Δώρα Χρυσικού για τον καρκίνο: «Δεν ήθελα να κρύβομαι και να χρεωθούν οι συνεργάτες μου το γεγονός ότι φορούσα μαντίλι»

Στη σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο αναφέρθηκε σε συνέντευξή της η ηθοποιός της τηλεοπτικής σειράς «Η Γη της Ελιάς», Δώρα Χρυσικού. Παράλληλα, εξήγησε το λόγο που αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά για την περιπέτεια της υγείας της, θέλοντας να περάσει ένα μήνυμα. «Πρωτίστως, ήθελα να δώσω δύναμη και στις υπόλοιπες γυναίκες. Ήταν όμως, και ένας δικός μου τρόπος προς την ίαση και την αποδοχή, ήταν ένας τρόπος να αποδεχτώ την εικόνα μου. Είμαι ένας άνθρωπος καθαρός, δεν θα ήθελα να είμαι κρυψίνους. Δεν ήθελα να κρύβομαι», είπε αρχικά.

Και πρόσθεσε: «Ήθελα να τιμήσω τους συνεργάτες μου και να μην χρεωθούν πράγματα που αφορούν την εμφάνισή μου, όπως το γεγονός ότι φορούσα μαντίλι. Κυρίως όμως ήθελα να δώσω ένα μήνυμα ότι μου έχει συμβεί αυτό, αλλά συνεχίζω να ζω και να είμαι στις επάλξεις. Έχω πάρει πολλή αγάπη, έχω δώσει αγάπη, μιλάω με τις γυναίκες που έχουν περάσει το ίδιο και μου λένε ότι τους έχω δώσει δύναμη και ασφάλεια». Στη συνέχεια, η ηθοποιός εξήγησε ότι έχει ολοκληρώσει τις χημειοθεραπείες της και πλέον έχει επιστρέψει στην καθημερινότητά της. «Έχω τελειώσει πια με τις χημειοθεραπείες και είμαι καλά. Έχω ξαναβρεί τις δυνάμεις μου», τόνισε.

«Έκανα δύο πολύ δύσκολες επεμβάσεις»

«Αυτή τη στιγμή κάνω χημειοθεραπείες και είμαι προς το τέλος. Έχω ακόμα δύο από το σύνολο των έξι. Πέρσι τον Μάιο διαγνώστηκα με καρκίνο των ωοθηκών και έκανα δύο πολύ δύσκολες επεμβάσεις. Ειδικά η δεύτερη ήταν πάρα πολύ δύσκολη, μια επέμβαση εννέα ωρών.
Μου αφαίρεσαν ότι είχα και δεν είχα. Μήτρα, ωοθήκες, λεμφαδένες. Λέγεται ολική υστερεκτομή συν κάτι παραπάνω γιατί μου αφαίρεσαν και πιο ψηλά το περιτόναιο και την χολή προληπτικά.
Είναι πάρα πολύ σεκταριστικό για έναν άνθρωπο τόσο συνεπή στις εξετάσεις του να μαθαίνει στα 44 του ότι έχει καρκίνο. Η λέξη και μόνο δημιουργεί μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση και έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσημο. Είναι σαν να περνάς από ηλεκτροφόρα καλώδια.

«... Ένα αγέννητο παιδί, έσωσε τη ζωή μου»

Αυτό που κατάλαβα μέσα από αυτή την ιστορία είναι ότι ο καρκίνος παίρνει ότι τον αφήνεις να πάρει. Είναι μια μάχη που πρέπει από την αρχή να την πιάσεις από το κέρατο και να την κερδίσεις διότι, αν καταρρεύσεις, έχεις χάσει το παιχνίδι.
Καταλαβαίνεις ότι νοσείς και νιώθεις ότι ο χρόνος σου τελειώνει αλλά δεν είναι έτσι. Από την αρχή είχα πολύ μεγάλο πείσμα, δύναμη που δεν ήξερα ότι την έχω και μου κάνει εντύπωση γιατί όλοι οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν σίγουροι για μένα.
Το ανακάλυψα τυχαία ενώ ήμουν σε διαδικασία εξωσωματικής. Επειδή ήμουν κάθε μήνα στον γιατρό, κάποια στιγμή εκείνος είδε κάτι που δεν του άρεσε. Επί της ουσίας ένα… αγέννητο παιδί έσωσε τη ζωή μου. Είναι φοβερό γιατί αυτή τη στιγμή, μη έχοντας μήτρα, δεν μπορώ να κάνω ένα παιδί δικό μου.
Θεωρώ όμως ότι αυτή η διαδικασία, του να φέρω δηλαδή έναν άλλον άνθρωπο στον κόσμο, έσωσε τη δική μου ζωή. Είναι συγκλονιστικό»

 Δώρα Χρυσικού

Πηγή: https://www.ethnos.gr/