Παιδί με σοβαρή ασθένεια

Πριν από χρόνια ένα παιδί που έπασχε από σοβαρή ασθένεια ήταν σχεδόν καταδικασμένο και το έβλεπαν σαν «ένα παιδί που φεύγει». Στις μέρες μας, με την πρόοδο της ιατρικής μπορούμε και μιλάμε  για χρόνιες καταστάσεις οι οποίες πολλές φορές αποτελούν ένα βαρύ φορτίο για τις οικογένειες αυτές παλεύοντας να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που τους επιβάλλει η ασθένεια.

Το ποσοστό των οικογενειών που βιώνουν ένα τέτοιο φορτίο είναι αρκετά υψηλό. Η απομόνωση από τα κοινωνικά δρώμενα οδηγεί συχνά σε παθολογικές καταστάσεις. Τόσο η συμπαράσταση όσο και η στήριξη από τον κοινωνικό περίγυρο της οικογένειας,  βοηθά ιδιαιτέρως να ‘περάσουν’ τα άτομα αυτά από την άρνηση της κατάστασης στην αποδοχή. Είναι πολύ σημαντικό να μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους καθώς το αντίθετο οδηγεί σε μακροχρόνια θλίψη και ίσως και σε ψυχική ασθένεια. Τα τρία στάδια του πένθους είναι ο φόβος, η θλίψη και η ελπίδα.

Ένα παιδί που πάσχει από κάποια σοβαρή ασθένεια περνάει από τα παρακάτω επίπεδα συνειδητότητας και με βάση αυτά επικοινωνεί και με το περιβάλλον του.

1.     Επίπεδο αποκλεισμένης συνείδησης

2.     Επίπεδο υποψιαζόμενης συνείδησης

3.     Επίπεδο αμοιβαίας προσποίησης

4.     Επίπεδο ανοιχτής συνείδησης

Για το παιδιά μέχρι 5 ετών το άγχος θανάτου εκφράζεται με το άγχος του αποχωρισμού από το τους γονείς του. Παιδιά 6-10 ετών είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασής τους, παρόλο που δεν μιλούν  ανοιχτά για το πρόβλημά τους. Συνειδητοποιούν πως ο θάνατος είναι κάτι μη αναστρέψιμο, όμως δεν είναι σε θέση να πιστέψουν ότι μπορεί να συμβεί σε αυτά.

Το παιδί δεν θα πρέπει να φοβάται να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του για την κατάστασή του, το αντίθετο μάλιστα θα πρέπει να ενισχύεται. Συχνά μάλιστα αισθάνεται ενοχές για το πρόβλημά του αλλά και για το "κακό" που δημιουργεί στην οικογένεια. Τα παιδιά που βρίσκονται σε ένα πολύ δύσκολο στάδιο, προσπαθούν να βρουν συμβολικούς τρόπους να αποχαιρετίσουν, να ηρεμήσουν ή και να προστατεύσουν τους ανθρώπους που αγαπούν. 

Η δική μας απάντηση σε αυτό  θα πρέπει να ταιριάζει στον κώδικα επικοινωνίας που εκείνα επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν.

Πηγή: http://mariakonstantinopoulou14.blogspot.gr