ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΛΟ

Ιδιώτης κατήγγειλε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) ότι το Νοσοκοµείο Αιγινήτειο δεν ικανοποίησε το δικαίωμα πρόσβασης του ιδίου στον ιατρικό του φάκελο, αλλά περιορίστηκε στη χορήγηση ιατρικού πιστοποιητικού επισημαίνοντας ότι θα χορηγήσει τον ιατρικό του φάκελο σε ψυχίατρο-τεχνικό σύμβουλο που θα ορίσει ο ίδιος προσωπικά.

Περίεργη υπόθεση όπου Νοσοκομείο για λόγους, που όπως ισχυρίζεται θα βλάψουν τον ασθενή, αν γνωρίσει το περιεχόμενο του ιατρικού του φακέλλου, αποφασίζει βάσει της παρα. 6 άρθρου 12 του Ν. 2472/1997

«Δεδομένα που αφορούν την υγεία γνωστοποιούνται στο υποκείμενο μέσω ιατρού»

να μη του δώσει πλήρες αντίγραφο του ιατρικού του φακέλου, όπως  έχει υποχρέωση, αλλά μια γνωμάτευση και του ζητά να ορίσει ένα γιατρό που θα παραλάβει τον φάκελο του και θα του τον εξηγήσει (χωρίς να του επιτρέψει να μελετήσει το περιεχόμενο).

 Όμως η παρα. 2 του ίδιου άρθρου 12 αναφέρει ότι ο ασθενής έχει το δικαίωμα να λάβει άμεσα όλες τις πληροφορίες που τον αφορούν:

“ Το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να ζητεί και να λαμβάνει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς καθυστέρηση και κατά τρόπο εύληπτο και σαφή, τις ακόλουθες πληροφορίες:

α) Όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν, καθώς και την προέλευσή τους.

β) Τους σκοπούς της επεξεργασίας, τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών.

γ) Την εξέλιξη της επεξεργασίας για το χρονικό διάστημα από την προηγούμενη ενημέρωση ή πληροφόρησή του.

δ) Τη λογική της αυτοματοποιημένης επεξεργασίας. Το δικαίωμα πρόσβασης μπορεί να ασκείται από το υποκείμενο των δεδομένων και με τη συνδρομή ειδικού.

ε) κατά περίπτωση, τη διόρθωση, τη διαγραφή ή τη δέσμευση (κλείδωμα) των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου, ιδιώς λόγω του ελλιπούς ή ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων, και

στ) την κοινοποίηση σε τρίτους, στους οποίους έχουν ανακοινωθεί τα δεδομένα, κάθε διόρθωσης, διαγραφής ή δέσμευσης (κλειδώματος) που διενεργείται σύμφωνα με την περίπτωση εφόσον τούτο δεν είναι αδύνατον ή δεν προϋποθέτει δυσανάλογες προσπάθειες”.

Επίσης η παρα. 4 του άρθρου 47 Ν. 2071/1992 ορίζει:

“Ο ασθενής δικαιούται να ζητήσει να πληροφορηθεί ό,τι αφορά τη κατάστασή του”

και η παρα. 5 του ίδιου άρθρου

“Το συμφέρον του ασθενούς είναι καθοριστικό και εξαρτάται από την πληρότητα και την ακρίβεια των πληροφοριών που του δίνονται.»Επειδή δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι ο Νομικός Σύμβουλος του Αιγινήτειου Νοσοκομείου δεν γνωρίζει τη νομοθεσία για τη προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών που δίνει άμεσα το δικαίωμα πρόσβασης, μπορεί κάποιος να οδηγηθεί στη σκέψη ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από την υπόθεση αυτή. Ως πολίτης που έχει ασχοληθεί με την προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών, η απόφαση αυτή με οδήγησε μεταξύ άλλων στις εξής ερωτήσεις:

• Αν ο ασθενής δεν έπασχε από ψυχική ασθένεια αλλά από μια απειλητική για τη ζωή του ασθένεια, θα ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση του νοσοκομείου;
• Γιατί οι ψυχικά ασθενείς υφίστανται διακρίσεις έναντι άλλων ασθενών;
• Γιατί το Νοσοκομείο θεωρείται και με την απόφαση της ΑΠΔΠΧ νομιμοποιείται ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την υγεία του ασθενούς απ’ ότι ο ίδιος;
• Αν και ψυχικά ασθενής, ο ενδιαφερόμενος φαίνεται να είναι ενήμερος για τα δικαιώματα του και να τα διεκδικεί. Το Νοσοκομείο και ο θεράπων ιατρός του πώς το εξηγεί;
• Αν ο ισχυρισμός ότι ο επιβαλλόμενος περιορισμός στο δικαίωμα ελεύθερης και άμεσης πρόσβασης του ασθενούς στον ιατρικό του φάκελο υπαγορεύεται από λόγους προστασίας της υγείας του, δεν είναι καθαρός πατερναλισμός, τότε τι είναι;
• Αν, ας πούμε αν, το Νοσοκομείο είχε και άλλους πλην των αναφερομένων λόγων να μην επιτρέψει στον ασθενή τη πρόσβαση στον ιατρικό του φάκελλο, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα διερεύνησε αυτή τη πιθανότητα;
• Γιατί  η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα δεν κάνει αναφορά στη νομοθεσία που προστατεύει το δικαίωμα ενημέρωσης του ασθενούς για την κατάσταση της υγείας του και περιορίζεται μόνον στο συγκεκριμένο άρθρου του συγκεκριμένου νόμου;
• Ποια είναι η γνώμη των νομικών που ασχολούνται με ιατρικό δίκαιο;

Εν συντομία η υπόθεση έχει ως εξής όπως δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο, ενώ η απόφαση βρίσκεται εδώ.

Με προσφυγή του ιδιώτης κατήγγειλε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) ότι το Νοσοκοµείο Αιγινήτειο δεν ικανοποίησε το δικαίωµα πρόσβασης του ιδίου στον ιατρικό του φάκελο, αλλά περιορίστηκε στη χορήγηση ιατρικού πιστοποιητικού επισημαίνοντας ότι θα χορηγήσει τον ιατρικό του φάκελο σε ψυχίατρο-τεχνικό σύμβουλο που θα ορίσει ο ίδιος προσωπικά.

Όπως αναφέρεται στην υπ αρ. 7/2016 απόφαση της Αρχής, σύμφωνα µε τη γνώμη του Νοσοκομείου, η χορήγηση του ιατρικού του φακέλου χωρίς διαμεσολάβηση ιατρού ενδέχεται να δυσχεράνει τη θεραπεία του ασθενούς. Ως εκ τούτου, ο συγκεκριμένος περιορισμός στο δικαίωμα ελεύθερης και άµεσης προσβάσεως του ασθενούς στον ιατρικό του φάκελο δικαιολογείται από τη φύση της παθήσεώς του και δεν είναι υπέρμετρος, καθώς υπαγορεύεται από λόγους προστασίας της υγείας του. Για τον λόγο αυτόν, το Νοσοκομείο έκρινε ότι είναι κλινικά ωφέλιµο ο ασθενής να συμβουλευθεί ψυχίατρο της εμπιστοσύνης του, ο οποίος θα τον ενημερώσει κατά την κρίση του για το περιεχόμενο του ιατρικού του φακέλου µε γνώμονα το συμφέρον του ιδίου του.

Η Αρχή αποφάνθηκε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση του ασθενούς η πρόσβασή του στον ιατρικό του φάκελο, µέσω ιατρού της επιλογής του ιδίου είναι σύμφωνη µε τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 6 του ν. 2472/1997 και ότι το Αιγινήτειο Νοσοκομείο οφείλει να παραδώσει σε ιατρό της επιλογής του ασθενούς τον ιατρικό του φάκελο και στη συνέχεια ο ιατρός –κατά την κρίση του- θα ενημερώσει για το περιεχόμενο του και τα εξ αυτού προκύπτοντα, για την κατάσταση της υγείας του, τον ασθενή 
προσφεύγοντα. 



Πηγή: https://epatientgr.wordpress.com



Για περισσότερες πληροφορίες στο τι ισχύει για το δικαίωμα πρόσβασης του ασθενούς στον ιατρικό του φάκελο διαβάστε εδώ....

ΘΕΜΑ: «Πρόσβαση στον ιατρικό φάκελο ασθενούς»

Πηγή: http://www.isathens.gr/images/anakoinwseis/prosvasi-iatr-fakelo.pdf