Πώς να βοηθήσω;

Το να σταθείς στην δύσκολη στιγμή κάποιου δεν είναι εύκολο και δεν μπορεί να σου πει κανείς πως να το κάνεις καλύτερα. Βασική προϋπόθεση είναι να θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις και όχι να «πρέπει» να βοηθήσεις.

Όταν ένας φίλος ή ένας συγγενής μας, περνάει δοκιμασία με μια ασθένεια, βρισκόμαστε μπροστά σε αμήχανα ερωτηματικά, πώς μπορώ να φανώ χρήσιμος; πώς μπορώ να βοηθήσω;

Η βοήθεια που μπορείτε να προσφέρετε είναι ηθική, υλική , οικονομική, συναισθηματική … ή και όλες μαζί. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως, κάθε άνθρωπος και κάθε οικογένεια αντιμετωπίζει την ασθένεια με διαφορετικούς όρους και κανόνες, τους οποίους και πρέπει να σεβόμαστε. Καθένας μας, διαχειρίζεται τις δυσκολίες της ζωής του, ανάλογα με τις αρχές και την ιδιοσυγκρασία του. Άλλωστε κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και χρειάζεται εξατομίκευση στο χειρισμό.Παρά κάτω θα δοθούν βιωματικές, πρακτικές συμβουλές και προτάσεις που ίσως σας φανούν χρήσιμες.

Πολλές φορές η οικογένεια που περνάει τη δοκιμασία, δεν «ξέρει» ότι χρειάζεται βοήθεια ή  δεν ξέρει πως να σας τη ζητήσει. Κάντε μια πρόταση για βοήθεια χωρίς να φαίνεται «ως βοήθεια» εξηγώ: Τηλεφωνήστε τους και πείτε τους: «είμαι στο σούπερ μάρκετ και έρχομαι σπίτι σου θέλεις να φέρω κάτι;» τα ψώνια γενικά είναι μπελάς και μεγάλη αγγαρεία.

Όταν η οικογένεια έχει παιδιά αναλάβετε κάποια δραστηριότητα τους π.χ το κολυμβητήριο ή να τα πάρετε από το σχολείο, πάλι όμως χωρίς να φαίνεται ότι σας επιβαρύνουν «στις 3 θα είμαι κοντά στο σχολείο των παιδιών, θα στα φέρω εγώ σπίτι»

Κάντε αισθητή την παρουσία σας, χωρίς όμως να «φωνάζει» είμαι εδώ για να σε βοηθήσω. Μη γίνεστε φορτικοί και κουραστικοί. Τηρήστε το επισκεπτήριο των νοσοκομείων, είναι σημαντικό τόσο για το δικό σας ασθενή, αλλά και για τους υπόλοιπους στο θάλαμο.

Πολλές φορές οι επισκέψεις είναι απαγορευτικές, μπορείτε όμως να «δείξετε» την παρουσία σας στέλνοντας λουλούδια ή ένα βιβλίο. Μια ακόμα επιλογή, είναι και τα γραπτά μηνύματα, μια λιγότερο «πιεστική» επικοινωνία, βρείτε να γράψετε κάτι άλλο από το «τι κάνεις», μιλήστε τους για την αγαπημένη τους ομάδα ,για την αγαπημένη τους ασχολία, κάντε τους να «φύγουν» λίγο, έστω και νοητά, από το δωμάτιο νοσηλείας και από την κατάσταση τους.

Πέρα από τον άνθρωπο που νοσεί βοήθεια, ίσως και περισσότερη, χρειάζεται και ο άνθρωπος που στηρίζει και συνοδεύει τον ασθενή. Επικοινωνήστε μαζί του για να ρωτήσετε αν χρειάζεται κάτι και αυτός, μιλήστε για τα δικά του συναισθήματα, για τις δικές του αγωνίες, κάντε τον να νιώσει, πως θα είστε εκεί ανά πάσα στιγμή, πιστέψτε με και μόνο αυτό, κάποιες φορές είναι αρκετό.

Δυσκολία επίσης υπάρχει και στις μετακινήσεις, προτείνετε να αναλάβετε κάποιες από αυτές. Ειδικά για το συνοδό, το να κυκλοφορεί είτε με αυτοκίνητο, είτε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι μεγάλη ταλαιπωρία.

Το οικονομικό είναι ένα λεπτό θέμα, η νοσηλεία ακόμα και σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ισοδυναμεί σε οικονομική αιμορραγία, πάντα με διακριτικότητα, ρωτήστε αν υπάρχει ανάγκη βοήθειας, αναλάβετε να πληρώσετε κάποιο λογαριασμό ή τα ψώνια της εβδομάδας για την οικογένεια.

Αν ο γείτονας σας αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, φροντίστε να κάνετε ησυχία. Ενημερώστε τα παιδιά σας για τα νέα δεδομένα, εξηγήστε πως πρέπει οι δραστηριότητες τους να μην ενοχλούν τους γείτονες. Είναι πραγματικά δύσκολο για έναν άνθρωπο που πονάει και προσπαθεί να κοιμηθεί με φασαρία ή ακόμα χειρότερο, να ξυπνά από φασαρία, ενώ έχει καταβάλει κόπο για να κοιμηθεί.

Ενημερωθείτε για την δίαιτα που έχουν ορίσει οι γιατροί για τον ασθενή και ετοιμάστε του κάτι σπιτικό, έχει άλλη γεύση η κοτόσουπα του νοσοκομείου και άλλη η σπιτική πως να το κάνουμε! Μην ξεχάσετε και το συνοδό, τα τοστ και τα σνακ των κυλικείων δεν είναι η καλύτερη διατροφή, ειδικά όταν η παραμονή στο νοσοκομείο είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μην επιμένετε για επισκέψεις στο σπίτι μετά από νοσηλεία, πολλοί ασθενείς είναι ευάλωτοι και θέλουν χρόνο προσαρμογής. Αν τελικά πραγματοποιήσετε επίσκεψη στο σπίτι, ρωτήστε αν χρειάζονται κάτι που μπορείτε να φέρετε εσείς, πριν φύγετε επιμείνετε να πάρετε τα σκουπίδια, τους γλιτώνετε από ακόμη μια αγγαρεία!

Αυτά που θεωρούμε μικρά και ασήμαντα, μπορεί σε μια δύσκολη στιγμή να είναι σπουδαία. «Ήρθα να πιούμε ένα καφέ στο κυλικείο για 5 λεπτά, θα είμαι εδώ όση ώρα χρειαστεί, μέχρι να κατέβεις» … αυτά τα 5 λεπτά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση δύναμη μπορούν να δώσουν.

Ζωτικής σημασίας βοήθεια, ειδικά για καρκινοπαθείς και ανθρώπους που υποβάλλονται σε εγχειρήσεις είναι η ΔΩΡΕΑ ΑΙΜΑΤΟΣ και αιμοπεταλίων. Η οικογένεια έχει να αντιμετωπίσει άλλη μια αγωνία, για αυτό πάρτε πρωτοβουλία, ενημερώστε εσείς φίλους και γνωστούς, γίνετε τακτικοί εθελοντές αιμοδότες.

Το να σταθείς στην δύσκολη στιγμή κάποιου δεν είναι εύκολο και δεν μπορεί να σου πει κανείς πως να το κάνεις καλύτερα. Βασική προϋπόθεση είναι να θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις και όχι να «πρέπει» να βοηθήσεις.

Πηγή: http://wincancer.gr