς εθελοντές δότες μυελού των οστών. Και εάν το αποφασίσετε, μη σταματήσετε εκεί. Ξεκινήστε τη δική σας μικρή ή μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης. Έτσι, θα μπορέσουμε να συμβάλλουμε όλοι μαζί στη δημιουργία μιας τράπεζας εθελοντών δωρητών που θα μας κάνει περήφανους.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Βαρδινογιάννη και όλους τους ανθρώπους του συλλόγου "Όραμα Ελπίδας" για την ευκαιρία που μου έδωσαν να προσφέρω ένα τόσο σημαντικό δώρο ζωής. Εύχομαι η προσπάθεια σας να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή ανταπόκριση στο συντομότερο δυνατό χρόνο.

Η ευχαριστήρια επιστολή των γονέων προς τη δότρια

Είναι πραγματικά δύσκολο να μπορέσεις να κάνεις λόγια και να γράψεις σε χαρτί πώς αισθάνεσαι. Αυτό γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν πρόκειται να απευθυνθείς σε κάποια που προσέφερε στο ίδιο σου το παιδί κάτι μοναδικό, την δυνατότητα της επιβίωσης.

Αισθάνεσαι την ανάγκη να πεις "Ευχαριστώ", μα είναι τόσο λίγο! Νιώθεις τόσα πολλά συναισθήματα, ελπίδα, χαρά, ευγνωμοσύνη, ηρεμία, αγάπη, δέος, ανακούφιση, ευχαρίστηση. Μας δώσατε την ελπίδα της ίδιας της ζωής. Την χαρά ότι οι άνθρωποι νοιάζονται για τους άλλους. Η ευγνωμοσύνη που αισθάνεται όλη μας η οικογένεια δεν περιγράφεται. Την αισθανόμαστε κάθε φορά που κοιτάμε τον γιο μας στα μάτια.

Την ηρεμία να γνωρίζουμε πως έχει μέλλον.

Αγάπη, γιατί η ενέργεια σας αυτή δείχνει ανιδιοτέλεια και μεγαλείο ψυχής.

Ανακούφιση ότι τα δύσκολα πέρασαν.

Το δώρο σας είναι μοναδικό. Μακάρι όλοι οι Έλληνες να κάνουμε το ίδιο γιατί πραγματικά το χρειαζόμαστε.

Σας ευχαριστεί όλη μας η οικογένεια.

Με εκτίμηση οι γονείς του.

Πηγή: https://www.infokids.gr

Καλύτερος Ευρωπαίος Πολίτης ο Πατήρ Αντώνιος της «Κιβωτού του Κόσμου»

Ο πατήρ Αντώνιος κέρδισε και επίσημα το σημαντικό βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Πολίτη, που απονέμεται κάθε χρόνο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο θεσμός

Πρόκειται για έναν θεσμό που θεσπίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2008. Με το βραβείο αυτό επιβραβεύονται δραστηριότητες ή δράσεις πολιτών, ομάδων, σωματείων ή οργανώσεων που έχουν επιδείξει εξαιρετική προσήλωση στην προαγωγή μιας καλύτερης αμοιβαίας κατανόησης και στενότερης ολοκλήρωσης μεταξύ των πολιτών των κρατών-μελών.

Με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου το Βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Πολίτη ανήκει πλέον στον πατερ Αντώνιο και κατ’ επέκταση στην «Κιβωτό του Κόσμου».

Την οργάνωση είχε προτείνει ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος τόνισε πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να απονείμει το βραβείο στην Κιβωτό και στον πατέρα Αντώνιο.

Η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι μια μη-κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού, ιδιαίτερα από μονογονεϊκές και άπορες οικογένειες.

Με τη συνοδεία 10 παιδιών από την «Κιβωτό του Κόσμου», έφτασε στις Βρυξέλλες ο πατέρας Αντώνιος για την παραλαβή του βραβείου. «Τι να σας πω; Για έναν ορθόδοξο ιερέα τα βραβεία ξέρετε δεν χρειάζονται με την έννοια ότι πιστεύω και νιώθω, ότι αυτό που κάνουμε είναι χρέος μας, υποχρέωση για το ποίμνιο μας για τα παιδιά και τις ψυχούλες τις τραυματισμένες. Οπότε όλα αυτά βοηθούν στην πιστοποίηση και στο να γίνει το έργο μας ακόμα πιο γνωστό και να πάρουμε βοήθεια» τόνισε, μιλώντας στο The Caller και συνέχισε:

«Όταν μου το ανακοίνωσαν, τους είπα ότι αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο που θα πρέπει να το βιώσουν και κάποια από τα μεγάλα παιδιά μας. Συγκεκριμένα είναι παιδιά λυκείου και ο λόγος που ήθελα να είναι μαζί μου αυτή τη στιγμή είναι για να μπορέσουν να ανοίξουν τα μάτια τους. Να δουν νέους ορίζοντες. Θα βάλω τα ίδια παιδιά να παραλάβουν το βραβείο και το μήνυμα που θέλω να δώσω και στα ίδια είναι να βάζουν στόχους και να τους καταφέρνουν. Επειδή πρόκειται για παιδιά που βίωσαν άσχημα πράγματα στην αρχή της ζωής τους αυτά τα παιδιά τώρα θα πρέπει να καταφέρουν να "ζωγραφίσουν" τη δική τους ζωή».

Ο πάτερ Αντώνιος όπως παραδέχθηκε: «Δεν μπορούσα να φανταστώ ούτε καν την εξέλιξη που θα είχε αυτό το εγχείρημα της "Κιβωτού" ούτε είχα σκεφτεί ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο με τόσα παιδιά. Όπως συνηθίζω να λέω είναι ένα θαύμα. Η "Κιβωτός" αποτελεί ένα σχέδιο που προϋπήρχε και εγώ απλά είπα "ναι" και ακολούθησα τη μια ανάγκη μετά την άλλη».

Το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη απονέμεται κάθε χρόνο (από το 2008 όπου και θεσπίστηκε) από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από διαδικασία αξιολόγησης των προτάσεων που κατατίθενται από ευρωβουλευτές.

Στόχος του βραβείου είναι να επιβραβεύσει άτομα και οργανώσεις των οποίων οι δράσεις: προάγουν τη αλληλοκατανόηση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών, καθώς και την ευρωπαϊκή συνεργασία, προάγουν την ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού πνεύματος μέσω μακροχρόνιων, υπερεθνικών και διασυνοριακών πολιτιστικών συνεργασιών, ή/και προάγουν στην πράξη τις αρχές και αξίες της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ποιος είναι ο πάτερ Αντώνιος

O ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες τότε περιοχές, στον Κολωνό στην Αθήνα. Η περιοχή είναι από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη. Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους.

Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους. Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος. H προσφορά του απλού κόσμου ξεκίνησε μετά από καιρό, εφόσον γνώρισαν το νεαρό ιερέα και συνειδητοποίησαν τις προθέσεις του.

Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και εθελοντικά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι άρχισαν να έρχονται και να κάνουν μαθήματα στα παιδιά, νοικοκυρές της περιοχής άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζονταν πια οι δικές τους οικογένειες.

Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η «Κιβωτός του Κόσμου», μια οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους». Καθώς ο πληθυσμός που ζητούσε βοήθεια αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς, ο πατέρας Αντώνιος βλέποντας τα παιδιά και τις ανάγκες ολοένα να αυξάνονται, θέλησε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο και άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με πρώτο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν την φοίτησή τους.

Η υποστήριξη, εκτός των Ελλήνων αλλά και των μεταναστών, αποτέλεσε σημαντικό ζήτημα προβληματισμού για πολλούς πολίτες αλλά και φορείς της ευρύτερης περιοχής, αφού πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι οι προσπάθειες του ιερέα θα πρέπει να εστιάζονται αποκλειστικά στους Έλληνες που έχουν ανάγκη και όχι στους αλλοδαπούς. Η αγκαλιά της «Κιβωτού» όμως μέχρι και σήμερα, όπως έχει αποδείξει, δέχεται όλους όσοι έχουν την ανάγκη της – ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκεία. 

Πηγή: https://www.parapolitika.gr , 

Πηγή: http://www.topontiki.gr/

Ο 8χρονος Μηνάς για να ζήσει χρειάζεται τη βοήθειά μας!!!

Από ομάδα Ελλήνων γιατρών σε Νοσοκομείο στην Αθήνα, θα χειρουργηθεί στις 24 Οκτωβρίου, ο 8χρονος Μηνάς από το Εμπόριο Εορδαίας. Το παιδί που πάσχει από σάρκωμα κοιλίας αγνώστου ταυτότητας, έχει κάνει μέχρι σήμερα 16 χημειοθεραπείες και όπως ανέφερε η μητέρα του Νένα Κωτσίδου, «η εγχείρηση είναι πλέον δυνατή, αφού μίκρυνε αρκετά ο όγκος και υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας». «Θα αφαιρεθεί όλος ο όγκος και εάν όλα πάνε καλά στην επέμβαση, ο μικρός Μηνάς θα γίνει καλά» σημείωσε η μητέρα του παιδιού, προσθέτοντας ότι «θα σταλεί και ένα κομμάτι του όγκου στην Γερμανία για βιοψία ,ώστε να γίνουν κάποιες επιπλέον θεραπείες που χρειάζονται». 

Η ίδια, αφού ευχαρίστησε όλους όσους την έχουν βοηθήσει έως τώρα , δήλωσε ότι «υπάρχει προσπάθεια να καλυφθούν όλα τα έξοδα που θα χρειασθεί να γίνουν τις επόμενες ημέρες και για την μετάβαση και διαμονή της στην Αθήνα, ώστε να προετοιμαστεί το παιδί για το χειρουργείο».

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε

Γίνεται έκκληση για την οικονομική στήριξη από τις αρχές , τους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής και όσοι θέλουν να καταθέσουν την δική τους συμμετοχή, μπορούν να συνεισφέρουν στον αριθμό λογαριασμού που έχει ανοιχθεί στην Εθνική Τράπεζα για τον μικρό Μηνά και είναι 449/004886-00, με δικαιούχο την Κωτσίδου Παρθένα -Γεώργιος.

IIBAN: GR06 0110 4490 0000 4490 0488 600

ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ- BIC: ETHNGRAA

Πηγή: https://www.infokids.gr

Η γνωριμία με τον Κύριο Χίκμαν!

Ο Κύριος Χίκμαν λοιπόν, αυτός ο περίεργος τύπος που μπαίνει ξαφνικά στη ζωή μας και όμως γίνεται πολύτιμος. Την ίδια στιγμή που μας ενοχλεί η παρουσία του, παλεύουμε με νύχια και με δόντια να τον κρατήσουμε πάνω μας και τρέμουμε μήπως μας πάθει κάτι και χρειαστεί να τον αποχωριστούμε κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Γιατί παιδιά με χρόνια νοσήματα, που χρειάζονται τη χορήγηση φαρμάκων για μεγάλο χρονικό διάστημα ‘ υποχρεώνονται’  ως μέρος της θεραπείας τους να κουβαλάνε ένα ‘σωληνάκι’  μέσα από το οποίο θα χορηγούνται τα φάρμακα και θα γίνονται οι αιμοληψίες. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται οι καθημερινές φλεβοκεντήσεις που συνέπεια έχουν την ταλαιπωρία και δυσφορία του παιδιού.

Ωραία… έχουμε έναν καινούριο φίλο, τι κάνουμε τώρα με αυτόν;

Πρώτα απ΄όλα τον προσέχουμε ως κόρη οφθαλμού και τον φροντίζουμε όσο καλύτερα γίνεται.

Προσοχή στο τι σημαίνει καλύτερα… κι εδώ ισχύει το Less is More!

Όσο λιγότερους χειρισμούς κάνουμε (γιατροί, νοσηλευτές, χειρουργοί, γονείς, παιδιά) στον Κύριο Χίκμαν τόσο μικρότερος ο κίνδυνος να προκληθεί λοίμωξη, βακτηριαιμία με κίνδυνο της ζωής του Κυρίου Χίκμαν και ακόμα χειρότερα της ζωής του ίδιου του παιδιού.

Η επιβίωση του Κυρίου Χίκμαν κρέμεται από 3 κλωστές:

1. Από τον τρόπο που εισάγεται
2. Από τον τρόπο που διαχειρίζεται
3. Από τη διάρκεια παραμονής του

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

• Είναι απόλυτα σημαντικό να χρησιμοποιηθούν οι μέγιστες προφυλάξεις κατά τη διάρκεια της εισαγωγής του από τον γιατρό που τοποθετεί τον Κύριο Χίκμαν και είναι ο Σκούφος, η Μάσκα, η Αποστειρωμένη Ποδιά, τα Αποστειρωμένα Γάντια και το Μεγάλο Χειρουργικό Πεδίο.
• Η διαχείριση του Κυρίου Χίκμαν περιλαμβάνει τους χειρισμούς για αιμοληψίες και χορήγηση φαρμάκων, αλλά και την αλλαγή των επιθεμάτων.

α) Όσο αφορά την πρόσβαση στον Κύριο Χίκμαν, η σύσταση από τους ειδικούς είναι η χρήση ειδικών ‘κουμπωμάτων’ που διατηρούν το κύκλωμα κλειστό. Δηλαδή; θα ρωτήσει ο μικρός μας πρίγκηπας. Είναι σημαντικό να κρατάμε τον δρόμο κλειστό για τα μικρόβια που προσπαθούν να  μπουν μέσα στο σωληνάκι μας, τον Κύριο Χίκμαν. Τα κλειστά συστήματα (βλέπε εικόνα) παραμένουν συνεχώς κλειστά και κρατάνε τα μικρόβια μακριά. Χρειάζεται μόνο να τα απολυμαίνουμε σωστά πριν βάλουμε τη σύριγγά μας για αιμοληψία ή χορήγηση φαρμάκων. Δηλαδή να τα τρίβουμε για 15 δευτερόλεπτα με γάζα που έχει αντισηπτικό και υποχρεωτικά να αφήνουμε να στεγνώσει για άλλα 15 δευτερόλεπτα πριν συνδέσουμε τη σύριγγα.

β) Η «πονεμένη» ιστορία αλλαγής των επιθεμάτων επίσης χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και εκπαίδευσης. Θυμηθείτε κι εδώ πως όσο πιο συχνά αλλάζουμε το επίθεμα, δηλαδή κάνουμε χειρισμούς στο σημείο εξόδου του Κυρίου Χίκμαν, τόσο αυξάνουμε την πιθανότητα να τον μολύνουμε. Οι ειδικοί συστήνουν την αλλαγή των επιθεμάτων με γάζα κάθε 48 ώρες, ενώ τα αποστειρωμένα, διαφανή, ημιδιαπερατά επιθέματα κάθε βδομάδα. Προσοχή: Αλλάζουμε αμέσως τα επιθέματα που λερώθηκαν ή έχουν ξεκολλήσει.

γ) Τέλος, όσο κι αν είμαστε κολλητοί με τον Κύριο Χίκμαν, μιας και έχουμε μοιραστεί μαζί του τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον αποχωριστούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η παρουσία του και μόνο αυξάνει τον κίνδυνο λοίμωξης, κάτι που δεν το θέλουμε. Έτσι όταν πια δεν χρειάζεται συχνή χορήγηση φαρμάκων και αιμοληψιών ζητάμε από τον Κύριο Χίκμαν να πάρει το καπελάκι του και να φύγει, με την ευχή να μην τον ξανασυναντήσουμε ποτέ στη ζωή μας. 

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της σωστής εφαρμογής υγιεινής των χεριών. Σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ.

TIPS

• Όταν έρχεται κάποιος να "πειράξει" τον φίλο σου Χίκμαν του ζητάς ΠΡΩΤΑ να ΠΛΥΝΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ.
• Όταν θέλουμε να κάνουμε μπάνιο, τοποθετούμε ένα αδιάβροχο επίθεμα πάνω από το κανονικό μας επίθεμα και έτσι δε βρέχεται να ξεκολλήσει και διατηρείται τουλάχιστον μία βδομάδα.
• Δε βάζουμε αντιβιοτικές αλοιφές στο σημείο εξόδου του Κυρίου Χίκμαν γιατί μπορεί να προκληθούν μυκητιάσεις, ενώ συγχρόνως κάνουμε τα μικρόβια πιο ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.
• Πριν τοποθετήσουμε το καινούριο επίθεμα καθαρίζουμε το σημείο εξόδου με σπειροειδείς κινήσεις και αφήνουμε να στεγνώσει το αντισηπτικό.

Ο Κύριος Χίκμαν λοιπόν, αυτός ο περίεργος τύπος που μπαίνει ξαφνικά στη ζωή μας και όμως γίνεται πολύτιμος. Την ίδια στιγμή που μας ενοχλεί η παρουσία του, παλεύουμε με νύχια και με δόντια να τον κρατήσουμε πάνω μας και τρέμουμε μήπως μας πάθει κάτι και χρειαστεί να τον αποχωριστούμε κατά τη διάρκεια της θεραπείας…

Γράφει ο Αικατερίνη Μουγκού

Πηγή: https://www.paidiatriki.gr