Στον Παιδότοπο του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»
που λειτουργεί στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, καθημερινά βλέπουμε πολλά παιδάκια
από διαφορετικές χώρες, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική νοοτροπία. Υπάρχει
πολύς κόσμος που μας ρωτάει αν έχουμε να θυμόμαστε κάτι δυνατό, κάτι που μας
έκανε εντύπωση. Αυτό που τους απαντάμε είναι ότι έχουμε να θυμόμαστε διάφορα
περιστατικά που μας γέμισαν χαρά, γέλιο, συγκίνηση. Όλα αυτά μπορεί να στα
προκαλέσει μια παιδική ζωγραφιά μέχρι μια αυθόρμητη αθώα αγκαλιά ευχαριστώντας
μας για την φιλοξενία. Θα μας επιτρέψετε όμως να σας παραθέσουμε μια ιστορία
«παιδικού μεγαλείου»....
Η Αριάδνη είναι από ένα όμορφο μέρος της Ελλάδας αλλά
εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας αναγκάζεται να επισκέπτεται ένα ερευνητικό
κέντρο στην Αγγλία. Έρχεται κάθε φορά έστω και για 10 λεπτά να μας χαιρετίσει
και όταν έχει αρκετό χρόνο να παίξει και να ζωγραφίσει πριν μπει στο αεροπλάνο.
Προχθές ενώ ζωγράφιζε μου είπε γελώντας: «Θυμάσαι το πολύχρωμο mobile με
τις πεταλούδες που κάναμε; Διακοσμεί το δωμάτιο των χημειοθεραπειών μου! Θέλω
να κάνουμε και κάτι άλλο για να γεμίσει χρώμα το δωμάτιο!». Κάναμε χάρτινα
ψαράκια, δελφινάκια και ένα μπουκέτο από χάρτινες τουλίπες. «Ωραίες που
είναι!», αναφώνησε η Αριάδνη! «Θα δώσω και μια στο γιατρό μου. Του έχω μιλήσει
για τον παιδότοπο Του Χαμόγελο στην Ελλάδα. Όταν θα ταξιδέψει θα έρθει να σας
δει»....
Μέσα από την δύναμη, το πείσμα αυτού του παιδιού, την
αξιοπρέπεια που αντιμετωπίζει το πρόβλημα υγείας σαν ένα παιδικό παιχνίδι
παίρνουμε δύναμη και εμείς οι μεγάλοι να αγωνιζόμαστε καθημερινά. Παιδιά σαν
την Αριάδνη μας, οι μικροί αυτοί ήρωες, μας διδάσκουν αξιοπρέπεια, μεγαλείο
ψυχής και ομορφιά. Όπως λέει και η Αριάδνη: «Είμαι διαφορετική κάθε μήνα, τώρα
δεν έχω μαλλάκια αλλά όταν επιστρέψω θα έχω!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου