ΠΩΣ ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Εκεί που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, εκεί που το τελευταίο ίχνος ελπίδας φαίνεται πως ξεψυχάει, εκεί που η ήττα θεωρείται βέβαιη, μια μικρή σπίθα ξεπηδάει πρώτη ηλιαχτίδα μετά την παρατεταμένη βαρυχειμωνιά.

Στις 15 Νοεμβρίου του περασμένου χρόνου βρεθήκαμε, ο σύζυγός μου κι εγώ, αντιμέτωποι με μια οδυνηρή πραγματικότητα. Ο τρίχρονος μικρός γιος μας βρισκόταν τότε, όπως μας είπε με λύπη η διευθύντρια του ογκολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριάκού, στο τέλος της λιγοστής ζωής του.

Όλα τα γνωστά χημειοθεραπευτικά σχήματα, που είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από τους θεράποντες γιατρούς στη 10μηνη νοσηλεία του εκεί, αποδείχτηκαν ανίκανα να πολεμήσουν την οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία της περίπτωσής μας.

Η διάγνωση του μικρού Διονύση ήταν από τις βαρύτερες μορφές καρκίνου στο αίμα και η επίπονη θεραπεία του δεν κατόρθωσε πέρα από ένα διάστημα λίγων ημερών να βάλει σε ύφεση την ασθένειά του.

Μια ακόμη υποτροπή σε περίοδο απλασίας είχε καταστρέψει ολοσχερώς και την μοναδική ελπίδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών. Το μόνο που απέμενε ήταν η εκλογή: ή παίρναμε το παιδί στο σπίτι αφήνοντάς το να χαρεί το οικείο περιβάλλον του, τις λιγοστές μέρες που απέμεναν ή ξεκινούσαμε ένα τελευταίο χημειοθεραπευτικό σχήμα, το οποίο θα εφαρμοζόταν για πρώτη φορά, έχοντας επίγνωση των βαρειών περενεργειών που θα επέφερε, όπως αδυναμία στην όραση και νεφρική ανεπάρκεια και καταστρεπτικές συνέπειες σε καίρια όργανα (σπλήνα, συκώτι). Σ' αυτή την περίπτωση, την οποία απορρίψαμε, θα είχαμε καλύτερη ποιότητα ζωής (λιγότερους πόνους) στις υπόλοιπες μέρες που απέμεναν.

Παρά τις χαμηλές τιμές της γενικής αίματος του παιδιού και την ραγδαία αναμενόμενη πτώση τους (30,8 αιματοκρίτης 2200 λευκά 3 πολυμορφοπύρηνα 4 βλάστες) και την πλήρη διείσδυση του μυελού, η ψυχολογική κατάστασή του ήταν ανεβασμένη, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της ίασής του. Κι αυτό γιατί είχαμε τη δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, έτσι ώστε να αντλούμε εμείς οι ίδιοι δύναμη από τη ζωντάνια που το ίδιο το παιδί διέθετε.

Με πρώτο οδηγό την πίστη, με την πλατύτερη έννοια της ΑΓΑΠΗΣ για τη ζωή, ξεκινήσαμε ένα μαραθώνιο αγώνα εφαρμογής όλων των πρακτικών εξωιατρικών χειρισμών που μπορέσαμε να μάθουμε. Κι έτσι αρχίσαμε να δίνουμε στο παιδί ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ ΒΟΤΑΝΩΝ, ενδεδειγμένα για την πάθησή του, που ανακαλύψαμε μέσα απ' τη σοφία των απλών ανθρώπων. Μετά μια βδομάδα η εξέταση αίματος δείχνει θεαματική ανοδική πορεία (34,4 αιματοκρίτης, 4700 λευκά, 41 πολυμορφοπύρηνα).

Στη συνέχεια προσθέτουμε ΕΜΒΡΕΓΜΑ ΦΥΤΩΝ, ΩΜΑ ΑΓΡΙΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ ΑΓΚΑΘΙΑ, που ενστικτωδώς ζήτησε το ίδιο το παιδί. Το αφήσαμε ελεύθερο στο δάσος και μόνο του βρήκε ορισμένα τρυφερά αγκάθια και τα έτρωγε. Μετά μαζεύαμε αυτά τ' αγκάθια και του τα δίναμε να τα τρώει. Ακόμη προσθέσαμε για διάστημα 40 ημερών ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΤΑΜΙΣΙΟΥ ΚΑΒΟΥΡΙΟΥ. Τα πολτοποιούσαμε και τα περνούσαμε από στραγγιστήρι. Αυτό βέβαια μόνο για 40 μέρες γιατί όταν κατάλαβε το παιδί ότι ο χυμός αυτός ήταν από ζωντανά καβούρια, δεν ήθελε με καμία πίεση να τον πιει.

Μετά την πάροδο δύο μηνών, με συνεχή λήψη όλων των προαναφερθέντων στοιχείων και την ΕΠΙΤΥΧΙΑ απομάκρυνσης όλων των παραγόντων που μπορούσαν να φέρουν έστω και ελάχιστη πτώση στην ΥΨΗΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του παιδιού και μετά από μικρές αυξομειώσεις γενικής αίματος, φθάσαμε στις 18/1/89 να έχουμε 37,5 αιματοκρίτη 9900 λευκά 58 πολυμορφοπύρηνα και μερική ύφεση μυελού.

Τον ίδιο μήνα αρχίζουμε να προσθέτουμε ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΩΝ σε ποσότητες που καθορίστηκαν με βάση ελλείψεις του οργανισμού του. Δηλαδή: ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ C-A-D-E, ΑΣΒΕΣΤΙΟ, ΣΙΔΗΡΟ, ΚΑΛΙΟ, ΦΟΛΙΚΟ ΟΞΥ και ΜΕΤΑΛΛΑ.

Όλο αυτό το διάστημα τρέφουμε το παιδί υγιεινά, δίνοντάς του ΦΡΟΥΤΟΧΥΜΟΥΣ,επιμένοντας στο παντζάρι και το καρότο, ωμά λαχανικά, βασιλικό πολτό, ξηρούς καρπούς, μαύρο ψωμί, (Αποφεύγουμε το κρέας)

Για μικρό διάστημα συμπληρώνουμε τη φυσική θεραπεία του με αποξηραμένο συνδυασμό βοτάνων και φορτισμένο τσίπουρο 100 βαθμών. 

Απο τις 24 Μαρτίου 1989 έως σήμερα έχουμε μια σταθερή υψηλή γενική αίματος με 42 αιματοκρίτη και όλες τις υπόλοιπες τιμές στο υψηλότερο φυσιολογικό επίπεδο. 

Θα ήταν αδικία η βάρβαρη ασέβεια, αν εδώ δεν επισημάνουμε και δεν γνωστοποιήσουμε στον κόσμο ότι, πάνω ή πέρα απ΄ όλα ήταν η νοερή εικόνα της μορφής του Χριστού που συνέχεια επροκαλείτο να οδηγεί και να καίει με το φως της τους βλάστες (καρκινικά κύτταρα) αλλά και η νοερή μετάγγιση από πατέρα σε γιο. 

Αυτά φαίνονται παράξενα στους ανθρώπους όπως και σε εμένα, όταν τα έκανα χωρίς κανένας να μου τα έχει υποδείξει. Αργότερα, γνωρίζοντας την επιστήμη της "Διανοητικής" διαπίστωσα πόση ενέργεια έστελνα στο παιδί και πως αυτό ήταν ο θεμέλιος λίθος για την θεαματική βελτίωση του παιδιού. 

Μια ακόμη ροή θετικής ενέργειας ερχόταν από κάθε άτομο προς το παιδί με μια απλή χειρονομία προσφοράς στον υπέρτατο. (με ένα κεράκι, ένα τάμα, μια προσευχή)

Ο συνδυασμός πνευματικής και φυσικής υγιεινής προσφοράς συντέλεσε στο σημερινό αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ το Θεό την Μάνα Φύση που πάντα βγάζει αντίδοτα αλλά και που πάντα θα μας υπηρετεί όταν γνωρίζουμε τον τρόπο να επικοινωνούμε μαζί της και ένας τρόπος υπάρχει η ΣΤΟΡΓΗ.

Αιβαλή Άννα

Πηγή: http://www.oikologoi.gr