Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ο Καβουράκης και το ταξίδι του !!!


O Moloch διαγνώστηκε με μία σπάνια μορφή καρκίνου στα 28 του. Δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο ένα παραμύθι το οποίο "απευθύνεται σε παιδιά που πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν καρκίνο". Ένα αισιόδοξο, ευχάριστο παραμύθι!  

Μία ιστορία που θα δώσει δύναμη στους γονείς και ελπίδα στα μικρούς ήρωες που έχουν διαγνωσθεί με καρκίνο.

Ο Καβουράκης και το ταξίδι του


Μια μικρή ιστορία για τα παιδιά που με τη φαντασία τους μπορούν να νικήσουν τα πάντα.

Ο Άκης είναι ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Πάει στη γ’ τάξη του Δημοτικού σε μια όμορφη γειτονιά της Αθήνας, από εκείνες που τα παιδιά μαζεύονται μετά τα μαθήματά τους και παίζουν μπάλα και κρυφτό. Είναι αρκετά καλός μαθητής, χωρίς να διαβάζει πολύ και αυτό τον κάνει διπλά χαρούμενο όταν του λέει μπράβο η δασκάλα. Κι ο Δήμος είναι καλός μαθητής, ίσως καλύτερος από τον Άκη, αλλά δε βγαίνει ποτέ να παίξει τα απογεύματα γιατί η μαμά του τον βάζει να διαβάζει πολύ και μετά τον εξετάζει.


Μια μέρα του φθινοπώρου, ο Άκης γύριζε σπίτι από το σχολείο φορτωμένος με τα μπράβο του και χαρούμενος σκεφτόταν ότι η μητέρα του θα του είχε φτιάξει κεφτεδάκια με πατάτες που του αρέσουν. Ύστερα, θα πήγαινε μια βόλτα με τον παππού και ίσως του έπαιρνε και μια σοκολάτα να μοιραστούν στην παιδική χαρά. Ο παππούς βέβαια θα έπαιρνε ένα μικρό κομματάκι γιατί λέει ότι είναι ήδη γεμάτος ζάχαρη. Τον Άκη δε θα τον πείραζε να είναι γεμάτος ζάχαρη σκέφτηκε καθώς έφτανε σπίτι.

Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια μέχρι την πόρτα του σπιτιού ένιωσε ένα μικρό, πολύ μικρό πόνο στο πόδι του. Όπως τότε που ο Μιχάλης, εκείνο το παιδί που κάνει τη δασκάλα να τραβάει τα μαλλιά της και είναι πολύ αστεία όταν το κάνει, είχε τσιμπήσει το μπράτσο του για να του πάρει το καινούριο του μολύβι. Τι να έγινε εκείνο το μολύβι, αναρωτήθηκε και ξέχασε τον πόνο.

Οι μέρες περνούσαν άλλες όμορφες σαν εκείνη τη μέρα που πήγε με το μπαμπά και τη μαμά να δουν τα δελφίνια κι άλλες άσχημες όπως τότε που η γειτόνισσα με τις γάτες δεν του έδωσε τη μπάλα που έπεσε στον κήπο της. Αυτό που δεν άλλαζε όμως ήταν εκείνος ο περίεργος πόνος στο πόδι του, λίγο πιο πάνω από το γόνατο. Ο Άκης νόμιζε ότι το είχε χτυπήσει κάποια στιγμή παίζοντας μπάλα. Βλέπετε όσοι δεν ήξεραν ποδόσφαιρο στη γειτονιά του, φαίνεται προσπαθούσαν να κλωτσήσουν τα πόδια των άλλων αντί για τη μπάλα. Δεν το κατάλαβε ποτέ του ο Άκης το γιατί. Το πιο περίεργο δε, ήταν ότι τις περισσότερες φορές ο πόνος ήταν πιο δυνατός το βράδυ, όταν έπεφτε να κοιμηθεί.


Ένα βράδυ σαν όλα τα άλλα, καληνύχτισε τους γονείς του και πήγε στο κρεβάτι του. Διάβασε μερικές σελίδες από το βιβλίο με το νεαρό μάγο που αφού μεγάλωσε έπιασε δουλειά στο τσίρκο και έσβησε το φως να κοιμηθεί. Έβλεπε πολλά και περίεργα όνειρα αλλά αυτό που θα έβλεπε απόψε δεν χώραγε στη φαντασία του! Καθώς ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του δίπλα στο μαξιλάρι του ήρθε και στάθηκε ένα μικρό γυαλιστερό καβουράκι. Ο Άκης, αν και είχε δει πολλά καβουράκια στη ζωή του στην παραλία κάτω από το σπίτι στο νησί, δυσκολεύτηκε να καταλάβει τι είναι. Βλέπετε κάτι το σκοτάδι, κάτι το κοστούμι με τη γραβάτα. Ε; Για στάσου! Από πότε τα καβουράκια φοράνε ρούχα; Και τι δουλειά είχε στο μαξιλάρι του Άκη;
Άπλωσε λοιπόν το χέρι του να το πιάσει αλλά δεν τα κατάφερε. «Είναι όνειρο», σκέφτηκε ο Άκης και χαμογέλασε έτοιμος να συνεχίσει τον ύπνο του.
-Ψίτ;
-…
-Ψίτ; Ναι εσύ ο περίεργος που δεν έχεις καν δαγκάνες. Μ’ ακούς;
Ο Άκης γύρισε σαστισμένος! Το καβούρι στον ύπνο του μιλούσε!
-Ναι. Ποιος είσαι και τι κάνεις στο κρεβάτι μου κοστουμαρισμένος;
-Αφενός δεν είμαι στο κρεβάτι σου. Επικοινωνώ μαζί σου μέσα από τα όνειρά σου. Κανονικά είμαι γατζωμένος μέσα στο δεξί σου πόδι. Όσο για το κοστούμι, οι πληροφορίες μου λένε ότι εδώ στη Γη παίρνετε περισσότερο στα σοβαρά όσους φοράνε κοστούμι και γραβάτα.
Έχει δίκιο, σκέφτηκε ο Άκης. Να για παράδειγμα ο διευθυντής στο σχολείο που φοράει πάντα κοστούμι και γραβάτα είναι πάντα σοβαρός. Και όταν μιλάει τον ακούνε όλοι με προσοχή. Ακόμη και η δασκάλα. Μα αυτό σε απασχολεί Άκη; Τι εννοεί γατζωμένος μέσα στο πόδι σου; Και από πού έρχεται αν όχι από τη θάλασσα;
Αυτά τον ρώτησε λοιπόν τον κύριο Καβουράκη κι εκείνος του εξήγησε.

Στην άλλη άκρη του γαλαξία μας, όχι πολύ μακριά από εδώ αν δεν έχει κίνηση και ξέρεις τους σύντομους δρόμους, υπάρχει ένας μικρός πλανήτης με το όνομα (ο άλλος) Ποσειδώνας. Όχι αυτός που είναι εδώ στη γειτονιά μας. Ο άλλος. Γι’ αυτό και λέγεται έτσι. Πολύ μικρός πλανήτης, ακόμη και σε σχέση με τη Γη που δεν είναι και κανένα θηρίο. Ο πλανήτης αυτός είναι καλυμμένος με νερό θαλασσινό και μέσα κατοικούν λογής λογής θαλασσινά ζωάκια. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάτι σαν βασιλιάς, είναι ένας κάβουρας που αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και είναι έτσι όλοι χαρούμενοι. Ο κ. Καβουράκης είναι γιός του. Πρίγκηπας σα να λέμε. Επειδή η ζωή στον (άλλο) Ποσειδώνα είναι κάπως μονότονη για έναν πρίγκηπα, με όλους τους άλλους κάβουρες να τον υπηρετούν και να τον προσέχουν ο κ. Καβουράκης κάνει συχνά ταξίδια με το μίνι διαστημόπλοιό του.
Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι που κατέβηκε στη Γη να δει τις παραλίες μας και να χαιρετήσει κάτι ξαδέρφια του που είχαν έρθει χρόνια πριν μετανάστες να γνωρίσουν τον κόσμο. Το διαστημόπλοιό του φαίνεται να μάζεψε βρώμα από μια παραλία που δεν καθάρισε κανένας και δεν κατάφερνε να απογειωθεί μέχρι το διάστημα. Την τελευταία φορά που δοκίμασε, έπεσε και καρφώθηκε μέσα στο πόδι του Άκη.
-Έτσι που λες Άκη μου. Και τώρα έχω μπλέξει εδώ και δεν μπορώ να φύγω.
-Ναι αλλά εγώ πονάω! Σκέφτομαι μάλιστα να πω στη μαμά να με πάει στο γιατρό. Αν και αυτός συνήθως με κυνηγάει με τα εμβόλια.
-Γι’ αυτό κι εγώ επικοινώνησα μαζί σου Άκη. Πρέπει να πας στο γιατρό για να βολευτούμε και οι δυο.
-Δηλαδή;
-Δηλαδή εσύ θα σταματήσεις να πονάς κι εγώ θα μπορέσω να πάω σπίτι μου. Ίσως δεν ήταν τελικά και τόσο βαρετά…
-Καλά, εμένα θα με κάνει καλά ο γιατρός. Εσύ πως θα πας σπίτι;
-Θυμάμαι από το Πανεπιστήμιο της Ατλαντίδας, όπου σπούδαζα διαστημική της θάλασσας ότι τα ανθρώπινα φάρμακα μπορούν να δουλέψουν ως καύσιμα για το διαστημόπλοιό μου! Οπότε αν πάρεις αρκετά θα μπορέσω να το ξεκινήσω και αν πατήσω αρκετό γκάζι να ξεσφηνώσω από το πόδι σου!

Αφού χαιρετήθηκαν, ο Άκης ξύπνησε και περίμενε μέχρι το πρωί. Σκεφτόταν τι να κάνει. Από τη μια φοβόταν το γιατρό. Όχι τον ίδιο δηλαδή αλλά τις βελόνες του. Δεν είναι ότι πιο ευχάριστο να σε τσιμπάνε με βελόνες! Αν ήταν θα το είχαν και στο λούνα Παρκ! Από την άλλη όμως λυπόταν τον κ. Καβουράκη με το μπλέξιμό του και είχε κουραστεί κι εκείνος να πονάει. Αποφάσισε λοιπόν να πει στη μαμά του να τον πάει στο γιατρό αλλά να μην πει τίποτε για το νέο φίλο του.

Από την άλλη μέρα κιόλας, ο Άκης άρχισε να πηγαίνει στο νοσοκομείο. Είχε πολλές βελόνες και πολλά τσιμπήματα. Από την πρώτη μέρα κιόλας άρχισε να φεύγει ο πολύς πόνος. Ο κ. Καβουράκης ερχόταν κάθε βράδυ, του έλεγε πόσα ακόμη καύσιμα χρειάζεται και για να τον ευχαριστήσει που άντεχε όλες αυτές τις βελόνες και την κούραση από τα φάρμακα του έλεγε ιστορίες από τον πλανήτη του αλλά και από τα ταξίδια του. Για εκείνη τη φορά που ένα περαστικό διαστημόπλοιο έχυσε λάδια στον (άλλο) Ποσειδώνα και τρίβανε με τα σφουγγάρια όλο το βυθό, για τον περίεργο πλανήτη με τα ηφαίστεια όπου συνάντησε κάποτε με ένα τριαντάφυλλο μέσα σε μια γυάλα και τον ρωτούσε μήπως είδε πουθενά κάποιο Πρίγκηπα. Είπε στο τριαντάφυλλο ότι κι εκείνος είναι πρίγκηπας, αλλά εκείνο έψαχνε έναν άλλο πιο μικρό και πιο ξανθό. Ακούστηκε ενδιαφέρον τύπος…
Όταν τα καύσιμα ήταν πια αρκετά ο κ. Καβουράκης χαιρέτησε τον Άκη και ετοιμάστηκε για αναχώρηση. Έλα όμως που δεν υπολόγισε κάτι ακόμα!
-Άκη! Έχουμε πρόβλημα!
-Μα τι λες; Όλα πάνε μια χαρά! Εγώ είμαι καλύτερα, το σκάφος σου είναι σχεδόν γεμάτο καύσιμα, η μαμά θα φτιάξει αύριο κέικ με σοκολάτα!
-Τα μαλλιά σου.
-Τα μαλλιά μου είναι μια χαρά. Τα χτενίζω μόνος μου και μερικές φορές βάζω και ζελέ για να στέκονται όπως του μπαμπά.
-Ναι αλλά… προκαλούν παρεμβολές.
-Παρε..τι;
-Παρεμβολές. Να πώς να σου πω, πως είναι στην τηλεόραση που μερικές φορές δεν πιάνει καλά το κανάλι; Έ απ’ αυτό μόνο που τώρα δεν πιάνει καλά το τιμόνι. Αριστερά πατάω εγώ, δεξιά στρίβει το σκάφος μου.
-Κι όλα αυτά από τα μαλλιά μου;
-Ναι! Τα μαλλιά είναι στους ανθρώπους σαν τις κεραίες!
-Ωραία και τι προτείνεις; Να τα κόψω;
-Βασικά όσο κοντά και να τα κόψεις δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να τα ρίξουμε. Για λίγο! Μέχρι να απογειωθώ και να απομακρυνθώ! Μετά θα ξαναβγούν στ’ ορκίζομαι!
-Μα θα γίνω σαν τον παππού που όταν περνάει κάτω από λάμπα γυαλίζει το κεφάλι του!
-Ναι αλλά εσένα θα είναι για λίγες μέρες μόνο! Άντε ένα δυο μήνες το πολύ. Σε παρακαλώ! Μην με ταλαιπωρείς για τρίχες κατσαρές!

Ο Άκης το σκέφτηκε λίγο και τελικά συμφώνησε. Δεν ήταν δα και τόσο τραγικό! Θα έβαζε τη γιαγιά να του φτιάξει έναν όμορφο σκούφο, ίσως με τα χρώματα της ομάδας του! Δε θα χρειαζόταν και να χτενίζεται, που το βαριόταν λίγο. Ειδικά όταν τον χτένιζε η μαμά ίσως ακόμη και να πονούσε!

Την άλλη μέρα τα μαλλιά του άρχισαν να πέφτουν. Οι γονείς του και οι συγγενείς του τον κοιτούσαν σα να στενοχωριόντουσαν αλλά εκείνος ήξερε το λόγο και ήταν σχεδόν χαρούμενος που όλα πήγαιναν μια χαρά.

Όταν τελικά έπεσαν όλα, ο κ. Καβουράκης ξεκίνησε το ταξίδι του! Ο Άκης σταμάτησε να πηγαίνει στα νοσοκομεία και γύρισε στο σχολείο του, τη μπάλα του, τις βόλτες με το ζαχαρένιο του παππού. Πολλές φορές θυμάται πόσο κουράστηκε για να βοηθήσει το φίλο του αλλά δεν έχει σημασία πια. Περιμένει το καλοκαίρι να πάει στην παραλία κάτω από το σπίτι στο νησί για να μάθει νέα από τα ξαδέρφια του κ. Καβουράκη!

Υποστήριξη αδερφών με καρκίνο!


Αδέρφια...
Υποστήριξη αδερφών με καρκίνο


Οι ζωές εκείνων των παιδιών που ο αδελφός ή η αδελφή τους έχει καρκίνο, αλλάζουν σε πολύ σημαντικό βαθμό. Τα συναισθήματά τους για το αδελφάκι τους με τον καρκίνο και για την ιδιαίτερη φροντίδα που λαμβάνει - απολαμβάνει μπορεί να τους γεννά πολλά διαφορετικά συναισθήματα. Μπορεί να νιώθουν λύπη που είναι άρρωστο. Μικρότερα παιδιά μπορεί ακόμη να νιώθουν πως τα ίδια προκάλεσαν τον καρκίνο. Ή πως μέσα σε όλο αυτό το γεγονός, οι δικές τους ανάγκες αγνοούνται. Όταν ένα παιδί είναι πολύ άρρωστο και νοσηλεύεται, η εστίαση είναι φυσικά σε αυτό το  μέλος της οικογένειας. Ως γονέας, ίσως να μην είστε σε θέση να δίνετε την ίδια προσοχή στα υπόλοιπα παιδιά σας  με αυτή που τους δίνατε πριν την εμφάνιση του καρκίνου. Ίσως επίσης να εξαντλείτε τόση από την ενέργεια και την υπομονή σας στη φροντίδα του παιδιού σας που έχει καρκίνο, ώστε να μην απομένει παρά ελάχιστος χρόνος και ενέργεια για να μιλήσετε με τα άλλα παιδιά σας, να παίξετε μαζί τους, να τα βοηθήσετε με τα μαθήματά τους.

Μια τέτοια συμπεριφορά από τη μεριά σας είναι φυσικό να ενοχλεί τα άλλα παιδιά σας, όσον αφορά τη φροντίδα που αυτά λαμβάνουν από εσάς. Κάτι τέτοιο μπορεί να έχει ως συνέπεια να αλλάξει η συμπεριφορά των άλλων σας παιδιών. Μπορεί να γίνουν μελαγχολικά, να εμφανίσουν πονοκεφάλους ή προβλήματα στις επιδόσεις τους στο σχολείο. Σχολικοί σύμβουλοι καθώς και υποστηρικτικές ομάδες μπορούν να σας δώσουν μερικές συμβουλές για το πώς να διαχειριστείτε τέτοιου είδους καταστάσεις. Επιπλέον, ακολουθούν παρακάτω μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τα άλλα παιδιά σας: 

          • Μιλήστε μαζί τους για τα συναισθήματά τους. Μιλήστε μαζί τους για την πιο ειδική φροντίδα που δίνετε στο αδελφάκι τους με καρκίνο. Δώστε τους να καταλάβουν πως το να νιώθουν άσχημα είναι απολύτως φυσιολογικό. Προσπαθήστε να τους εξηγήσετε τι συμβαίνει και γιατί δεν είστε τόσο δίπλα τους, όσο ήσαστε μέχρι πρότινος.

          • Μιλήστε τους για τον καρκίνο, τη θεραπεία και τη φροντίδα που όλο αυτό απαιτεί. Οι φόβοι των μικρότερων παιδιών καταλαγιάζουν όταν γνωρίζουν πως δε γίνεται να έχουν προκαλέσει τα ίδια την ασθένεια με όσα εύχονται ή με τα μικρόβια κάποιου κρυολογήματός τους. Η θεραπεία και οι διαδικασίες που ακολουθούνται είναι σημαντικό να παρουσιαστούν ως κάτι που βοηθάει την εξολόθρευση του καρκίνου και όχι ως κάποια μορφή τιμωρίας.

          • Περάστε χρόνο μαζί τους. Αφιερώστε μερικό από τον χρόνο σας σε δραστηριότητες που ευχαριστούν τα παιδιά σας.

          • Eνθαρρύνετέ τα να συμμετέχουν σε παιχνίδια έξω στην ύπαιθρο. Φροντίζετε πάντα ώστε να παρατηρείτε και να επαινείτε το ό,τι κάνουν σε αυτές τους τις δραστηριότητες.

          • Εμπλέξτε τα στη θεραπεία που ακολουθεί ο αδελφός/αδελφή τους. Επιτρέψτε τους να έρθουν μαζί σας στο νοσοκομείο. Έχοντας τα παρόντα μαζί σας, έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά πώς είναι το νοσοκομείο, η κλινική, η θεραπεία.

          • Μιλήστε μαζί τους για ερωτήσεις που ίσως τους θέσουν συμμαθητές και φίλοι τους. Βοηθήστε τα να σκεφθούν πιθανές ερωτήσεις και απαντήσεις, ώστε σε μια τέτοια περίσταση να μη νιώσουν άβολα να μιλήσουν για την κατάσταση που βρίσκεται ο/η αδελφός/ή τους.

          • Ζητήστε από άλλα μέλη της οικογένειας και από φίλους να περνάνε χρόνο με τα υπόλοιπα παιδιά σας. Ένας θείος ή μια θεία για παράδειγμα, θα μπορούσαν να παρευρεθούν σε σχολικές εκδηλώσεις ή να παρακολουθήσουν σημαντικούς αγώνες ή παραστάσεις. Ένας γείτονας μπορεί επίσης να τα βοηθήσει με τα μαθήματα του σχολείου ή να πάει μαζί τους μια όμορφη βόλτα.



Πηγή: www.BeStrong.org.g

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Δωρεάν χημειοθεραπείες από το “Σωτηρία” και το Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού


 


Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού με σύνθημα  "Kανείς μόνος στην κρίση", στελεχωμένο από ένα συνεχώς αυξανόμενο δίκτυο εθελοντών  παρέχει δωρεάν πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ασθενείς ανασφάλιστους , άπορους , άνεργους ,  οι οποίοι αποκλείονται από το δημόσιο σύστημα υγείας και την όποια υγειονομική φροντίδα.

Έχοντας διανύσει οκτώ  μήνες λειτουργίας και εμπειρίας, το ΜΚΙΕ αποτελεί πλέον  βασικό δέκτη του τραγικού αδιεξόδου και της απόγνωσης που βιώνουν οι ασθενείς αυτοί, ιδιαίτερα της ομάδας  των καρκινοπαθών ασθενών.

Στο πλαίσιο της ακατάπαυστης δραστηριοποίησης του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, ολοκληρώθηκε την τρέχουσα εβδομάδα η έναρξη της συνεργασίας με την Ογκολογική Κλινική του Νοσοκομείου “ΣΩΤΗΡΙΑ”.

Ο διευθυντής της Ογκολογικής Μονάδας, κος. Κωνσταντίνος Συρίγος, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό τιμώντας το λειτούργημά τους αποφάσισαν να εργαστούν εθελοντικά και πέραν του κανονικού τους ωραρίου κάθε Τετάρτη, ώστε να χορηγούν την ενδεδειγμένη χημειοθεραπεία ΔΩΡΕΑΝ στους ασθενείς που παραπέμπονται από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού και το Κοινωνικό Ιατρείο του Ιατρικού Συλλόγου και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί μια μεγάλη νίκη της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, μια μεγάλη νίκη στον αγώνα μας για ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το οποίο θα περιθάλπει χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις για όλους!

ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΚΙΕ

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00 - 13:00) (ΤΡΙΤΗ 16:00-19:00) (ΤΕΤΑΡΤΗ 16:00-18:00) (ΠΕΜΠΤΗ 16:00-20:00) (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17:00-19:00) (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)


 


Πηγή: http://www.kala-nea.gr/

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Αντίο ηλίθιε καρκίνε. Είμαι μια επιζήσασα !!!


Συγκλονίζει η φωτογραφία 5χρονης: «Αντίο ηλίθιε καρκίνε»!!!



Σε όλους εμάς που ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να ΖΕΙΣ, η Μέρεντιθ, χαρίζει το πιο γλυκό χαμόγελο της, για να μας υπενθυμίσει πόσο τυχεροί είμαστε…

Είναι μόλις 5,5 ετών, όμως την πρώτη και μεγάλη μάχη την έχει ήδη δώσει, αφού κατάφερε να παλέψει και να νικήσει τον καρκίνο.

Η «μικρή μαχήτρια», όπως έχει επικρατήσει πλέον να την αποκαλούν, έχει υποβληθεί σε ακτινοθεραπείες και αμέτρητες εξετάσεις.

Έχασε τα μαλλιά της από τις θεραπείες, ενώ χωρίς να διαμαρτύρεται, μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, την ώρα που τα παιδιά της ηλικίας της έπαιζαν στις παιδικές χαρές.

Σήμερα όλα αυτά αποτελούν παρελθόν, ένα κακό όνειρο.

Η ίδια ανέβασε την φωτογραφία που βλέπετε στο facebook, εξηγώντας σε φίλους και γνωστούς, γιατί έχει κάθε λόγο να χαμογελάει.

«Είμαι η Μέρεντιθ και είμαι 5,5 ετών. Σήμερα 20 Μαρτίου 2012 έκανα την τελευταία χημειοθεραπεία μου. Τον Σεπτέμβριο ολοκλήρωσα 28 ημέρες ακτινοθεραπείας. Έχω υποβληθεί σε αμέτρητες εξετάσεις, ακτινογραφίες και εξετάσεις αίματος.
Αντίο ηλίθιε καρκίνε. Είμαι μια επιζήσασα».



Πηγή: http://www.star.gr/

Μύθοι και αλήθειες... γύρω από το αίμα




7 ΜΥΘΟΙ

1. Ο Μυελός των Οστών  είναι ίδιος με το Νωτιαίο Μυελό 

2.  Όταν δίνεις αίμα αυξάνεις τις πιθανότητες να κολλήσεις ασθένειες όπως AIDS και ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ.

3. Όλοι μπορούν να γίνουν εθελοντές δότες.  Ακόμα και αυτοί που πάσχουν από διάφορα νοσήματα.

4. Η Ελλάδα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της για εθελοντικό αίμα.

5. Η συλλογή μιας μονάδας ομφάλιου αίματος επηρεάζει τη διαδικασία του τοκετού.

6. Όλες οι μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συλλέγονται, είναι κατάλληλες για να χρησιμοποιηθούν σε μελλοντική μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων.

7. Η ποσότητα αίματος που θα δώσω είναι μεγάλη και μπορεί να έχω κάποιο πρόβλημα μετά την αιμοδοσία.


7 ΑΛΗΘΕΙΕΣ

1. Πολλοί άνθρωποι συγχέουν το Μυελό των Οστών με το Νωτιαίο Μυελό. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Νωτιαίος Μυελός αποτελεί ιστό του νευρικού συστήματος και σχετίζεται με νευρικές λειτουργίες και ΟΧΙ με την αιμοποίηση.

2. Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά την αιμοληψία είναι αποστειρωμένα και ανοίγονται μπροστά στον αιμοδότη. Κάθε φόβος για μετάδοση ασθένειας είναι αβάσιμος και παράλογος.

3. Αίμα δεν μπορούν δώσουν όσοι πάσχουν από διάφορα νοσήματα ή παθολογικές καταστάσεις, που απαγορεύουν οριστικά ή πρόσκαιρα την αιμοδοσία. Ο αποκλεισμός αυτός γίνεται τόσο για να μην επιβαρυνθεί η υγεία του αιμοδότη όσο και για να διασφαλιστεί η ποιότητα του αίματος που θα μεταγγισθεί στο λήπτη.

4. Δυστυχώς, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να εισάγουμε αίμα από τον ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, γεγονός που όχι μόνο δεν μας τιμά ως χώρα αλλά και είναι οικονομικά ασύμφορο.

5. Κατά τη διάρκεια του τοκετού όλη η προσοχή εστιάζεται στην ασφάλεια της μητέρας του νεογνού. Η διαδικασία της συλλογής, ξεκινά μετά από τη γέννηση του νεογνού και αφού έχει κοπεί ο ομφάλιος λώρος.

6. Επιλέγονται, για φύλαξη μόνον εκείνες οι μονάδες, που περιέχουν ικανοποιητικό αριθμό κυττάρων. Αυτό οδηγεί σε απόρριψη από τις δημόσιες τράπεζες του 60% περίπου των μονάδων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, που συλλέγονται αρχικά. Επιπλέον δείγματα αίματος που λαμβάνονται από τη μητέρα και από το ομφάλιο αίμα εξετάζονται για ενδεχόμενη παρουσία συγκεκριμένων νοσημάτων, όπως είναι οι ηπατίτιδες,  το AIDS και η μεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική αναιμία.

7. Ο όγκος του αίματος που λαμβάνεται είναι περίπου το 1/20 του συνολικού όγκου αίματος και αναπληρώνεται σε 10 λεπτά από τη λήψη.

Πηγή: ελληνική αιματολογική εταιρεία (ΕΑΕ)

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

19χρονο παλικάρι από τη Βαρβάσαινα "έφυγε" την ίδια μέρα με την αδερφή του!


19χρονο παλικάρι από τη Βαρβάσαινα "έφυγε" την ίδια μέρα με την αδερφή του!


Η μοίρα είχε διαγράψει το ταξίδι της ζωής, μέχρι την ηλικία των δεκαεννέα ετών για τον Σταμάτη Χηνοφώτη απο την Βαρβάσαινα του νόμου Ηλείας, που έχασε την Δευτέρα, 2 Ιουλίου τη μάχη με τον καρκίνο, βυθίζοντας την οικογένειά του στη θλίψη.

Το άσχημο παιχνίδι που έπαιξε η ίδια η ζωή, τόσο σκληρά και άδοξα για τον νεαρό που δεν πρόλαβε να τη ζήσει και να την χαρεί όπως του άξιζε, έρχεται να συμπληρώσει με τον χειρότερο τρόπο την αδικία που για δεύτερη φορά χτυπά την πενταμελή οικογένεια.

Τραγική ειρωνεία, σε όλα αυτά είναι πως πριν από δεκατεσσέρα χρόνια, η μικρή Μαρία Χηνοφώτη το πρώτο παιδί της οικογένειας, είχε χάσει την μάχη με την ζωή πριν ακόμα προλάβει να την αγγίξει ... όταν ήταν μόλις έξι ετών, από μια σπάνια ασθένεια. 



Ο καρκίνος όμως χτύπησε την πόρτα στη χαροκαμένη μάνα και της πήρε και το δεύτερο αγγελούδι της, στις 2 Ιουλίου (του 2012), μια ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ποιός να το πίστευε τότε, όταν η ύπουλη ασθένεια διαγνώσθηκε στο μικρό Σταμάτη, πριν από τρία χρόνια, πως θα έσβηνε στην αγκαλιά της μητέρας του την ίδια ακριβώς ημερομηνία που 14 χρόνια πριν είχε χάσει την εξάχρονη αδελφή του...

Ποιός να καταφέρει να παρηγορήσει αυτή την μάνα, τον πατέρα και τα τρία παιδιά που έμειναν πίσω, για το κακό που τους βρήκε; Κανείς.

Θλίψη, πόνος, στενοχώρια, απόγνωση και ένα μεγάλο γιατί, συναισθήματα που έγιναν ένα με την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους οι οποίοι βρέθηκαν στην νεκρώσιμο ακολουθία, το απόγευμα της Δευτέρας 2 Ιουλίου, στη Βαρβάσαινα.

Δίπλα στην οικογένεια κουράγιο και δύναμη έδιναν οι εκπρόσωποι του ιδρύματος "Φλόγα", που συμπαραστάθηκε από την πρώτη στιγμή στις δύσκολες ώρες του αδικοχαμένου Σταμάτη.

Και εκεί, στο τέλος, στο σημείο του αποχαιρετισμού, τα "ΓΕΝΕΘΛΙΑ" του Νότη Σφακιανάκη, το τραγούδι του Σταμάτη, ηχούσε θλιβερό και τον συνόδευε στην τελευταία του κατοικία.

«Ήμουνα ένας από εκείνους που είχαν τη τύχη να έχουν μια προσωπική σχέση με τον Σταμάτη. Εγώ 63, αυτός 19 κι όμως καταφέραμε να γίνουμε αληθινοί «φίλοι».
Ήμουνα ένας από εκείνους που ο Σταμάτης χαιρέτησε με το βλέμμα …….…
Σ ένα βλέμμα, μπόρεσε να χωρέσει ένα πλήθος από σκέψεις και συναισθήματα, αξιοπρέπεια, ήθος, πόνο, και πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ.
Ναι, αυτό το τελευταίο βλέμμα ήταν γεμάτο αγάπη. Αυτό ακριβώς ήταν που ξεχώριζε τον Σταμάτη !!! Ακόμα και τη ύστατη ώρα ήξερε να αγαπάει απλόχερα. Ακόμα και την ύστατη ώρα, που η αδικία πλημύριζε όλους εμάς γύρω του με θυμό και γιατί, ο Σταμάτης ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ !!! Αυτό το βλέμμα, το βαθύ, που άπλωσε πάνω μου σαν αγκαλιά και σκέπασε το σύμπαν γύρω μου, το έχω συνέχεια πάνω μου και μαζί μου και θα το έχω, για όσο μου μένει ακόμα να ζήσω. Τώρα πιά δεν φοβάμαι τίποτα, τα έζησα όλα !!!
Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε στο δρόμο του, ήταν τιμή και χαρά το κάθε λεπτό που περάσαμε μαζί του. Γιατί, ο Σταμάτης μας φόρτωσε αξίες και σοφία για μια ζωή.
Σταμάτη μου, σ ευχαριστώ !!!» 
Μαρία Τρυφωνίδη (Πρόεδρος του Συλλόγου Φλόγα)












Μπορεί να μην κέρδισες τη μάχη με τη ζωή, κέρδισες όμως για πάντα μια θέση στην καρδιά μας... 


Πηγή: http://www.patrisnews.com/ 

Πηγήhttp://www.facebook.com/sillogosfloga

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Πάρε μέρος στην αλυσίδα. Γίνε και εσύ εθελοντής δότης

Πάρε μέρος στην αλυσίδα 
Γίνε και εσύ εθελοντής δότης


Η ελληνική πραγματικότητα
Ανάγκες σε αίμα
Οι ανάγκες σε αίμα για τους έλληνες ασθενείς είναι 600.000 – 650.000 μονάδες αίματος ετησίως. Οι μονάδες αίματος,  που συλλέγονται προέρχονται από το συγγενικό περιβάλλον σε ποσοστό 50%, από εθελοντές  47% και από τις ένοπλες δυνάμεις σε ποσοστό 3%. Με το αίμα αυτό καλύπτεται περίπου το 95% των αναγκών.
Σχόλιο 1: Ακόμα εισάγουμε αίμα από τον ελβετικό ερυθρό σταυρό, γεγονός που δεν μας τιμά ως χώρα και είναι οικονομικά ασύμφορο.
Σχόλιο 2: Στη χώρα μας, το 50% των αναγκών σε αίμα καλύπτεται από το συγγενικό περιβάλλον σε αντίθεση με την Ευρώπη, που σχεδόν το 100% προέρχεται από την ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ.
Σχόλιο 3: Με την εθελοντική αιμοδοσία έχουμε πιο ασφαλές και άμεσα διαθέσιμο αίμα.
Σχόλιο 4: … και τι γίνεται το ζεστό μήνα Αύγουστο, που οι συγγενείς και οι φίλοι βρίσκονται σε διακοπές;

Εθελοντές δότες μυελού των οστών
Εγγεγραμμένοι εθελοντές δότες μυελού στην ελληνική δεξαμενή 22.000
 Εγγεγραμμένοι εθελοντές δότες μυελού στην Κύπρο 110.000
Σχόλιο 1: Ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι δεκαπλάσιος από τον πληθυσμό της Κύπρου.
Σχόλιο 2: Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα σε αριθμό εγγεγραμμένων εθελοντών δοτών μυελού των οστών μεταξύ όλων των χωρών της Ευρώπης.
Σχόλιο 3: Στη χώρα μας πραγματοποιείται αντίστοιχος αριθμός αλλογενών μεταμοσχεύσεων με όλες τις επιστημονικά προηγμένες χώρες από τις οποίες ωστόσο προέρχεται η συντριπτική πλειοψηφία των μοσχευμάτων για τους Έλληνες ασθενείς.
Σχόλιο 4: Μήπως είναι καιρός να σκεφθούμε σοβαρά τα λόγια που μας απηύθυνε ο διάσημος τενόρος Χοσέ Καρρέρας στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα:
Ειλικρινά ελπίζω ο αλτρουισμός και το υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων θα υπερισχύσουν του κέρδους στις περιπτώσεις που διακυβεύεται η ανθρώπινη ζωή.”

Ομφάλιο αίμα
Στη Ελλάδα λειτουργούν δύο Δημόσιες Τράπεζες φύλαξης ομφαλίου αίματος, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, στις οποίες είναι αποθηκευμένα συνολικά περίπου 2.200 μοσχεύματα για αλλογενή χρήση.
Στην Ελλάδα λειτουργούν 20 ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης αίματος για αυτόλογη χρήση.
Σχόλιο 1:Στην Ελλάδα έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό ιδιωτικών τραπεζών ομφάλιου αίματος από κάθε άλλη χώρα αναλογικά με τον πληθυσμό.
Σχόλιο 2: Στη Γαλλία και στην Ιταλία απαγορεύεται η λειτουργία ιδιωτικών τραπεζών ομφαλίου αίματος καθώς και η εξαγωγή του ομφάλιου αίματος σε άλλες χώρες για ιδιωτική χρήση.
Σχόλιο 3: Η ιδιωτική φύλαξη του ομφάλιου αίματος δε συστήνεται από καμία επιστημονική εταιρεία και κανένα διεθνή οργανισμό.
Σχόλιο 4: Το μη συγγενικό ομφάλιο αίμα που χρησιμοποιείται για μεταμόσχευση προέρχεται από το δίκτυο των δημόσιων τραπεζών ανά τον κόσμο, που διαθέτουν συνολικά περίπου 400.000 αποθηκευμένες μονάδες. Χάρη στη συμβολή των δημόσιων τραπεζών, έχουν πραγματοποιηθεί διεθνώς πάνω από 15.000 αλογενείς μεταμοσχεύσεις ομφάλιου αίματος.



Πηγή: ελληνική αιματολογική εταιρεία (EAE)