Ο 20χρονος Έλληνας που Επέζησε από τον Καρκίνο και «Πεθαίνει» για το Bodybuilding

Πριν μιλήσω μαζί του, φαντάζομαι ότι αγαπημένο του τραγούδι είναι το Μαχητής του 12ου Πίθηκου. Ακόμα και αν δεν είναι αυτό, σίγουρα τον αντιπροσωπεύει. Χτυπήθηκε, έπεσε και -σαν μαχητής- σηκώθηκε ξανά. «BIG THUMBS UP για το αλάνι από τα δυτικά!!!», σχολιάζει κάποιος στο βίντεο που ανέβασε ο ίδιος πριν από λίγες ημέρες στο Youtube - και όπου «αλάνι», βάλτε «Ηλίας». Γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός, με καταγωγή από τις Σέρρες.

Ο Ηλίας Κύρτζαλης είναι μόλις είκοσι χρονών, σπουδαστής στο Τµήµα Επιστήµης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισµού -aka Γυμναστική Ακαδημία- στις Σέρρες και ανερχόμενος bodybuilder. Ξέρω, όλα μοιάζουν τόσο νορμάλ μέχρι στιγμής. Δεν ήταν όμως εξίσου στρωτά πριν από μια πενταετία για τον Ηλία. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβρη του 2011, η νορμάλ ζωή ενός 15χρονου σταμάτησε. Σταμάτησε το σχολείο, σταμάτησε την μπάλα στις αλάνες και από τη σχολική αίθουσα, η καθημερινότητά του μεταφέρθηκε στις νοσοκομειακές κλίνες, ανάμεσα σε χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες. Ο Ηλίας είχε διαγνωσθεί με λέμφωμα Hodgkin (Χότζκιν) στον θώρακα και έπρεπε να αφήσει πίσω του -έστω και προσωρινά- το όνειρο για τη συμμετοχή σε κάποιο διαγωνισμό break dancing με την ομάδα που είχε τότε.

«Ήταν μια περίοδος που ένιωθα την αντοχή μου να μειώνεται όταν έκανα προπονήσεις break dancing και είχα αρχίσει να χάνω κιλά - αν και ήμουν ήδη αρκετά αδύνατος. Επίσης, έβηχα πάρα πολύ. Όλα αυτά με οδήγησαν στον παθολόγο, νομίζοντας πως έχω κάποια ίωση, αλλά η "ίωση" δεν περνούσε και τα φάρμακα του γιατρού δεν με έκαναν καλά. Κάποια στιγμή, κοντά στο Πάσχα τότε, έκανα κάποιες άλλες εξετάσεις στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Με το που βγήκε η νοσοκόμα με τον φάκελό μου στα χέρια της, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η έκφρασή της τα έλεγε όλα. Δεν άργησε να μου πει τι έχω: λέμφωμα Hodgkin σε αρχικό στάδιο», θυμάται ο Ηλίας Κύρτζαλης.

Όταν έμαθα τι έχω, το πρώτο πράγμα που ρώτησα ήταν πόσο καιρό θα κρατήσουν οι θεραπείες. Μου είπαν ότι ήταν για περίπου εννιά μήνες, αλλά πως υπήρχε περίπτωση να υποτροπιάσω ή να μην ανταποκριθεί ο οργανισμός μου σε αυτές. Δεν σκέφτηκα στιγμή όμως ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Έβαλα καλά στο μυαλό μου πως για κάποιους μήνες θα έκανα ό,τι ακριβώς μου έλεγαν οι γιατροί και ήμουν σίγουρος πως θα τα βγάλω πέρα. Είπα από μέσα μου "Δεν με νοιάζει τι θέλει ο καρκίνος. Αν δεν τελειώσει αυτός, θα τον τελειώσω εγώ". Όπως λέμε και στο bodybuilding πια, όλα είναι θέμα μυαλού. Το σώμα υπακούει στο μυαλό και αντεπεξέρχεται», συμπληρώνει.

«Ωστόσο», προσθέτει ο Ηλίας, «ειδικά την πρώτη μέρα που μου ανακοινώθηκε η πάθησή μου ήμουν πολύ χάλια. Εκείνη την περίοδο προετοιμαζόμασταν με την ομάδα μου στο break dancing για διαγωνισμούς και ήξερα ότι θα τους έχανα. Όσο περνούσε ο καιρός, απ' τη μία υπήρχαν ημέρες που νόμιζα ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα και δεν ήθελα να μιλήσω σε άνθρωπο -ξέρεις, ήμουν κλεισμένος στο σπίτι, είχαν πέσει τα μαλλιά μου από τις χημειοθεραπείες, είχα πρηστεί από τις κορτιζόνες και όλο αυτό με έπαιρνε από κάτω-, από την άλλη όμως υπήρχαν στιγμές που έλεγα από μέσα μου «υπομονή, θα περάσει» και είχα θετική ενέργεια. Ήταν περίεργα γενικά, δεν ήθελα να βλέπω και πολύ κόσμο πέρα από μαμά/μπαμπά/αδερφό και δυο κολλητούς». Ένα από τα χειρότερά του τότε, όπως λέει, ήταν όταν μιλούσε με τους φίλους του μέσω skype και αυτοί μπορεί να ήταν έξω για βόλτα και να του έλεγαν πως τους λείπει, ή όταν τύχαινε να δει βιντεάκια που είχαν σχέση με break dancing.

Ο Ηλίας ασχολείται με το bodybuilding πια. Είναι η αλλαγή που έχει δώσει καινούριο νόημα στη ζωή του και, όπως λέει, μάλλον είναι αυτό που φανταζόταν όταν έκλεινε τα μάτια του τους μήνες των θεραπειών και φανταζόταν διάφορα.

Πριν από περίπου δυο χρόνια ξεκίνησε να κάνει βάρη, αλλά τα παρατούσε μετά από λίγο καιρό. Ώσπου το σώμα του υπάκουσε στο μυαλό του. Πείσμωσε και έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του να μη σπάσει το πρόγραμμά του. Τα «μπράβο» των γύρω του και η διαφορά που έβλεπε στο σώμα του του άρεσαν πολύ και όσες ημέρες ήταν εκτός προπόνησης δεν ένιωθε καλά. Ο Φεβρουάριος του '14 ουσιαστικά ήταν η αφετηρία γι' αυτό που είναι σήμερα: ένας bodybuilder έτοιμος να κατεβεί σε διαγωνισμό σωματοδιάπλασης τον ερχόμενο Νοέμβριο -ενδεχομένως και τον Ιούνιο, όπως πιστεύει ο προπονητής και διατροφολόγος του, Θεόδωρος Κοσμίδης-, ένας personal trainer που γυμνάζει ήδη κόσμο και ένας wannabe ιδιοκτήτης γυμναστηρίου. Αυτό το τελευταίο είναι άλλωστε και ένα από τα μεγάλα του όνειρα. «Έχω πάρα πολλούς στόχους. Θέλω να ανοίξω μετά από χρόνια ένα γυμναστήριο, να πάρω μέρος σε διαγωνισμούς bodybuilding, να γυμνάζω ανθρώπους και, στο πιο άμεσο μέλλον, να πάρω το δίπλωμα του personal trainer. Eκτός γυμναστικής, θέλω να κάνω πολλά ταξίδια»

Πλέον, ο Ηλίας είναι ο ιδιότροπος φίλος της παρέας του, μιας και είναι δύσκολη η συνύπαρξη ενός γυμναστηριακού τύπου που δεν πίνει ούτε σφηνάκι για να μη χαλάσει τη διατροφή του -και συνεπώς γκρεμίσει το όνειρό του- με μια παρέα «γλεντζέδων», όπως χαρακτηρίζει τους περισσότερους φίλους του.«Στην αρχή είχαν πολύ παράπονο από μένα λόγω του προγράμματός μου, αλλά τώρα μου ψωνίζουν κιόλας τα φαγητά μου αν δεν προλαβαίνω καμιά μέρα. Έχουν καταλάβει πια πόσο αγαπάω αυτό που κάνω», λέει ο Ηλίας.

Όταν έρθει η μπόρα στη ζωή σου, να κλείσεις τα μάτια σου και να φανταστείς ό,τι καλύτερο μπορείς. Όταν ανοίξεις τα μάτια σου, να δώσεις όλο σου τον εαυτό για να πραγματοποιήσεις αυτά που φαντάστηκες.

Όσο για τον υπόλοιπο κόσμο, αντιμετωπίζει καλές αλλά και πιο «δηλητηριώδεις» συμπεριφορές.«Ειδικά με το βίντεο που δημοσίευσα πριν από μέρες πήρα πολλά μηνύματα με συγχαρητήρια, αλλά κυρίως συγκινήθηκα με μηνύματα παιδιών που βρίσκονται τώρα στην κατάσταση που ήμουν εγώ κάποτε και πήραν κουράγιο από μένα, όπως μου είπαν. Είχε πολύ ενδιαφέρον επίσης το γεγονός ότι πολλοί γνωστοί μου έμαθαν για την περιπέτεια της υγείας μου μέσα από αυτό το βίντεο. Δεν το ήξεραν πολλοί γενικά και οι αντιδράσεις ήταν όμορφα αμήχανες από διάφορους. Τα κακά σχόλια προσπαθώ να τα αγνοώ - με κατηγορούν κυρίως ότι παίρνω αναβολικά και τέτοια», αναφέρει ο Ηλίας Κύρτζαλης.

 «Όταν έρθει η μπόρα στη ζωή σου, να κλείσεις τα μάτια σου και να φανταστείς ό,τι καλύτερο μπορείς. Όταν ανοίξεις τα μάτια σου, να δώσεις όλο σου τον εαυτό για να πραγματοποιήσεις αυτά που φαντάστηκες» θα πει κλείνοντας το τηλέφωνο, όχι με διδακτικό τόνο αλλά με το ύφος ενός ανθρώπου που έπεσε αλλά σηκώθηκε ξανά και είναι ο μόνος που μπορεί να σου δώσει μια συμβουλή αν τη ζητήσεις.

Από Παύλος Τουμπέκης

Πηγή: http://www.vice.com