Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Ιστορίες εθελοντών που “αγκαλιάζουν” ασθενείς με καρκίνο!



Ιστορίες εθελοντών για τις ανάγκες των  ασθενών με καρκίνο!

Εθελοντισμός, ένα «όπλο» αγάπης και προσφοράς… πόσο μάλλον όταν έχει ως στόχο να βοηθήσει μικρά παιδιά και ενήλικες με καρκίνο! Χιλιάδες εθελοντές σε όλη την Ελλάδα, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, βρίσκονται δίπλα στο πρόβλημα και γεμίζουν τις καρδιές των ασθενών με ελπίδα και δύναμη. Και, όμως, ένας κόσμος χωρίς αυτούς δεν θα έβλεπε με διαφορετικό μάτι τη ζωή… θα ήταν λιγότερο «ανθρώπινος». Τέσσερις εθελοντές από διαφορετικές οργανώσεις μιλούν στο flowmagazine.gr για την εμπειρία τους και την ανάγκη των ασθενών με καρκίνο για μια «χείρα» βοηθείας…


Προσφέρει εθελοντικά χαμόγελα σε παιδιά με καρκίνο…

Η Γεωργία Κοπαγιαννίδου δουλεύει σαν εθελόντρια στο Παιδικό Μουσείο… μέχρι που τον Ιούνιο του 2010 ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με «πρωταγωνιστές» τα παιδιά με καρκίνο στο «Αγία Σοφία» της άλλαξε τη ζωή! Εκεί συνάντησε για πρώτη φορά τη ΜΚΟ «Πίστη», η οποία στηρίζει τους γονείς και τα παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες. Η ανάγκη των παιδιών να βγουν από το θάλαμο για παιχνίδι, να γελάσουν με την καρδιά τους και να ξεχαστούν από τις χημειοθεραπείες… μετατράπηκε στο κίνητρο της! «Έβλεπες ότι τα παιδιά δεν είχαν αντίληψη της κατάστασής τους, αλλά χρειάζονταν παιχνίδι για να ξεδώσουν. Το χαμόγελο τους δεν πληρώνεται με κανένα είδος χρημάτων. Τα παιδιά μου είναι 26 και 29 χρονών και ποτέ δεν μου έχουν χαμογελάσει έτσι», αναφέρει στο flowmagazine.gr η κ. Κοπαγιαννίδου.

Μια φορά την εβδομάδα κατευθύνεται προς το «Αγία Σοφία» και παίζει μαζί τους επιτραπέζια, παιχνίδια με πλαστελίνες και ζωγραφική. Ξεκινάει από τα εξωτερικά ιατρεία, συναντά περίπου 10 παιδάκια και αργότερα απευθύνεται στην παιγνιοθεραπεύτρια και στα παιδιά που βρίσκονται στους θαλάμους. Πέρα όμως από το χώρο του νοσοκομείου κάνει βόλτες με τα παιδιά που μπορούν να βγουν από το νοσοκομείο στο Αllou Fun Park, επισκέπτονται το Αττικό Πάρκο και διασκεδάζουν στο λόφο του Φιλοπάππου μαζί με το Παιδικό Μουσείο…

«ΟΧΙ», το προσωπικό, οι ψυχολόγοι και οι θεραπευτές, δεν επαρκούν στα νοσοκομεία, αφού οι ανάγκες των παιδιών είναι τεράστιες. Σύμφωνα με την εθελόντρια, τα παιδιά με καρκίνο είναι δυστυχώς τόσα πολλά που οι εθελοντές γίνονται απαραίτητοι. «…Ο εθελοντισμός μου έχει προσφέρει μόνο θετικά. Είμαι 56 χρονών και νιώθω ότι έχω ξανανιώσει. Αποξενώνομαι από την αρρώστια τους και απλά έχω μπροστά μου ένα παιδί που χρειάζεται το γέλιο. Νομίζω ότι έτσι τα έχω κερδίσει», συνεχίζει στο flowmagazine.gr.


26 χρόνια ενημερώνει… για την πρόληψη του καρκίνου!

Δίπλα στους ενήλικες ή μη καρκινοπαθείς βρίσκεται η Μανιώ Κορλέτη, 26 χρόνια εθελόντρια και αντιπρόεδρος στη ΜΚΟ «ΑγκαλιάΖΩ». Μέχρι σήμερα έχει δουλέψει σε όλα τα πόστα, προσπαθώντας να ενημερώσει τον κόσμο για την πρόληψη ενάντια στον καρκίνο. Η αφορμή για τον εθελοντισμό ήταν  η νόσος ενός μέλους της οικογένειάς της… μέχρι που το 2001 η οργάνωση τη βοήθησε να αντιμετωπίσει τον δικό της καρκίνο. ‘Όπως δηλώνει η εθελόντρια στο flowmagazine.gr: «Οι εθελοντές του «ΑγκαλιάΖΩ» μου έσωσαν τη ζωή με την έγκαιρη ενημέρωσή τους για τη νόσο… ήρθε η σειρά μου να σώσω άλλες ζωές! Προσφέρεις και παίρνεις ανεκτίμητες εμπειρίες. Όταν γυρίζεις σπίτι… η καρδιά σου είναι γεμάτη!».


Η ενημέρωσή τους δεν φτάνει μόνο στα κέντρα των πόλεων… αλλά και σε απομακρυσμένα χωριά, τα οποία δεν διαθέτουν ιατρικό προσωπικό, σε σχολεία ή σε οικογένειες Ρομά. Παράλληλα, η κ. Κορλέτη συμμετείχε και στην ψυχοκοινωνική στήριξη των οικογενειών μέσα στα νοσοκομεία, μαζί με δεκάδες εθελοντές που συμπαραστέκονται στους γονείς κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. «Πώς γίνεται να ενημερώσεις τον κόσμο, χωρίς να έρθεις σε άμεση επαφή, χωρίς να δει ότι υπάρχουν και άλλοι που νόσησαν αλλά προχωρούν τη ζωή τους;» σχολιάζει η αντιπρόεδρος του «ΑγκαλιάΖΩ» στο flowmagazine.gr


Σύμφωνα με την ίδια, η κρίση μπορεί να συνοδεύεται από προβλήματα, αλλά η ζωή είναι ανεκτίμητη και χωρίς αλληλεγγύη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Η σκυτάλη δίνεται στους νέους που μέχρι σήμερα συμμετέχουν ενεργά και έχουν την ανάγκη να βοηθήσουν… μέσα από τις καμπάνιες ενημέρωσης και την πρακτική στήριξη των καρκινοπαθών!


Διασκεδάζει τα παιδιά πριν και μετά τις χημειοθεραπείες…

Κάθε Δευτέρα εδώ και δυόμιση χρόνια, ο Θάνος Ιωαννίδης, υπεύθυνος εθελοντών στη «Φλόγα» απασχολεί με παιχνίδια τα παιδιά που βρίσκονται στο «Σπίτι της Φλόγας» και υποβάλλονται σε θεραπεία. Ζωγραφική, πάζλ, κουκλοθέατρο είναι λίγα από τα «όπλα» του εθελοντή, με τα οποία «ταξιδεύει» το μυαλό τους μακριά από το ψυχρό κόσμο των εξετάσεων. Όπως αναφέρει ο κ. Ιωαννίδης στο flowmagazine.gr: «Βοηθάω για να έχουν τα παιδιά μια καλύτερη ζωή. Εκατοντάδες οικογένειες έρχονται από την επαρχία, δεν έχουν που να μείνουν και δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά. Αν δεν υπήρχε ο ξενώνας και οι εθελοντές θα έμεναν χωρίς κανένα στήριγμα».

Η εμπειρία του έχει δείξει ότι αρκετοί λένε: «Δεν θέλω να ενημερωθώ, δεν με αφορά», νομίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τύχει σε αυτούς κάτι παρόμοιο. «Δεν έχω σχέση με την ασθένεια, αλλά είπα «NAI» στη «Φλόγα» γιατί είναι μια καθαρά εθελοντική κίνηση. Στηρίζεται σε απλούς ανθρώπους, αυτούς που θα φέρουν μια κούτα γλειφιτζούρια για να κάνουν χαρούμενα δέκα παιδιά», ισχυρίζεται ο υπεύθυνος εθελοντών στο flowmagazine.gr.

Πέρα από τις γιορτές με δώρα, τις επισκέψεις στο θέατρο ή τις εκδρομές στην Αττική, οι εθελοντές παίζουν μαζί  με τους γονείς σε ομάδες ποδοσφαίρου, προσπαθώντας να χαροποιήσουν τα παιδιά της Φλόγας στις κερκίδες. Έτσι, πλησιάζουν χορηγούς ή ανθρώπους που προσφέρουν δωρεές π.χ. 500 ευρώ σε δώρα για τα παιδιά. Όπως λέει ο κ. Ιωαννίδης στο flowmagazine.gr: «Αν προσεγγίσουμε κάποιον χορηγό για την ομάδα και λάβουμε από έναν αγώνα 1000 ευρώ… μπορούμε να αγοράσουμε τρόφιμα για 50 οικογένειες το μήνα. Σκέφτομαι ότι υπάρχουν τόσα παιδιά και οικογένειες που χρειάζονται τη δική μου αγκαλιά!».


Διατροφολόγος συμβουλεύει τους ασθενείς με καρκίνο!

Η Ειρήνη Χριστάκη έγινε πριν από δυο χρόνια εθελόντρια στο “I Live For Me”, διοργανώνοντας σεμινάρια και καμπάνιες ενημέρωσης για τη σημασία της διατροφής, όχι μόνο σαν πρόληψη, αλλά και κατά τη διάρκεια της αντιμετώπισης του καρκίνου. Ως κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος, έχει κατευθυνθεί σε σχολεία, εταιρείες και έχει συμμετάσχει σε ενημερωτική εκδήλωση στην Αίγλη Ζαππείου.«Δυστυχώς, στην Ελλάδα σπανίζουν οι διατροφολόγοι που αφιερώνονται στον καρκίνο. Πολλοί δεν δίνουν σημασία στη διατροφή… αλλά θα έπρεπε! Για αυτό αποφάσισα να κάνω την αρχή», εξηγεί η κ. Χριστάκη στο flowmagazine.gr.


Μέσα από τα σεμινάρια, οι ασθενείς καταθέτουν τις εμπειρίες τους και μαθαίνουν για τις τροφές πουν μπορούν να τους προστατέψουν κατά τη διάρκεια χημειοθεραπειών. Η διατροφή είναι καθοριστική για έναν άνθρωπο με χαμηλό ανοσοποιητικό... και όλοι έχουν απορίες γύρω από το θέμα! Παράλληλα, η εθελόντρια αποτέλεσε διοργανώτρια και δρομέας, όπως κάθε χρόνο, στον 30ο Κλασικό Μαραθώνιο Αθηνών μαζί με άλλα 170 άτομα. Όπως αναφέρει η διατροφολόγος στοflowmagazine.gr: «Είναι πολύ συγκινητικό να τρέχεις για την ευαισθητοποίηση του κοινού, πέρα από  τα έσοδα που θα συλλέξεις σαν οργάνωση. Αν δεν ήμουν εθελόντρια, θα είχα χάσει την εμπειρία της επαφής με αυτούς τους ανθρώπους και δεν θα είχα γευτεί την αλληλεγγύη και την ανιδιοτέλεια του εθελοντισμού».


Τι είναι ο καρκίνος
Ο Καρκίνος είναι σύμφωνα με τις στατιστικές η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες. Ο όρος «καρκίνος» δεν αποδίδεται σε μία και μόνη ασθένεια, αλλά σε μια ομάδα ασθενειών που χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.



Είναι δεδομένο πως η καλή ψυχολογία των ανθρώπων που υποφέρουν καρκίνο μπορεί να είναι μια από τις αιτίες που θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν το πρόβλημα τους. Για αυτό το λόγο, ας μην του αφήσουμε μόνους τους, ας τους συμπαρασταθούμε, ας τους κρατήσουμε το χέρι και ας τους δώσουμε λίγη από τη δική μας δύναμη, όπως οι τέσσερις εθελοντές που μας περιέγραψαν την μικρή ιστορία τους…




Συντάκτης: Λιάνα Γεωργουλοπούλου, 30/11/2012


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου