Δώρο ζωής σε πέντε ασθενείς από τη 17χρονη Νεκταρία

Ο πόνος χάρισε ελπίδα και έστειλε το μήνυμα της αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο και την Πράξη ανθρωπιάς από τους γονείς της νεαρής που δεν κέρδισε τη μάχη για τη ζωή.

Θλίψη και πένθος στους κόλπους της τοπικής ΕΛ.ΑΣ, αφού η ανήλικη ήταν κόρη του διοικητή της Τροχαίας Ρεθύμνου.

Μέσα από τον θάνατο της, πρόσφερε ζωή σε πέντε συνανθρώπους της!

Ο λόγος για την Νεκταρία από το Ρέθυμνο, μια 17χρονη κοπέλα που αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας, λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας.

Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΠΑΓΝΗ, όμως η κατάσταση της υγείας της εξαρχής είχε χαρακτηριστεί ιδιαιτέρως σοβαρή και μη αναστρέψιμη. Δύο εβδομάδες έδωσε μάχη η μικρή Νεκταρία στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, η οποία δυστυχώς κατέληξε. Πρόλαβε, όμως, πρώτα να δώσει ελπίδα και ζωή σε συνανθρώπους της.

Οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς με τους τελευταίους να παίρνουν μια σημαντική και συνάμα γενναία απόφαση, πατέρα και διοικητή της Τροχαίας Ρεθύμνου Γιώργο Μπαλάση και την επίσης μητέρα στυνομικό Ιωάννα Σαρρή - Μπαλάση για τις ελάχιστες πιθανότητες η 17χρονη Νεκταρία να ζήσει μετά το εγκεφαλικό οίδημα που υπέστη.

Να δωρίσουν τα όργανα τους παιδιού τους και να δώσουν με τον τρόπο αυτό, ελπίδα σε άλλους συνανθρώπους μας.

 Η διαδικασία της δωρεάς οργάνων έγινε στο ΠΑΓΝΗ, ολοκληρώθηκε επιτυχώς και σύμφωνα με τον υποδιοικητή του ΠΑΓΝΗ, κ. Στέλιο Κτενιαδάκη, «Επρόκειτο για μία πολύωρη χειρουργική επέμβαση. Τα όργανα παρελήφθησαν από ομάδες γιατρών, προκειμένου στη συνέχεια να ξεκινήσει η επόμενη φάση της δωρεάς οργάνων σε 5 συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη».

Η ανήλικη "έφυγε" από την ζωή, ξημερώματα Τετάρτης και η είδηση του θανάτου της  17χρονης έχει σκορπίσει θλίψη στην τοπική κοινωνία του Ρεθύμνου αλλά και στους κόλπους της αστυνομίας.

Με πόνο ψυχής και απέραντη θλίψη, γονείς, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι θα πουν, το τελευταίο "αντίο", στο ανήλικο κορίτσι, στην Αμνάτο Ρεθύμνου.

Πηγή: https://www.neakriti.gr

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο τηλεμαραθώνιος για την «ΕΛΠΙΔΑ»

 Η εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» και η Ζήνα Κουτσελίνη με κεντρικό μήνυμα «έλα κι εσύ να γίνεις ένας κρίκος αγάπης στην αλυσίδα της ΕΛΠΙΔΑΣ», βρέθηκαν δίπλα στο Σωματείο «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο».

Από τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου έως και την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, μέσω τηλεοπτικού Μαραθωνίου, οι τηλεθεατές της εκπομπής ενίσχυσαν οικονομικά το τεράστιο κοινωνικό έργο, που προσφέρει εδώ και 30 χρόνια η «ΕΛΠΙΔΑ» συγκεντρώνοντας μέσω SMS το ποσό των 66.840€!

Τη μεγάλη αυτή προσπάθεια της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα», αγκάλιασαν δεκάδες αγαπημένα πρόσωπα της τηλεόρασης, καλλιτέχνες, αθλητές, που ένωσαν τις δυνάμεις τους για το σκοπό αυτό αλλά αξίζει να τονιστεί ότι και πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα συγκεντρώνουν χρήματα, τα οποία θα κατατεθούν στους λογαριασμούς του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο» και θα συνυπολογιστούν στο τελικό ποσό.

Για πληροφορίες και οικονομικές προσφορές μπορείτε να επικοινωνείτε με τα www.elpida.org και 210-7700009.

Πηγή: https://www.alter-info.gr

Στο Παπανικολάου θεραπεία με CAR-T λεμφοκύτταρα σε ασθενή με λέμφωμα

 Μια ισχυρή εξατομικευμένη κυτταρική ανοσοθεραπεία με CAR-T λεμφοκύτταρα χορηγήθηκε σε ασθενή με λέμφωμα, για πρώτη φορά στο νοσοκομείο Παπανικολάου και για δεύτερη φορά σε όλη την Ελλάδα.

 «Χθες χορηγήθηκε η θεραπεία αυτή σε ασθενή με ανθεκτικό διάχυτο λέμφωμα από μεγάλα Β κύτταρα, για πρώτη φορά στο νοσοκομείο μας και στη χώρα μας με τη διάγνωση αυτή. Πριν από έναν μήνα περίπου χορηγήθηκαν παρόμοια κύτταρα στον Ευαγγελισμό σε ασθενή με πρωτοπαθές λέμφωμα μεσοθωρακίου», ανάφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συντονιστής διευθυντής της Αιμοτολογικής Κλινικής, Μονάδας Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων, Μονάδας Γονιδιακής και Κυτταρικής Θεραπείας του νοσοκομείου Παπανικολάου, Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος.

Όπως εξήγησε ο κ. Αναγνωστόπουλος, πρόκειται για μια κυτταρική ανοσοθεραπεία υψηλού κόστους, η οποία χορηγείται μία φορά στον ασθενή και τα αποτελέσματα φαίνονται ύστερα από έναν μήνα. «Στη φάση νόσου που χρησιμοποιούνται τα CAR-T λεμφοκύτταρα παρέχουν πιθανότητα μακροχρόνιας επιβίωσης χωρίς νόσο 40-50%. Χωρίς αυτά, οι πιθανότητες είναι ισχνές έως ανύπαρκτες. Λόγω των δύσκολων επιπλοκών και της ειδικής αντιμετώπισης, οι ασθενείς νοσηλεύονται σε Μονάδες Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων», πρόσθεσε ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Πώς λειτουργεί η θεραπεία

Εξηγώντας το πώς λειτουργεί αυτή η θεραπεία, ο κ. Αναγνωστόπουλος ανέφερε ότι τον βασικότερο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού παίζουν τα λεμφοκύτταρα. Συγκεκριμένα, τα Β λεμφοκύτταρα τα οποία παράγουν αντισώματα και τα Τ λεμφοκύτταρα τα οποία, είτε μόνα τους είτε σε συνεργασία με άλλα κύτταρα, καταστρέφουν τα μικρόβια ή τον καρκίνο. Όμως, ο καρκίνος «ξεγελάει» την άμυνα του οργανισμού, είτε αλλάζοντας την επιφάνειά του με κάποια αντιγόνα είτε εκκρίνοντας ουσίες που αδρανοποιούν τα λεμφοκύτταρα.

«Με τη μέθοδο που χρησιμοποιήσαμε, παίρνουμε τα λεμφοκύτταρα του ίδιου του ασθενούς, τα στέλνουμε σε ένα εργαστήριο στο εξωτερικό, το οποίο ανήκει στην εταιρεία που παράγει το φάρμακο, όπου εισάγουν ένα γονίδιο μέσα στο λεμφοκύτταρο. Το γονίδιο αυτό παράγει στην επιφάνεια του λεμφοκυττάρου μια πρωτεΐνη, δηλαδή έναν υποδοχέα. Αυτός ο υποδοχέας έχει πάρα πολύ μεγάλη συγγένεια με ένα αντιγόνο που βρίσκεται στην επιφάνεια του κύτταρου, εν προκειμένω του λεμφώματος ή της λεμφοβλαστικής λευχαιμίας. Είναι και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο αντιγόνο, το CD19 και ο υποδοχέας είναι ο anti-CD19. Όταν χορηγηθούν στον ασθενή αυτά τα λεμφοκύτταρα πηγαίνουν με μεγάλη ταχύτητα και κολλάνε επάνω στα κύτταρα του λεμφώματος και τα καταστρέφουν. Δηλαδή γίνεται μία ενδυνάμωση της φυσιολογικής άμυνας του οργανισμού. Είναι μία κυτταρική ανοσοθεραπεία. Βέβαια, πριν από τη θεραπεία χορηγούμε στον ασθενή χημειοθεραπευτικά με έντονη ανοσοκατασταλτική δράση για να μην υπάρχουν αντιδράσεις της άμυνας του οργανισμού εναντίον αυτών των τροποποιημένων λεμφοκύτταρων. Η δράση φαίνεται έναν μήνα μετά ή και αργότερα. Η θεραπεία αυτή γίνεται μία φορά», εξήγησε ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Παράλληλα ανέφερε ότι επειδή η θεραπεία αυτή έχει πολύ σοβαρές επιπλοκές, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, όταν έδωσε την άδεια στις δύο φαρμακευτικές εταιρείες που παράγουν τέτοια προϊόντα, όρισε ότι οι θεραπείες θα πρέπει να διενεργούνται σε Μονάδες Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων, όπου μπορούν να αντιμετωπίζονται δύσκολες επιπλοκές.

Ο κ. Αναγνωστόπουλος ανέφερε ακόμα ότι πρόκειται για μία πολύ ακριβή θεραπεία. «Η μία εταιρεία έχει πάρει τιμή 292.000 ευρώ, ενώ η άλλη εταιρεία δεν έχει πάρει ακόμη τιμή, αλλά έχει δώσει την ευκαιρία να χορηγηθεί δωρεάν η θεραπεία σε τρεις ασθενείς σε όλη την Ελλάδα.

Η θεραπεία εγκρίνεται από ειδική επιτροπή του υπουργείου Υγείας και ύστερα γίνεται όλη η διαδικασία της λήψης των λεμφοκυττάρων, της αποστολής σε εργαστήριο στο εξωτερικό στην Αμερική ή στη Γερμανία, της τροποποίησής τους και στη συνέχεια της χορήγησης στον ασθενή. 

Στην Ελλάδα, τα κέντρα που διενεργούν τέτοιου είδους θεραπείες σε ενήλικες είναι το Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη και ο Ευαγγελισμός στην Αθήνα και σε παιδιά το Αγία Σοφία στην Αθήνα», εξήγησε.

Πηγή: https://www.newsbeast.gr

Μου έδιναν 5 χρόνια ζωής αλλά εγώ τον καρκίνο τον «Νίκησα»

Πλέον στα 29 της χρόνια η όμορφη Αναστασία περνάει το πιο δυνατό μήνυμα ζωής 

Μια συγκλονιστική μαρτυρία από μία γυναίκα που σε ηλικία μόλις 9 ετών, πέρασε μια πολύ σοβαρή περιπέτεια, βιώνοντας τον παιδικό καρκίνο.

Η 29χρονη σήμερα Αναστασία Μαυροειδή, που ζει μόνιμα στο Ηράκλειο με την οικογένεια της, ήταν ομιλήτρια προ ημερών σε εκδήλωση για τον παιδικό καρκίνο στο Ηράκλειο, εξιστόρησε την συγκινητική της ιστορία και πώς κατάφερε να κερδίσει την πιο μεγάλη μάχη για την ζωή της.

Και βέβαια μεταξύ των παρευρισκόμενων στο ακροατήριο, η γλυκύτατη κορούλα της.

Υπερήφανη για τη μαμά της που στάθηκε τόσο γενναία, απέναντι στον παιδικό καρκίνο και στην ηλικία που είναι τώρα η μικρή Εύα, έδωσε τον μεγαλύτερο αγώνα για την ζωή της και κατάφερε να βγει νικήτρια.

Η εξομολόγηση της Αναστασίας:

«Όλα ξεκίνησαν σε ηλικία 9 ετών… Θυμάμαι μια μέρα, που στο δωμάτιο είχε αφόρητη ζέστη. Πήγα στο μπάνιο να πιάσω τα μαλλιά μου για να μη ζεσταίνομαι. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που με αντίκρισα χωρίς μαλλιά… «Οστεοσάρκωμα δεξιού μηριαίου » ήταν η διάγνωση. Από τότε ξεκίνησαν τα αμέτρητα χειρουργεία…. Πολλοί γιατροί με ρωτάνε μέχρι και σήμερα όσα  χειρουργεία έχω κάνει. 20; 30; Ειλικρινά δεν θυμάμαι… Έχω 21 χρόνια να περπατήσω χωρίς βοήθεια, να τρέξω ή να περάσω μία μέρα χωρίς να πονάω…. Όμως, όλα αυτά για μένα δεν έχουν τόση σημασία. Σημασία έχει, ότι επιβίωσα, σε αντίθεση με όλες τις θεωρίες, που τόνιζαν, ότι το προσδόκιμο ζωής μου θα ήταν το πολύ μέχρι πέντε χρόνια. Επίσης, δεν έκανα ποτέ μετάσταση. Μπορεί να έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου για να καταφέρω να μην χάσω το πόδι μου…

Το 2011 έμεινα έγκυος. Οι γιατροί δεν ήταν αισιόδοξοι. Πώς θα κυλούσε η εγκυμοσύνη με ένα πόδι και μία μέση τόσο ταλαιπωρημένα; Επίσης, δεν έπρεπε να επιβαρύνω το πόδι μου παίρνοντας βάρος. Το σημαντικότερο όμως, λίγο πριν μείνω έγκυος είχα υποβληθεί σε σπινθηρογράφημα. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έπαιρνα φάρμακα και είχα κάνει ακτινογραφίες, καθώς δεν γνώριζα, ότι ήμουν έγκυος.  Οι φόβοι λοιπόν ήταν, ή ότι η υγειά μου θα χειροτέρευε ή ότι το μωράκι μου θα είχε προβλήματα υγείας, λόγω των φαρμάκων που έπαιρνα και της ακτινοβολίας  που είχε δεχτεί. Τρεις φορές είχε κανονιστεί χειρουργείο διακοπής της κυήσεως…. Αλλά δεν πήγα ποτέ σε κανένα….Δεν μπορούσα να το κάνω….

Το 2012, γέννησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι!!! Όσο για μένα…. έκανα υπομονή εννιά μήνες με σπασμένο πόδι…. Τριών μηνών άφησα το παιδάκι μου και ξανά έφυγα για χειρουργείο…Η υγεία μου δεν επιβαρύνθηκε…Για άλλη μία φορά τα είχα καταφέρει!!!!

Αλλά ειλικρινά, αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να είχα την ευκαιρία να επιλέξω τη ζωή μου, θα διάλεγα να γίνουν όλα όπως ακριβώς έγιναν, γιατί μέσα σε αυτά τα χρόνια  διαμόρφωσα μία προσωπικότητα και ένα χαρακτήρα… Με λίγα λόγια έγινα άνθρωπος…

Σκεπτόμενη όλα τα παραπάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι αφού τα κατάφερα εγώ, μπορεί ο καθένας», ανέφερε συγκινημένη η 29χρονη αποσπώντας το πιο θερμό χειροκρότημα και την ίδια ώρα στέλνοντας το πιο δυνατό μήνυμα ζωής.

 Δείτε τη συγκλονιστική εξομολόγηση της Αναστασίας στο βίντεο του neakriti

Πηγή: https://www.neakriti.gr

Η ιστορία του Γιάννη που “παλεύει” 30 χρόνια με τον καρκίνο!

Ο Γιάννης Μινάρδος στα 13 του διαγνώστηκε με σάρκωμα Ewing, στο αριστερό του πόδι και σήμερα τρεις δεκαετίες αργότερα διηγείται την συγκλονιστική ιστορία του με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τον παιδικό καρκίνο.

Οι γιατροί έδιναν στον τότε 12χρονο Γιάννη αρχικά 6 μήνες ζωής λόγω του καρκίνου. Κι όμως 30 χρόνια μετά αποδεικνύει ότι το πείσμα και η θέληση για ζωή μπορούν να αποτελέσουν τον καλύτερο σύμμαχο σε μια μάχη με έναν ισχυρό εχθρό.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γιάννης διαπίστωσε μία αδυναμία στο αριστερό του πόδι. Αφού οι γονείς του τον πήγαν για εξετάσεις, οι γιατροί τούς ενημέρωσαν ότι έπασχε από καρκίνο και ότι το καλύτερο θα ήταν να εισαχθεί σε νοσοκομείο στην Αγγλία, προκειμένου να υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία.

Μεγαλώνοντας με τον καρκίνο

Όπως διηγείται ο ίδιος ο Γιάννης στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, το Νοέμβριο του 1992 μαζί με τους γονείς και την αδερφή του άφησαν πίσω τους την Ελλάδα και πήγαν στη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου ο 13χρονος τότε, έφηβος να λάβει την κατάλληλη φροντίδα στο νοσοκομείο Middlesex του Λονδίνου στην πτέρυγα των εφήβων.

Ο Γιάννης θα έμενε εκεί για σχεδόν 5 συνεχόμενα χρόνια. Ωστόσο, ένα ακόμα τραγικό γεγονός ήρθε να κατακεραυνώσει την οικογένειά του. Ο θάνατος της μητέρας του το 1996, από καρκίνο του μαστού. Το πλήγμα ήταν αβάσταχτο, αλλά οι επεμβάσεις έπρεπε να συνεχιστούν. Το 1997, ο χειρουργός που τον παρακολουθούσε στο νοσοκομείο στην Αγγλία πήρε μια δύσκολη απόφαση, να του πει την αλήθεια.

Του αποκάλυψε ότι είχε δύο επιλογές: ή θα κρατούσε το πόδι του, το οποίο στην ουσία θα ήταν παράλυτο, ή θα έπρεπε να γίνει ακρωτηριασμός. Ο γιατρός έδωσε στον Γιάννη λίγες ημέρες περιθώριο να σκεφτεί την απόφασή του. Στα 19 του χρόνια έπρεπε να πάρει μια απόφαση που θα επηρέαζε όλη του τη ζωή. Η απόφαση τελικά ήταν η ολική εξάρθρωση μηριαίου οστού, δηλαδή η αφαίρεση του ποδιού από τη λεκάνη.

Πληγωμένος αλλά δυνατός

Την Παρασκευή 18 Αυγούστου του 1997 έγινε ο ακρωτηριασμός. Ωστόσο, η αγάπη του Γιάννη για τη μουσική και ιδιαίτερα για τη μέταλ σκηνή δεν τον άφησε να μείνει καθηλωμένος. Λίγες μόλις ημέρες μετά την επέμβαση, θα πραγματοποιούσε συναυλία στο Λονδίνο η μέταλ μπάντα Metallica. Με κίνητρο αυτό και τη βοήθεια του προσωπικού στο νοσοκομείο, ο Γιάννης μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στον χώρο της συναυλίας όπου έκανε ένα όνειρό του πραγματικότητα… Να παρακολουθήσει ζωντανά τη συναυλία και να αφήσει τη μουσική να τον ταξιδέψει.

Δύο μήνες μετά, ο Γιάννης απέκτησε το πρώτο του προσθετικό μέλος. Ωστόσο, η τεχνολογία της εποχής καθιστούσε αδύνατο για αυτόν να σηκωθεί και να περπατήσει. Έπρεπε να στέκεται με πατερίτσες. Οι γιατροί στην Αγγλία τον είχαν προειδοποιήσει ότι θα έπρεπε να αλλάζει μέλος κάθε 5 χρόνια, όμως το κόστος για κάτι τέτοιο ήταν δυσβάσταχτο.

Το αποτέλεσμα ήταν να αναγκαστεί να φοράει ένα προσθετικό για παραπάνω χρόνια από αυτό που του είχαν συστήσει οι γιατροί, κάτι που δυσχέραινε πολύ την καθημερινότητά του. Τον Φεβρουάριο του 2019, ο ειδικός που παρακολουθούσε τον Γιάννη σε εταιρεία προσθετικών μελών στην Αθήνα του είπε ότι το τεχνητό του πόδι έπρεπε να αλλαχθεί άμεσα, αλλιώς κινδύνευε να προκαλέσει ζημιά και στο άλλο του πόδι. Το κόστος ενός νέου μέλους; Σχεδόν 70.000 ευρώ.

Στο σημείο αυτό, η Νίνα, η αδερφή του Γιάννη, σκέφτηκε να ξεκινήσει μια εκστρατεία, μέσω Facebook, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την αγορά του προσθετικού που θα του παρείχε τη δυνατότητα να έχει μια πιο “συνηθισμένη” ζωή. Συναυλίες, αθλητικοί αγώνες, εκδηλώσεις. Άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν και συμμετείχαν. Έλληνες – και όχι μόνο – από όλο τον κόσμο έκαναν δωρεές και έτσι συγκεντρώθηκε το πολυπόθητο ποσό.

Νέα ζωή νέες ελπίδες

Τον Ιούλιο του 2019 ο Γιάννης κάνει πρόβα το καινούριο του προσθετικό μέλος. Έχει κατασκευαστεί στις προδιαγραφές του σώματός του. Τον Ιούλιο του 2019 ο Γιάννης κάνει τα πρώτα του βήματα, μετά από σχεδόν 30 χρόνια, χωρίς να χρειάζεται τις πατερίτσες. Ένα κύμα ευφορίας κατακλύζει τον ίδιο και τους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλάι του σε όλο αυτόν τον δύσκολο και μακρύ αγώνα. Φεβρουάριος του 2019, ο Γιάννης περπατάει -με τη λίγη βοήθεια μιας μαγκούρας – τους δρόμους της Αθήνας… χωρίς πατερίτσες. Ο Γιάννης κατοικεί μόνιμα στα Μέγαρα, ωστόσο επισκέπτεται την πρωτεύουσα πολύ συχνά.

Η γνώμη του για την Αθήνα; Κακοφτιαγμένα πεζοδρόμια που δεν τον βοηθούν καθόλου στο να κρατάει την ισορροπία του, παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις ράμπες για τα ΑμεΑ, ασανσέρ στο μετρό με ανθρώπους που δεν τα έχουν ανάγκη, γεμάτα λεωφορεία, όπου οι επιβάτες κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους, χωρίς να προσφέρεται σχεδόν κανείς να παραχωρήσει τη θέση του σε έναν συνάνθρωπό τους που όντως τη χρειάζεται.

Όμως ο Γιάννης δεν το βάζει κάτω, κοιτάει το μέλλον με αισιοδοξία παρά το γεγονός ότι η οικονομική βοήθεια που παίρνει από το κράτος είναι μόλις 325 ευρώ το μήνα. Έτσι αναγκάζεται να μένει στα Μέγαρα με τον πατέρα του, παρόλο που θα ήθελε να ζει στην Αθήνα, ώστε να μπορεί να βρει μία δουλειά που θα του παρείχε μία ζωή ανεξαρτησίας, γεμάτη ελπίδα.

Ο Γιάννης όμως δεν το βάζει κάτω. Ο Γιάννης κρατάει το κεφάλι του ψηλά και τα πόδια του στη γη. Στα 42 του χρόνια θέλει να κάνει οικογένεια και να ζήσει, ότι νόμιζαν οι γιατροί στην αρχή της διάγνωσης, πως δεν θα μπορέσει να κάνει ποτέ. Να ζήσει ό,τι ονειρεύεται ο καθένας. Μια αξιοπρεπή ζωή. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος.

Πηγή: https://www.newsit.gr