Η ημέρα των εξετάσεων έφτασε… Ξημέρωσε κιόλας… Μια
τυπική, πανέμορφη απριλιάτικη ημέρα… Ξεκινάς πιο χαλαρά αν είσαι ο τύπος που
ΔΕΝ θέλει να παρατείνει και δεν θέλει να μη γνωρίζει! Όσο περνά η ώρα αποχωρεί
η έγνοια που δημιουργεί η βασανιστική απόσταση του χρόνου.
Αφήνεσαι στη ρουτίνα των καθημερινών υποχρεώσεων, συγκεντρώνεσαι στην εργασία σου.
Η ώρα της εκκίνησης για το νοσοκομείο φτάνει κάποτε. Παίρνεις το δρόμο με συνοδεία ή και όχι. Φτάνεις λίγο πιο νωρίς, στην ώρα σου ακριβώς ή και λίγο καθυστερημένος με αυξημένο το άγχος.
Μπαίνεις στον προαύλιο χώρο. Προχωράς ρωτώντας, αν έρχεσαι για πρώτη φορά. Παρατηρείς εξαρχής κάτι κάπως… διαφορετικό στα βλέμματα που διασταυρώνονται με το δικό σου ή είναι ιδέα σου; Σε κοιτούν επίμονα. Σχεδόν σα να θέλουν να εκμαιεύσουν με μαγικό τρόπο την αιτία της άφιξής σου. Είσαι ασθενής; Εσύ ή η συνοδεία σου, αν έχεις. Έχεις κάποιον δικό σου εδώ; Ποιον άραγε; Σε τι κατάσταση βρίσκεται; Σοβαρή ή όχι;
Περνάς τη διαδικασία της (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ!) γραφειοκρατίας και των απαραίτητων πληρωμών. Οι υπάλληλοι διεκπαιρεωτικά, ρομποτικά σχεδόν σε κατευθύνουν. Αν δεν γνωρίζεις κάτι καλά και ζητάς επεξηγήσεις δεν υπάρχουν περιθώρια για πολύ πολύ συγκατάβαση και περισσευούμενη ανθρωπιά.
Θυμώνεις λιγάκι. Φαντάζεσαι τον πιθανό μελλοντικό άρρωστο εαυτό σου, έρμαιο αυτής της αδίστακτης «άμυνας» των υπαλλήλων. Για να αντέξουν ψυχολογικά. Συμπάσχεις φαντασιακά με όλους όσους έχουν λάβει ποτέ παρόμοια συμπεριφορά.
Φτάνεις έξω από τον ημιτελικό σου προορισμό: το ιατρείο της συγκεκριμένης εξέτασης. Απέξω, στο χώρο της αναμονής, αρκετοί. Αν τυγχάνει να έχεις κοινωνικότητα και να έχει παραμείνει αλώβητη, έχεις ήδη δημιουργήσει κάποιες γνωριμίες και «στενότερες» επαφές με ομοιοπαθούντες
Αφήνεσαι στη ρουτίνα των καθημερινών υποχρεώσεων, συγκεντρώνεσαι στην εργασία σου.
Η ώρα της εκκίνησης για το νοσοκομείο φτάνει κάποτε. Παίρνεις το δρόμο με συνοδεία ή και όχι. Φτάνεις λίγο πιο νωρίς, στην ώρα σου ακριβώς ή και λίγο καθυστερημένος με αυξημένο το άγχος.
Μπαίνεις στον προαύλιο χώρο. Προχωράς ρωτώντας, αν έρχεσαι για πρώτη φορά. Παρατηρείς εξαρχής κάτι κάπως… διαφορετικό στα βλέμματα που διασταυρώνονται με το δικό σου ή είναι ιδέα σου; Σε κοιτούν επίμονα. Σχεδόν σα να θέλουν να εκμαιεύσουν με μαγικό τρόπο την αιτία της άφιξής σου. Είσαι ασθενής; Εσύ ή η συνοδεία σου, αν έχεις. Έχεις κάποιον δικό σου εδώ; Ποιον άραγε; Σε τι κατάσταση βρίσκεται; Σοβαρή ή όχι;
Περνάς τη διαδικασία της (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ!) γραφειοκρατίας και των απαραίτητων πληρωμών. Οι υπάλληλοι διεκπαιρεωτικά, ρομποτικά σχεδόν σε κατευθύνουν. Αν δεν γνωρίζεις κάτι καλά και ζητάς επεξηγήσεις δεν υπάρχουν περιθώρια για πολύ πολύ συγκατάβαση και περισσευούμενη ανθρωπιά.
Θυμώνεις λιγάκι. Φαντάζεσαι τον πιθανό μελλοντικό άρρωστο εαυτό σου, έρμαιο αυτής της αδίστακτης «άμυνας» των υπαλλήλων. Για να αντέξουν ψυχολογικά. Συμπάσχεις φαντασιακά με όλους όσους έχουν λάβει ποτέ παρόμοια συμπεριφορά.
Φτάνεις έξω από τον ημιτελικό σου προορισμό: το ιατρείο της συγκεκριμένης εξέτασης. Απέξω, στο χώρο της αναμονής, αρκετοί. Αν τυγχάνει να έχεις κοινωνικότητα και να έχει παραμείνει αλώβητη, έχεις ήδη δημιουργήσει κάποιες γνωριμίες και «στενότερες» επαφές με ομοιοπαθούντες
Ξεκινάς με αυτούς τους νέους συντρόφους ένα
ιδιόμορφο περιπετειώδες ταξίδι. Όσοι έχουν προηγηθεί, εξερχόμενοι περιγράφουν
την εμπειρία της εξέτασης φορτώνοντας και άλλο την ατμόσφαιρα με υποκειμενικές
οπτικές γωνίες και αισθήσεις: «δεν ήταν και τραγικό αλλά ενοχλήθηκα πολύ», δεν
κατάλαβα σχεδόν τίποτα», «υπέφερα», «πόνεσα πολύ αλλά το άντεξα»…
Ακούγοντας όλα αυτά και σε συνδυασμό με την απειρία σου στην εξέταση, αν έχεις, δυσκολεύεσαι κάπως να αυτοσυγκεντρωθείς. Μπαίνοντας τελικά μέσα στο χώρο της εξέτασης ανακαλύπτεις ότι δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση του προσωπικού απορρήτου! Όταν το ένα εξεταζόμενο άτομο είναι ήδη ακινητοποιημένο στο κρεβάτι με τις τρεις νοσοκόμες/υπαλλήλους πάνω από το κεφάλι του, ήδη είχε μπει αμέσως το επόμενο και είχε ξεκινήσει την καθόλου χαμηλόφωνη συνέντευξη!
Σου δίνουν να υπογράψεις ένα ειδικό έγγραφο για τυχόν παρενέργειες από την εξέταση. Αν επιθυμείς να έχεις έστω έναν υποτυπώδη έλεγχο ή τουλάχιστον μια μεγάλη υποψία αυτού, ρωτάς ζητώντας επεξηγήσεις για όσα πρέπει να υπογράψεις.
Μετά παραλαμβάνει το σώμα σου αυτή η ομάδα των «ρομπότ» ενώ ξεκινά να ακούγεται η χιλιοειπωμένη «κασέτα» που περιλαμβάνει συγκεκριμένες ατάκες για χαλάρωση, άσχετα αν το χρειάζεσαι ή όχι! Ίσως αυτό να σε αγχώσει περισσότερο. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης εξέρχεσαι, πιέζοντας έντονα και για κάμποσο χρονικό διάστημα το σημείο της λήψης του δείγματος, καθισμένος υποχρεωτικά (που;) με την έντονη προτροπή να …ηρεμήσεις!
Μετά από κάμποσο χρονικό διάστημα (ποτέ δεν έλαβες ακριβή απάντηση σε αυτό) θα πρέπει να μεταβείς στο αντίστοιχο τμήμα παραλαβής των αποτελεσμάτων και να επιστρέψεις πάλι στο σημείο της εξέτασης.
Έχεις κάνει όμως ήδη τις γνωριμίες σου και μάλιστα για το χατίρι της ιστορίας μας έχεις ξεχωρίσει και κάποιο άτομο.
Έτυχε να είστε μαζί στην περιπέτεια από την αρχή και συμπτωματικά αποτελέσατε και το αναγκαστικό δίδυμο στο δωμάτιο της εξέτασης / λήψης δείγματος…
Ακούγοντας όλα αυτά και σε συνδυασμό με την απειρία σου στην εξέταση, αν έχεις, δυσκολεύεσαι κάπως να αυτοσυγκεντρωθείς. Μπαίνοντας τελικά μέσα στο χώρο της εξέτασης ανακαλύπτεις ότι δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση του προσωπικού απορρήτου! Όταν το ένα εξεταζόμενο άτομο είναι ήδη ακινητοποιημένο στο κρεβάτι με τις τρεις νοσοκόμες/υπαλλήλους πάνω από το κεφάλι του, ήδη είχε μπει αμέσως το επόμενο και είχε ξεκινήσει την καθόλου χαμηλόφωνη συνέντευξη!
Σου δίνουν να υπογράψεις ένα ειδικό έγγραφο για τυχόν παρενέργειες από την εξέταση. Αν επιθυμείς να έχεις έστω έναν υποτυπώδη έλεγχο ή τουλάχιστον μια μεγάλη υποψία αυτού, ρωτάς ζητώντας επεξηγήσεις για όσα πρέπει να υπογράψεις.
Μετά παραλαμβάνει το σώμα σου αυτή η ομάδα των «ρομπότ» ενώ ξεκινά να ακούγεται η χιλιοειπωμένη «κασέτα» που περιλαμβάνει συγκεκριμένες ατάκες για χαλάρωση, άσχετα αν το χρειάζεσαι ή όχι! Ίσως αυτό να σε αγχώσει περισσότερο. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης εξέρχεσαι, πιέζοντας έντονα και για κάμποσο χρονικό διάστημα το σημείο της λήψης του δείγματος, καθισμένος υποχρεωτικά (που;) με την έντονη προτροπή να …ηρεμήσεις!
Μετά από κάμποσο χρονικό διάστημα (ποτέ δεν έλαβες ακριβή απάντηση σε αυτό) θα πρέπει να μεταβείς στο αντίστοιχο τμήμα παραλαβής των αποτελεσμάτων και να επιστρέψεις πάλι στο σημείο της εξέτασης.
Έχεις κάνει όμως ήδη τις γνωριμίες σου και μάλιστα για το χατίρι της ιστορίας μας έχεις ξεχωρίσει και κάποιο άτομο.
Έτυχε να είστε μαζί στην περιπέτεια από την αρχή και συμπτωματικά αποτελέσατε και το αναγκαστικό δίδυμο στο δωμάτιο της εξέτασης / λήψης δείγματος…
Άκουσες άθελά σου πολλά και διάφορα. Είναι ένα πολύ νέο, όμορφο, συμπαθέστατο, γλυκύτατο, ευγενέστατο άτομο. Κάτι δεν σου άρεσε. Μια απειλή αιωρείται για εκείνη. Συγκεντρώνεσαι στη δική σου περίπτωση. Σαν μπαλάκι του τένις ο νους πετάγεται πότε στον εαυτό σου και πότε στη νέα σου φίλη.
Είναι ασυνόδευτη. Μέσα σε όλον αυτόν τον κόσμο τις συγκεκριμένες αυτές ώρες, εκείνη είναι μόνη. Εσύ όχι.
Γίνεστε μια παρέα. Μαζί σε όλες τις διαδικασίες που θα ακολουθήσουν. Τώρα βρίσκεστε στο χώρο αναμονής των αποτελεσμάτων. Η γνωριμία σας γίνεται όλο και στενότερη.
Συγκεντρώνεσαι στην παρέα σου. Μετά από κάποιες ώρες ακούγεται πρώτα το όνομά της. Βγαίνει η αρμόδια κυρία του προσωπικού και ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ αναγγέλλει δημόσια τα αποτελέσματα! Αυτή είναι η «ώρα μηδέν»!
Θυμώνεις πολύ με την ανάρμοστη «κυρία». Ξαφνιάζεσαι
με τα αποτελέσματα. Τρως ένα αόρατο «χαστούκι». Βλέπεις τη νέα σου φίλη να
επιστρέφει από το διάδρομο. Τα έχει κάπως χαμένα. Διατηρείς τη ψυχραιμία σου.
Της προτείνεις να καθίσει δίπλα σου και εκείνη σου προτείνει να… διαβάσεις και
εσύ τα αποτελέσματα. Τώρα τρως απανωτά τα αόρατα «χαστούκια» σε κάθε σχεδόν
λέξη.
Δεν το δέχεσαι. Όχι αυτή. Όχι αυτή. Είναι πολύ νέα. Είναι πολύ καλή. Είναι πολύ όμορφη. Είναι ένας άγγελος. Οι άγγελοι δεν αρρωσταίνουν!!! Ποιος το είπε; Φυσικά και μπορεί να συμβεί και ας μην σου αρέσει.
Τα καλά δικά σου αποτελέσματα λίγο μετά δεν τα ευχαριστιέσαι και πολύ. Όταν σε ρωτάει αισθάνεσαι άσχημα. Κάπως τα μπερδεύεις. Ναι μεν, αλλά. Πείθεται τελικά να τη συνοδέψεις με το αυτοκίνητο της συνοδείας σου μιας και επίσης συμπτωματικά κατευθύνεστε στον ίδιο προορισμό.
Ευτυχώς. Δεν της είχες και πολύ εμπιστοσύνη να επιστρέψει μόνη με το μυαλό και τη ψυχή της γεμάτη από τα άσχημα αποτελέσματα.
Δεν το δέχεσαι. Όχι αυτή. Όχι αυτή. Είναι πολύ νέα. Είναι πολύ καλή. Είναι πολύ όμορφη. Είναι ένας άγγελος. Οι άγγελοι δεν αρρωσταίνουν!!! Ποιος το είπε; Φυσικά και μπορεί να συμβεί και ας μην σου αρέσει.
Τα καλά δικά σου αποτελέσματα λίγο μετά δεν τα ευχαριστιέσαι και πολύ. Όταν σε ρωτάει αισθάνεσαι άσχημα. Κάπως τα μπερδεύεις. Ναι μεν, αλλά. Πείθεται τελικά να τη συνοδέψεις με το αυτοκίνητο της συνοδείας σου μιας και επίσης συμπτωματικά κατευθύνεστε στον ίδιο προορισμό.
Ευτυχώς. Δεν της είχες και πολύ εμπιστοσύνη να επιστρέψει μόνη με το μυαλό και τη ψυχή της γεμάτη από τα άσχημα αποτελέσματα.
Αλλάζετε στη διαδρομή θέμα και μιλάτε για άλλα.
Άσχετα εντελώς. Η ατμόσφαιρα γίνεται πάλι κάπως χαρωπή, ανάλαφρη. Θυμίζει τώρα
το φρέσκο, όμορφο «λουλούδι» που γνώρισες. Ανταλλάσσεις τις απαραίτητες
πληροφορίες για την μελλοντική σας επαφή. Αφού αποχαιρετιστήκατε, παίρνεις
βαθιά ανάσα καθώς θυμάσαι ότι εσύ «πέρασες ξυστά». Για την ώρα…
Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μαθαίνεις την πορεία της. Ήταν τελικά σε αρκετά κρίσιμη κατάσταση. Χειρουργείται εσπευσμένα. Πάλι άσχημα τα αποτελέσματα. Ξεκινά θεραπεία. Σε βοηθά πολύ ψυχικά το δεδομένο ότι έχει πολύ στήριξη από τους ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος.
Και η ίδια όμως στα μηνύματά της αποπνέει μια ευχάριστη, αισιόδοξη και μυρωδάτη αύρα!
Έτσι είναι τα όμορφα λουλούδια… Πάντα…
Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μαθαίνεις την πορεία της. Ήταν τελικά σε αρκετά κρίσιμη κατάσταση. Χειρουργείται εσπευσμένα. Πάλι άσχημα τα αποτελέσματα. Ξεκινά θεραπεία. Σε βοηθά πολύ ψυχικά το δεδομένο ότι έχει πολύ στήριξη από τους ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος.
Και η ίδια όμως στα μηνύματά της αποπνέει μια ευχάριστη, αισιόδοξη και μυρωδάτη αύρα!
Έτσι είναι τα όμορφα λουλούδια… Πάντα…
Αφιερωμένο στην Β.Μ
Πηγή: http://simplylife.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου