Μια
κυρία στην είσοδο του αμφιθεάτρου, μαθαίνει ότι είναι ηλικιακού ορίου αλλά
επιμένει ευγενικά ότι πρέπει να δώσει επίχρισμα.
Η γλώσσα του σώματος της δείχνει άρνηση στους ηλικιακούς
περιορισμούς που δεν γνώριζε και επιμονή στην επιθυμία της να διαθέσει το μυελό
της για το καλό των δυο παιδιών της Ρόδου, που νοσηλεύονται με λευχαιμία σε
νοσοκομείο της Αθήνας. Τελικά κάθεται σε κάποια θέση του αμφιθεάτρου, εμφανώς
απογοητευμένη, περιμένοντας την παρέα να ολοκληρώσει την διαδικασία παραχώρησης
επιχρίσματος.
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι το αμφιθέατρο του νοσοκομείου διατίθεται από τις έντεκα το πρωί ως τις έξι το απόγευμα. Έχει ήδη πάει πέντε, θα περίμενε κανείς να διασταυρωθεί με ένα δυο μόνο υποψήφιους δωρητές. Κι όμως στο χώρο ανακυκλώνονται συνεχώς τριάντα με πενήντα άνθρωποι! Νωρίτερα η ροή ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη!
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι το αμφιθέατρο του νοσοκομείου διατίθεται από τις έντεκα το πρωί ως τις έξι το απόγευμα. Έχει ήδη πάει πέντε, θα περίμενε κανείς να διασταυρωθεί με ένα δυο μόνο υποψήφιους δωρητές. Κι όμως στο χώρο ανακυκλώνονται συνεχώς τριάντα με πενήντα άνθρωποι! Νωρίτερα η ροή ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη!
Είναι η μέρα που, με αφορμή την νοσηλεία δυο παιδιών του
νησιού, για επτά ώρες, έπειτα από πρωτοβουλία της Παιδιατρικής Κλινικής
του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, του συλλόγου Ροδαυγή και πολλών εθελοντών,
συλλέγεται επίχρισμα, δηλαδή σάλιο, από υποψήφιους δότες μυελού των οστών.
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε πριν μερικές μέρες, με μια απλή ανακοίνωση. Μέχρι την 3η Δεκεμβρίου όμως, οι πολίτες κινητοποιήθηκαν. Η είδηση μεταφέρθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από στόμα σε στόμα. Ο ένας παρότρυνε τον άλλο, κάτοικοι χωριών διοργάνωσαν κοινές μετακινήσεις, τα νησιά της Κω, Σύμης, Λέρου, Τήλου, οργανώθηκαν και διέθεσαν και αυτά χώρους για την περισυλλογή επιχρίσματος. Η προσέλευση του κόσμου ήταν απρόσμενη.
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε πριν μερικές μέρες, με μια απλή ανακοίνωση. Μέχρι την 3η Δεκεμβρίου όμως, οι πολίτες κινητοποιήθηκαν. Η είδηση μεταφέρθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από στόμα σε στόμα. Ο ένας παρότρυνε τον άλλο, κάτοικοι χωριών διοργάνωσαν κοινές μετακινήσεις, τα νησιά της Κω, Σύμης, Λέρου, Τήλου, οργανώθηκαν και διέθεσαν και αυτά χώρους για την περισυλλογή επιχρίσματος. Η προσέλευση του κόσμου ήταν απρόσμενη.
Στο νοσοκομείο της Ρόδου, οι φόρμες πληροφοριών δοτών
εξαντλήθηκαν και νέες επανεκτυπώθηκαν. Πάνω από χίλιοι διακόσιοι άνθρωποι
διέθεσαν λίγο από τον χρόνο τους για να βοηθήσουν.
Οι εθελοντές παρά την κούραση και την ορθοστασία, συνέχιζαν απτόητοι να ενημερώνουν τον κόσμο και να απαντούσαν σε ερωτήσεις.
Οι εθελοντές παρά την κούραση και την ορθοστασία, συνέχιζαν απτόητοι να ενημερώνουν τον κόσμο και να απαντούσαν σε ερωτήσεις.
Η Άννα ανήκει στον φιλικό κύκλο του ενός από τα δυο
παιδιά. «Δεν ήμουν δότρια μέχρι σήμερα. Χάρηκα όμως πολύ όταν είδα την
ανακοίνωση για την σημερινή μέρα. Καθώς είχα σοκαριστεί από τα νέα για το παιδί
των φίλων μου, το να είμαι εδώ είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω», όπως λέει.
Στο ίδιο πνεύμα, οι φίλοι της αναφέρουν ότι με αυτή την
αφορμή, διέθεσαν χρόνο για να ενημερωθούν για τη νόσο, και να διαγράψουν από
την σκέψη τους μύθους, όπως αυτόν που θέλει την λήψη μυελού ως μια επίπονη
διαδικασία.
«Ακόμα είχα την εντύπωση πως η λήψη μυελού, γίνεται με
βελόνα από τον ίδιο στην σπονδυλική στήλη, μια διαδικασία που θεωρούσα πολύ
επώδυνη για τον δότη» λέει η Στεφανία, ενώ η Μαρία συνοψίζει την σκέψη πολλών:
«δεν ξέρω γιατί μέχρι στιγμής δεν είχα σκεφτεί να γίνω δότρια μυελού των
οστών...δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος λόγος...εύχομαι όμως να πληρώ τα
κριτήρια και να καταχωρηθώ πλέον στην ελληνική και διεθνή λίστα και κάποια
στιγμή να μπορέσω με λίγο αίμα να βοηθήσω κάποιο συνάνθρωπο μου».
Η Παρασκευή εντυπωσιασμένη από το πλήθος κόσμου στο αμφιθέατρο χαίρεται που «έστω σε τέτοια θέματα λειτουργούμε ενωμένοι». Για τη Ζωή, τα νέα παιδικού καρκίνου στον φιλικό της κύκλο, δεν ερχόντουσαν για πρώτη φορά.. «Για την ακρίβεια είναι η τέταρτη φορά που μαθαίνω τέτοια νέα. Δεν μπορούσα παρά να ανταποκριθώ άμεσα στο κάλεσμα! Δεν είχα καμία δεύτερη σκέψη για το αν θέλω να γίνω δότρια μυελού! Δεν χρειάζεται να υπάρχει απαραίτητα κάποιος τόσο σημαντικός λόγος για να γίνει κανείς δοτής..
Η Παρασκευή εντυπωσιασμένη από το πλήθος κόσμου στο αμφιθέατρο χαίρεται που «έστω σε τέτοια θέματα λειτουργούμε ενωμένοι». Για τη Ζωή, τα νέα παιδικού καρκίνου στον φιλικό της κύκλο, δεν ερχόντουσαν για πρώτη φορά.. «Για την ακρίβεια είναι η τέταρτη φορά που μαθαίνω τέτοια νέα. Δεν μπορούσα παρά να ανταποκριθώ άμεσα στο κάλεσμα! Δεν είχα καμία δεύτερη σκέψη για το αν θέλω να γίνω δότρια μυελού! Δεν χρειάζεται να υπάρχει απαραίτητα κάποιος τόσο σημαντικός λόγος για να γίνει κανείς δοτής..
Είναι τόσο εύκολη, γρήγορη και απλή διαδικασία που ο
καθένας από μας οφείλει να αφιερώσει πέντε λεπτά από τον χρόνο του». Η Άντζελα
και η Μαριάννα κινητοποίησαν τους φοιτητές γιους τους σε Κύπρο και Κρήτη, και
αυτοί με την σειρά τους, μάζεψαν τους φίλους τους, και πήγαν και εκείνοι να
δώσουν επίχρισμα. Τα νέα έφτασαν ακόμα και στην μακρινή Λάρισα, όπου γνωστοί
γνωστών σήκωσαν το τηλέφωνο, απευθύνθηκαν σε αρμόδιους φορείς και έσπευσαν να
βοηθήσουν.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν αν μη τι άλλο απρόσμενη. Στο αμφιθέατρο, ο κόσμος μπαινόβγαινε συνεχώς, άνθρωποι που είχαν χρόνια να βρεθούν συναντήθηκαν εκείνη την μέρα, με αφορμή αυτά τα δυο, άγνωστα στους πολλούς, παιδιά. Φίλοι των οικογενειών τους, στέλνουν συνέχεια φωτογραφίες από την κινητοποίηση. Από το περιβάλλον των παιδιών, φτάνουν μηνύματα μεγάλης συγκίνησης και ευγνωμοσύνης. Από το νοσοκομείο της Αθήνας, οι αρμόδιοι εύχονται για κάθε παιδί που νοσηλεύεται, να υπάρχει από τον τόπο και το περιβάλλον του δραστηριοποίηση αντίστοιχη αυτής για τα παιδιά της Ρόδου.
Πολλοί άνθρωποι με λευχαιμία, που έχουν την τύχη να βρουν συμβατό μόσχευμα, καθιερώνουν την ημέρα της μεταμόσχευσης τους ως τη δεύτερη γενέθλια μέρα τους, ως την μέρα της αναγέννησης τους. Και αν το καλοσκεφτεί κανείς, τυχεροί δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που θα έχουν την τύχη να λάβουν το μόσχευμα, αλλά και αυτός που θα βρεθεί ο ένας, ανα τον κόσμο συμβατός δότης..
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν αν μη τι άλλο απρόσμενη. Στο αμφιθέατρο, ο κόσμος μπαινόβγαινε συνεχώς, άνθρωποι που είχαν χρόνια να βρεθούν συναντήθηκαν εκείνη την μέρα, με αφορμή αυτά τα δυο, άγνωστα στους πολλούς, παιδιά. Φίλοι των οικογενειών τους, στέλνουν συνέχεια φωτογραφίες από την κινητοποίηση. Από το περιβάλλον των παιδιών, φτάνουν μηνύματα μεγάλης συγκίνησης και ευγνωμοσύνης. Από το νοσοκομείο της Αθήνας, οι αρμόδιοι εύχονται για κάθε παιδί που νοσηλεύεται, να υπάρχει από τον τόπο και το περιβάλλον του δραστηριοποίηση αντίστοιχη αυτής για τα παιδιά της Ρόδου.
Πολλοί άνθρωποι με λευχαιμία, που έχουν την τύχη να βρουν συμβατό μόσχευμα, καθιερώνουν την ημέρα της μεταμόσχευσης τους ως τη δεύτερη γενέθλια μέρα τους, ως την μέρα της αναγέννησης τους. Και αν το καλοσκεφτεί κανείς, τυχεροί δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που θα έχουν την τύχη να λάβουν το μόσχευμα, αλλά και αυτός που θα βρεθεί ο ένας, ανα τον κόσμο συμβατός δότης..
Στην Ελλάδα ο αριθμός εθελοντών δοτών μυελού οστών, είναι
συγκριτικά χαμηλός, κοντά στις 60.000. Απ αυτούς, οι περίπου 10.000 προέρχονται
από την Ρόδο, χάρη στην αποτελεσματική δράση της Ροδαυγής. Μετά την 3η
Δεκεμβρίου, ο αριθμός μεγάλωσε, η προσφορά μας μεγεθύνθηκε, και γι΄ αυτό
μπορούμε όλοι να είμαστε υπερήφανοι!
Το μήνυμα της Ροδαυγής βρίσκει ανταπόκριση, και μετουσιώνεται στα από ψυχής λόγια της Προέδρου της Κατερίνας Παπαχατζή: «Αν είσαι 18-45 ετών μόνο με λίγο σάλιο και λίγο αίμα χαρίζεις ζωή! Το πολυτιμότερο αγαθό για έναν άνθρωπο, πόσο μάλλον για ένα παιδί.. Όλοι μαζί, ενωμένοι σαν γροθιά, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και κάθε νέο έτος που θα έρχεται να μας φέρνει μόνο χαμόγελα, σε μας και στα παιδιά όλου του κόσμου. Γιατί μπορούμε..»
Το μήνυμα της Ροδαυγής βρίσκει ανταπόκριση, και μετουσιώνεται στα από ψυχής λόγια της Προέδρου της Κατερίνας Παπαχατζή: «Αν είσαι 18-45 ετών μόνο με λίγο σάλιο και λίγο αίμα χαρίζεις ζωή! Το πολυτιμότερο αγαθό για έναν άνθρωπο, πόσο μάλλον για ένα παιδί.. Όλοι μαζί, ενωμένοι σαν γροθιά, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και κάθε νέο έτος που θα έρχεται να μας φέρνει μόνο χαμόγελα, σε μας και στα παιδιά όλου του κόσμου. Γιατί μπορούμε..»
Οι ανάγκες για μυελό ωστόσο, δεν σταματούν. Όποιος
ενδιαφέρεται να γίνει δότης μπορεί να απευθυνθεί στην αιματολογική μονάδα του
νοσοκομείου και να πάρει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται από τους ιστότοπους
της «Ροδαυγής» και του «Οράματος Ελπίδας».
Μήνυμα
από την οικογένεια του 3χρονου κοριτσιού
Λίγες μέρες πριν την γιορτή της αγάπης τα Χριστούγεννα, η Ροδαυγή, η Παιδιατρική του ΓΝΡ και όλοι οι γνωστοί μας, φίλοι και συγγενείς μας, αλλά και άγνωστοι συμπολίτες μας σπεύδουν να συμπαρασταθούν και να δείξουν την γενναιοδωρία και την φιλανθρωπία τους δίνοντας το επίχρισμα τους με την ελπίδα για εύρεση συμβατού δότη να μεγαλώνει, όχι μόνο για εμάς αλλά και γι πολλούς συνανθρώπους μας, παιδιά και ενήλικες που χρίζουν μεταμόσχευσης. Σας ευχαριστούμε και ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία σε όλους εσάς και τις οικογένειες σας!
Με εκτίμηση
Οι γονείς του 3χρονου κοριτσιού
Οι γονείς του 3χρονου κοριτσιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου