Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019

Η 11χρονη Κωνσταντίνα «έφυγε» από καρκίνο όμως άφησε πίσω της ένα υπέροχο βιβλίο που έγραψε η ίδια!

Μια τραγική και συνάμα συγκινητική ιστορία ήρθε στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ώρες αναφορικά με ένα πανέμορφο κορίτσι που έφυγε πριν από λίγους μήνες από τη ζωή στα 11 χρόνια του, νικημένο από τον καρκίνο.
Ο λόγος για την Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, από τα Ιωάννινα, η οποία το διάστημα που έδινε μάχη με το «θηρίο» κατάφερε να ολοκληρώσει ένα ολόδικο της βιβλίο με τίτλο «Τα όνειρα εξαφανίστηκαν».


Το βιβλίο αυτό πρόκειται να παρουσιαστεί την Κυριακή 24/11 στις 11 π.μ., στο Πνευματικό Κέντρο Ιωαννίνων, ενώ τα έσοδα από την πώλησή του θα διατεθούν σε Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια.
«Να αρχίζεις ό,τι μπορείς να κάνεις ή ονειρεύεσαι πως θα ήθελες να κάνεις.»
Οι γονείς της Κωνσταντίνας, Ράνια Γεωργίου και Βασίλης Αναγνωστόπουλος, που βοήθησαν τη μονάκριβη κορούλα τους να αποτυπώσει τις σκέψεις και τα λόγια της, γράφοντας ό,τι τους υπαγόρευε σε έναν φορητό υπολογιστή, μίλησαν στην «Espresso» για την περιπέτειά τους, αλλά και για το βιβλίο της 11χρονης, που «είναι το πνευματικό παιδί της κόρης μας και μας δίνει κουράγιο και χαρά»:

«Η Κωνσταντίνα ξεκίνησε την ιστορία της στα 8 της. Είχε μία ιδέα και τις σκέψεις της τις έγραφε σε ένα χαρτί και μας τις διάβαζε. Τότε της πρότεινα να μου τις υπαγορεύει και να τις γράφω στον υπολογιστή. Κάποια στιγμή, άφησε το παραμύθι στη μέση και το έπιασε ξανά λίγο αφότου διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο, στις 17 Ιουλίου 2018. Ήμασταν στη Γερμανία και από τα χειρουργεία είχε υποστεί ημιπληγία, είχε χάσει την ομιλία της, τη σκέψη της… Σιγά σιγά άρχισε να επανέρχεται και θέλησε να συνεχίσει το παραμύθι, όχι βέβαια με τον ίδιο πλούτο στη διήγηση γιατί είχε χάσει μεγάλο κομμάτι του λεξιλογίου της. Κάθε μέρα καθόταν στη θέση της στο τραμ και στη διαδρομή της μισής ώρας ήταν αμίλητη, ακούνητη, αγέλαστη, καθώς σκεφτόταν τη συνέχεια της ιστορίας. Ήταν ενθουσιασμένη και πέρυσι τέτοιον καιρό κατάφερε να τελειώσει το παραμύθι της».


Όπως αποκάλυψε ο πατέρας, η 11χρονη ήθελε να κάνει η ίδια την εικονογράφηση και γι’ αυτό σκίτσαρε τους τέσσερις βασικούς ήρωες: «Όμως, τον Φεβρουάριο υποτροπίασε, με αποτέλεσμα την εικονογράφηση να κάνει ο σκιτσογράφος Δημήτρης Δημαρέλος, βασιζόμενος στα πρωτότυπα σκίτσα της Κωνσταντίνας, η οποία μας άφησε τον περασμένο Ιούνιο».
Ο κ. Αναγνωστόπουλος επισήμανε πως το παραμύθι αναφέρεται σε μια φανταστική πολιτεία στο Διάστημα, τη Χώρα των Ονείρων.
«Εκεί κυβερνά η καλή βασίλισσα Γαλήνια, η οποία είχε φυλακίσει τους εφιάλτες και όλοι ζούσαν χαρούμενοι. Όμως, ο κακός αδελφός της, Μηγαλήνιος, κατάφερε να πάρει τον θρόνο και να σκορπάει εφιάλτες, βυθίζοντας τους κατοίκους στην κακοκεφιά. Δύο κοριτσάκια κατέστρωσαν ένα σχέδιο και ελευθέρωσαν τη βασίλισσα Γαλήνια».

Μέσα στο παραμύθι η Κωνσταντίνα έχει γράψει λόγια συγκινητικά, αλλά και διδακτικά: «Να αρχίζεις ό,τι μπορείς να κάνεις ή ονειρεύεσαι πως θα ήθελες να κάνεις. Η τόλμη χαρίζει ευφυΐα, μαγεία και δύναμη. Μόνο έτσι μπορείς να πας και στη χώρα των ονείρων».



Ο αιώνιος Μαχητής έφυγε αλλά χάρισε ζωή!



Θρήνος στη Γαστούνη για τον 12χρονο Σταύρο

 Ένα αγγελούδι 12 ετών, ένα υπέροχο αγόρι, ένας υπέροχος μαθητής, ένας ταλαντούχος αθλητής. Με αυτά τα λόγια περιγράφουν συγκλονισμένοι όλοι όσοι γνώριζαν στη Γαστούνη τον Σταύρο και την υποδειγματική οικογένειά του.

Η μητέρα του Ιωάννα Αβραμίδη και ο πατέρας του Κώστας Αβραμίδης πήραν μια μεγάλη απόφαση που αποδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής τους, πράξη που θα συμφωνούσε και το αγγελούδι τους. Ο Σταύρος φεύγοντας από τη ζωή, δίνει ζωή σε άλλα παιδιά δωρίζοντας όργανά του. Πράξη θεάρεστη. Τα αδέλφια του Απόστολος και Γιώργος είναι υπερήφανα για τον αδελφό τους.


Αιώνιος Μαχητής

Ο μικρός Σταύρος έδωσε τη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, όλες αυτές τις μέρες που νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών. Οι γιατροί έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Ο μαχητής Σταύρος και αυτή την φορά μπορεί να έχασε τη μάχη αλλά κέρδισε την αιώνια ζωή και χάρισε ζωή σε άλλους συνανθρώπους του. Κέρδισε την αιώνια  εκτίμηση φίλων, δασκάλων,  συμμαθητών και συναθλητών του. Παράδειγμα για όλους!

Πρωταθλητής Καράτε

Ο Σταύρος ήταν πρωταθλητής στο καράτε. Η δασκάλα του στις πολεμικές τέχνες κ. Έλενα Κοτσίρη, συγκλονισμένη  και με δάκρια στα μάτια δήλωσε στην «Πατρίς»: «Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο Σταύρος δεν θα είναι πια μαζί μας. Ούτε οι συναθλητές του εδώ, ούτε εγώ. Ο Σταύρος ήταν ένας ταλαντούχος αθλητής γιατί είχε ένα υπέροχο χαρακτήρα. Σε δύο μήνες θα έπαιρνε τη «μαύρη ζώνη». Ήταν πρωταθλητής Ελλάδος στην κατηγορία του ενώ είχε δεκάδες άλλες διακρίσεις. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του ».

Άριστος μαθητής

Ο Σταύρος ήταν μαθητής της ΣΤ τάξης στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Γαστούνης. Ήταν άριστος μαθητής, αξιαγάπητος στην τάξη του. Ο διευθυντής του σχολείου κ. Νίκος Κλάδης συντετριμμένος δήλωσε στην «Πατρίς»: «Δάσκαλοι και μαθητές είμαστε συγκλονισμένοι από τον αδόκητο και άδικο θάνατο του Σταύρου. Ο Σταύρος θα μας λείψει. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.» Την Δευτέρα στη θέση του θα υπάρχει μια ανθοδέσμη…

Η «Πατρίς» και το Patrisnews εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του 12χρονου αγγελουδιού.




Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Έρανος για τον 38χρονο καρκινοπαθή Γιώργο Αντωνόπουλο από το Γιαννιτσοχώρι Ηλείας



Γιώργος Αντωνόπουλος: Χρειάζεται ποσό που μπορεί να ξεπερνά τις 58.000€.

Σκοπός του 38χρονου, Γιώργου, ο οποίος κατάγεται από το Γιαννιτσοχώρι Ηλείας, είναι να μεταβεί στο Ανόβερο της Γερμανίας, προκειμένου να υποβληθεί σε απαιτητική νευροχειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο.


Ο άνδρας βρίσκεται αντιμέτωπος από τις αρχές του έτους με ένα βαρύτατο και περίπλοκο πρόβλημα υγείας που σε πρώτη φάση τού έχει προκαλέσει μερική τύφλωση.

Υπέβαλε πρόσφατα το σχετικό αίτημα στο Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο (ΑΥΣ) του ΕΟΠΥΥ, ωστόσο το αίτημά του απορρίφθηκε.

Ο 38χρονος συνεχίζει να εργάζεται ως αποθηκάριος για τον βιοπορισμό του, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην εργασία του.

Η έκκλησή του είναι επείγουσα και δραματική, επομένως ο Γιώργος Αντωνόπουλος χρειάζεται τη στήριξη όλων.

Όσοι επιθυμούν να ενισχύσουν το ταξίδι του στη Γερμανία, μπορούν να καταθέσουν χρήματα στον λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς.

Η γνωμάτευση του διευθυντή της Νευροχειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», κ. Δαμιανού Σακκά για το πρόβλημα: «Ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου την 26-3-2019 έδειξε μια εκτεταμένη, πολυλοβωτή, συμπαγή βλάβη διαστάσεων 7,2 επί 5 επί 5,2 που καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα της δεξιάς πλάγιας κοιλίας, κυρίως στο ινιακό κέρας.
 Η μαγνητική αγγειογραφία εγκεφάλου την 5-4-2019 έδειξε ότι η βλάβη λαμβάνει εκτενή αρτηριακή αγγείωση από υπεράριθμους κλάδους κατά το οπίσθιο τμήμα της μέσης εγκεφαλικής αρητρίας καθώς και κατά το ανώτερο τμήμα αυτής.
 Η ψηφιακή αγγειογραφία την 2-7-2019 έδειξε ότι ο αγγειοβριθής αυτός όγκος αιματώνεται από την δεξιά περιμεσολόβιο, την οπίσθια χοριοειδή και από τελικούς κλάδους της δεξιάς οπίσθιας εγκεφαλικής αρτηρίας».



TPAΠEZA ΠEIPAIΩΣ

ΔIKAIOYXOΣ ANTΩNOΠOYΛOΣ ΓEΩPΓIOΣ TOY NIKOΛAOY.

GR1101721460005146085527633




“Να θυμάσαι, θα ξαναβγεί ο ήλιος!” είπε ο 12χρονος Αλέξανδρος πριν «φύγει» απ’ τη ζωή. Η περήφανη μαμά Ματίνα εξομολογείται



Ο Αλέξανδρός μου νόσησε για πρώτη φορά στην τρυφερή ηλικία των 6 ετών. Ένα παιδάκι του νηπίου αναγκάστηκε ν’ αφήσει τους δεινόσαυρούς του και να μπει στο νοσοκομείο. Χειρουργεία, χημειοθεραπείες ,ένα σωληνάκι να βγαίνει από μια τρύπα στο μικρό του στήθος, ο κύριος Hickman.  Νίκησε τη νόσο και για 5 χρόνια ήταν καλά. Ώσπου στα 12 του χρόνια ο γιός μου παρουσίασε υποτροπή της νόσου. Γκρεμίστηκε ο κόσμος του !Ετοιμαζόταν να πάει γυμνάσιο! Πως ένιωσα όταν τον έχασα; Έχασα το φως μου! Τον ήλιο μου! Την ελπίδα μου! Όλα!

Ακόμη και οι πιο σκληροί άνθρωποι λυγίζουν στο άκουσμα του χαμού ενός παιδιού. Αδιανόητο πράγμα για έναν γονιό, με ανείπωτα συναισθήματα κι αμέτρητα γιατί! Υπάρχει όμως μία περήφανη μαμά, που κατάφερε να κάνει τον πόνο της δημιουργικό!

Η μαμά Ματίνα Κυριάκου, αποχωρίστηκε τον γιό της σε ηλικία 13 ετών κι ενώ νοσούσε από καρκίνο. Θεώρησε υποχρέωσή της να συνεχίσει το έργο του λατρευτού της γιου. Έτσι ξεκίνησε στο  fb την ομάδα περήφανων γονέων και φίλων παιδιών με απίστευτη δύναμη «Θα ξαναβγεί ο ήλιος. Αλέξανδρος ».

Σήμερα η ομάδα αυτή αριθμεί περίπου 4.000 μέλη με σκοπό κανένας γονιός να μην νοιώθει μόνος του και κανένα παιδί να μη χάσει την ελπίδα του, όπως η ίδια αναφέρει. Εγώ ένα πράγμα μόνο θα σας πω! ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ!!!!



-Περήφανη μαμά Ματίνα. Θέλεις να μας πεις πως ξεκίνησε η περιπέτεια του παιδιού;

-Ο Αλέξανδρός μου νόσησε για πρώτη φορά στην τρυφερή ηλικία των 6 ετών. Ένα παιδάκι του νηπίου αναγκάστηκε ν’ αφήσει τους δεινόσαυρούς του και να μπει στο νοσοκομείο. Χειρουργεία, χημειοθεραπείες, ένα σωληνάκι να βγαίνει από μια τρύπα στο μικρό του στήθος, ο κύριος Hickman. Δεν έχασε ποτέ τη ζωντάνια του, την όρεξη του για παιχνίδι. Ώρες αμέτρητες παίζαμε μέσα στο δωμάτιο για μήνες συνεχόμενους!

-Ήσασταν μόνοι στα δωμάτια αυτά;

-Όχι δεν ήμασταν. Κι ο Αλέξανδρος πάντα έμπαινε με τα πιο «κλειστά» παιδιά. Τα παιδάκια που δεν ανοίγονταν, που ήταν πιο θυμωμένα, με το δίκιο τους. Και ξέρεις γιατί; Γιατί κατάφερνε με τον ευγενικό του χαρακτήρα και την πρόθεσή του να βοηθάει ΠΑΝΤΑ, να τα κάνει φίλους του.

-Ευγενική ψυχή και μεγάλη καρδιά. Την κέρδισε λοιπόν την μάχη σε αυτό το στάδιο.

-Ναι, την κέρδισε και για 5 χρόνια ήταν καλά.

-Ώσπου;

-Ώσπου στα 12 του χρόνια ο γιός μου παρουσίασε υποτροπή της νόσου. Γκρεμίστηκε ο κόσμος του! Ετοιμαζόταν να πάει γυμνάσιο! Θύμωσε πολύ αλλά για δέκα λεπτά μόνο!


-Τι εννοείς;!

-Μόλις πέρασαν τα δέκα λεπτά με φώναξε και μου είπε: «Εντάξει μαμά, το νίκησα μία φορά, μπορώ να το ξανακάνω !».Κι όντως το πάλεψε! Πέρασε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Παρέλυσε και κατάφερε με την επιμονή και υπομονή του, να ξαναπερπατήσει 6 μήνες μετά και ξανά  παρέλυσε λίγο αργότερα……

-Πως πήρε την απόφαση να κατασκευάσει τις κονκάρδες του;

-Ενώ βρισκόμασταν στο εξωτερικό για τη θεραπεία του, και μετά από προτροπή του μπαμπά, αποφάσισε να φτιάξει ένα μετάλλιο για τον ίδιο και για όλα τα παιδιά που αγωνίζονται. Όταν τον ρώτησαν τι θα ζωγραφίσει πάνω, με κοίταξε με αγάπη και είπε: «Ένα άλογο!». Ήξερε πως ήταν τ’ αγαπημένο μου ζώο! Έπειτα τον ρώτησαν: «Ποιο θα είναι το μήνυμα σου;» κι εκείνος απάντησε:
ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ!!


Δάκρυα συγκίνησης γέμισαν τα μάτια όλων! Περνούσε τόσα και ήθελε να μοιράσει δύναμη κι ελπίδα! Πόσο περήφανη νοιώθω για εκείνον……..!!!!

-Να τολμήσω να ρωτήσω;

-Πως ένιωσα όταν τον έχασα;

Έχασα το φως μου!

Τον ήλιο μου!

Την ελπίδα μου !Όλα!

Όμως εκείνος δεν τα παράτησε ποτέ! Ακόμη και μέσα στην εντατική και με δυο τρυπημένους πνεύμονες, εκείνος αγωνιζόταν! ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ; ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΠΟΙΗΘΩ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ;

Η κονκάρδα του Αλέξανδρου, δεν είναι μια απλή καρφίτσα! Είναι μετάλλιο τιμής κι ανδρείας για όλα τα Παιδιά-Ήρωες μέσα στα νοσοκομεία.

Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις στους γονείς, των οποίων τα παιδιά νοσούν;

-Αυτοί οι γονείς που νοσούν τα παιδιά τους…..! Δεν είναι απλοί άνθρωποι.



-Δηλαδή;

-Μ’ έναν μαγικό τρόπο ,απλά δεν είναι! Κοιμούνται μ’ ένα μάτι ανοιχτό ή και καθόλου για ημέρες, και δεν νυστάζουν!

Τρώνε ένα γεύμα την ημέρα και μπορούν και στέκονται στα πόδια τους!

Σηκώνουν το παιδί τους λες και είναι αρσιβαρίστες, όσα κιλά κι αν είναι!

Ξέρουν κι αναγνωρίζουν φάρμακα, μαθαίνουν απ’ έξω ιατρικά πρωτόκολλα και διαβάζουν εξετάσεις, σαν να είναι γιατροί!

-Ποιος είναι ο σκοπός της ομάδας;

-Η ομάδα περήφανων γονέων και φίλων παιδιών με απίστευτη δύναμη, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ, εστιάζει στο να δίνει στα παιδιά δύναμη κι ελπίδα. Να τους δίνει να καταλάβουν πόσο ξεχωριστά είναι, δίνοντας τους το παράσημο τιμής κι ανδρείας του Αλέξανδρου, μαζί μ’ ένα δώρο καρδιάς.

-Πως αντιδρούν τα παιδάκια που λαμβάνουν τα δώρα;

-Τα δέχονται με απίστευτη χαρά κι ενθουσιασμό και φορούν περήφανα την κονκάρδα του.

Σ’ αυτόν τον αγώνα που τα παιδιά μας μπαίνουν δίχως να ερωτηθούν, μ’ αυτόν τον δύσκολο, άδικο κι αμείλικτο αντίπαλο, μπορούν να τα καταφέρουν. Ναι μπορούν! Έχοντας εμάς στο πλευρό τους!

-Πες μας κάτι για το τέλος.

-Θα σας πω το εξής: Ο γιος μου ΔΕΝ έφυγε από τον καρκίνο! ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕ ΣΤΑ ΕΞΙ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑ!!! Έκανε υποτροπές και κάθε φορά τον νικούσε! ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!!!! Έφυγε από πνευμονία. Ο καρκίνος δεν είναι ανίατη ασθένεια!!! Να θυμάστε το μήνυμα του Αλέξανδρου!
 ΘΑ  ΞΑΝΑΒΓΕΙ  Ο  ΗΛΙΟΣ!!!!!



Δεν ήθελα να γράψω τίποτε περισσότερο αλλά δεν μπορώ! Έχω ειλικρινά μπερδευτεί! Γιατί δεν είμαι σίγουρη ποιο συναίσθημα με κυρίευσε την ώρα που κοιτούσα τα μάτια της! Ήταν σεβασμός, αξιοπρέπεια, θάρρος, σθένος! Ήταν όλα μαζί!!! Αλλά σας το υπογράφω πως δυο πράγματα δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου! Την περηφάνια στα μάτια της και το γαργαριστό του γέλιο!!

Ναι, λοιπόν !ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ!!!!!!!

*Την ομάδα «Θα ξαναβγεί ο ήλιος. Αλέξανδρος» τη βρίσκετε στο facebook εδώ https://www.facebook.com/groups/209748919776824/




Συνέντευξη-επιμέλεια: Έλσα Λουκά για το Singlewoman.gr