Γιάννης Βαρδής: "Ο πατέρας μου είχε όγκο στο κεφάλι και πήγαμε στη Γερμανία.

Για πρώτη φορά όλη η αλήθεια...

Γιάννης Βαρδής: "Ο πατέρας μου είχε όγκο στο κεφάλι και  πήγαμε στη Γερμανία. Όταν μείναμε μόνοι μας είπε πως ότι και αν συμβεί θα είναι πάντα δίπλα μας"

Ο Γιάννης Βαρδής, μίλησε στο περιοδικό ΕΓΩ και στον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα για την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του πατέρα του, Αντώνη Βαρδή.

Ο Αντώνης Βαρδής βίωσε πρόσφατα μία περιπέτεια υγείας, την οποία και γνωστοποίησε μέσω της σελίδας του στο facebook συγκινώντας τον κόσμο… Πώς είναι σήμερα;

Είναι μια χαρά. Έχουμε γυρίσει από τη Γερμανία, όπου ήμασταν στο Ανόβερο. Παλεύαμε επί τρεις μήνες. Ήταν πολύ επικίνδυνο, αυτό που συνέβη και σοκαριστήκαμε όλοι. Θεωρώ όμως ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο. Έκανε την επέμβαση και όλα  πήγαν  καλά.

Είχε έναν όγκο στον εγκέφαλο.

Ναι,  στο κεφάλι, ο οποίος ακουμπούσε το νεύρο της ομιλίας και δημιουργούσε πρόβλημα. Δεν τον αναλάμβανε κανένας γιατρός στην Ελλάδα. Έτσι,  λοιπόν,  βρήκαμε μία κλινική στο Ανόβερο,  που κάνει μόνο τέτοιες επεμβάσεις και αφαιρέθηκε ο όγκος,  χωρίς να πειραχθεί το νεύρο της ομιλίας. Όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Τώρα είναι σε φάση ανάρρωσης. Ξεκουράζεται, αλλά παρ’ όλα αυτά, έχει μπει σε μία διαδικασία να τελειώσει το δίσκο της Νατάσας Θεοδωρίδου. Του δίνει ενέργεια και ζωή. Είναι δημιουργικός και αυτό είναι εξαιρετικό. Είμαστε όλοι δίπλα του.

Σοκαριστήκατε στην αρχή;

Ναι. Όλοι μας. Προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε όσο περισσότερο κρυφό γίνεται,  γιατί δεν θέλαμε να βγει προς τα έξω. Γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή θα γνωστοποιηθεί. Ήμασταν όλοι όμως της λογικής ότι ένα  τέτοιο πρόβλημα πρέπει αρχικώς να μην γνωστοποιηθεί.

Φοβηθήκατε;

Πολύ. Πριν φύγουμε για τη  Γερμανία, πηγαίναμε από γιατρό σε γιατρό και παίρναμε διαφορετικές γνώμες. Κάποια στιγμή μπερδευτήκαμε κι εμείς. Δεν ξέραμε ποιο είναι το σωστό, τι πρέπει να επιλέξουμε.  Ακολουθήσαμε το ένστικτό μας.

Ο Αντώνης Βαρδής είχε περάσει και στο παρελθόν καρκίνο και αυτό φαντάζομαι ότι κάνει το φόβο ακόμη μεγαλύτερο.

Ναι, αν και τον είχαμε ξεπεράσει. Πριν από είκοσι δύο χρόνια είχε εμφανιστεί  σε ένα σημείο του σώματος, που δεν μπορούσε να κάνει μετάσταση στο σημείο που το είχε τώρα. Από τις πρώτες ημέρες που πήγαμε στο νοσοκομείο και έκανε τις γενικές εξετάσεις ήμασταν καθησυχασμένοι ότι δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Είναι πολύ δυνατός, έχει εξαιρετική ψυχολογία και φοβερά δυνατή κράση. Από την επόμενη ημέρα της επέμβασης άρχισε να περπατάει. Η ανάρρωση του ήταν φοβερά γρήγορη. Από τη μία στεναχωριόμουν, γιατί έλεγα πώς είναι δυνατόν να τον χτύπησε δύο φορές καρκίνος σε δύο διαφορετικά σημεία και από την άλλη έβλεπα ότι είναι πολύ δυνατός  απέναντι σε όλη τη διαδικασία. Παίρναμε δύναμη από εκείνον, για να ανταπεξέλθουμε στο πρόβλημα.

Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στο τρίμηνο της ασθένειας;

Όταν μείναμε μόνοι μας,  τόσο στη Γερμανία  όσο και στην Ελλάδα συζητήσαμε πολλά πράγματα. Μας είπε τι αισθάνεται για εμάς, πόσο μας αγαπάει, πόσο έννοια μας έχει. Μας έλεγε «Ό,τι και αν συμβεί, θα είμαι πάντα εδώ δίπλα σας». Ήταν σοκαριστικό. Διαπίστωνες ότι είχε σκεφθεί όλα τα ενδεχόμενα στο μυαλό του και δεν το δεχόσουν. Του έλεγα: «Δεν θα πάθεις τίποτα. Θα το αντιμετωπίσουμε» Υπήρξαν στιγμές πολύ δυνατές περιμένοντας το γιατρό έπειτα από την επέμβαση που κράτησε αρκετές ώρες, όταν αναμέναμε επίσης να δούμε αν πάθει μετεγχειρητικό σοκ, αν και κατά πόσο μπορεί μιλήσει. Τότε έκανες διάφορα σενάρια με το μυαλό σου. Ακόμα και τις στιγμές, όμως,  που ήταν στην εντατική,  έβρισκε τον τρόπο να μας δώσει δύναμη. Μας έκλεινε το μάτι, μας χαμογελούσε, δείχνοντας ότι είναι καλά. Ήταν πιο δυνατός από  όλους μας.

Πηγή: www.inews.gr

Η ιστορία του Έλληνα μπλόγκερ, που νικήθηκε από τον καρκίνο

Η συγκινητική ιστορία του Έλληνα μπλόγκερ, που νικήθηκε από τον καρκίνο και το ανάλγητο κράτος

Ο Γιώργος Καντραντζόπουλος, νεαρός blogger από την Πάτρα, γνωστός ως George Kant, ο οποίος έχασε τη ζωή του από καρκίνο, έγραφε δημόσια για το πρόβλημά του, αλλά χωρίς καμία δόση αυτολύπησης. Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, κατάφερε να … δώσει μια ζωντανή εικόνα της περιπέτειας των καρκινοπαθών στην Ελλάδα του Μνημονίου…

Ο blogger Γιώργος Καντραντζόπουλος, που έχασε τη ζωή του εξαιτίας μιας διαολεμένης μορφής καρκίνου, δεν πόσταρε απλά την περιπέτειά του στο Διαδίκτυο. Αναμετάδοση «σήματος» έκανε: πρώτη η… ανεργία πόσταρε το όνομά του, μετά το βιβλιάριο, που δεν σφράγιζε το ασφαλιστικό του ταμείο γιατί έμεινε ανασφάλιστος, και κατόπιν ήρθε και η οικονομική κρίση με απανωτά ποσταρίσματα. Το παιχνίδι χόντρυνε. Τελικά, αυτός ο μπαγάσας ο θάνατος που, ενώ όλοι μας τον φοβόμαστε, κανείς δεν τολμά να του αντιμιλήσει, του άφησε ένα «post-it» στην κλειστή οθόνη του υπολογιστή: Μεγάλε, τέλος!

Ηθελα να τον συναντήσω. Μα, να του πω τι; Διάβασα την περιπέτειά σου στο blog σου και θέλω να τα πούμε; Δεν θα με έβριζε, ήταν πολύ ευγενικός άνθρωπος. «Γεια, διάβασα ότι πεθαίνεις, πότε θα τα πούμε;». Είναι από τις στιγμές που λες: στο διάολο η δημοσιογραφία! Έμεινα να παρακολουθώ τις ιστορίες του από το πήγαιν’- έλα στα δημόσια νοσοκομεία. Οι πληροφορίες του ήταν στοιχείο ρεπορτάζ και έρευνας, για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από τα δημόσια νοσοκομεία οι καρκινοπαθείς.

Πολυπράγμων

Ο νεαρός blogger από την Πάτρα, που έκανε μόνιμο… delete στις 8 Μαΐου, προκαλώντας μεγάλη θλίψη στον ελληνικό κυβερνοχώρο, έγραφε δημόσια για το πρόβλημά του. Με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και διάθεση να το υπερκεράσει με ένα απεγνωσμένα ευφυές συνταίριασμα νοημάτων. Όπως για την εγχείρηση στο κεφάλι: «Ξαφνικά μια ατάκα χαράχτηκε στο μυαλό μου: «Γιώργο, τον ακούς αυτό τον ήχο;», με ρώτησε ο νευροχειρουργός και καπάκι ο ήχος ενός μικρού κομπρεσέρ γέμισε το δωμάτιο με εικόνες εργατών που σπάνε με κομπρεσέρ πλακάκια κάτω από 45 βαθμούς Κελσίου απλήρωτοι, ενώ σε τεράστια ηχεία παίζει Άντζελα Δημητρίου. Ναι, είπα κοφτά, και ξεκίνησε η γεώτρηση. Το κρανίο μου δεν έσπαγε με τίποτα, με αποτέλεσμα να του κάνω νόημα με το χέρι και να σταματήσει. Πάλευαν τρία λεπτά ακόμα να το τρυπήσουν, ώσπου ένα κρακ ακούστηκε σαν τσόφλι που έσπασε. Η ερώτησή μου βγήκε αυθόρμητη, σαν νήπιου που έσπασε ένα βάζο. Γιατρέ, πώς κολλάει αυτό πάλι; Αφοπλιστική ήταν και η απάντηση: «Με κόλλα»…».

Ηχολήπτης, μουσικός, ένας πολύ ζωηρός νεαρός άνδρας που λάτρευε τη μουσική, τον κινηματογράφο, σιχαινόταν τους φασίστες και αγωνιζόταν γι” αυτό. Η φήμη του είχε εξαπλωθεί στο Διαδίκτυο ως George Kant… Ποιος ήταν όμως ο George Kant, ο οποίος κατάφερε να ξεχωρίσει στις «τοξικές» μας μέρες (δανεισμένο από το CD του: «Άλλη μια μέρα τοξική»); Απλά, ένας άνθρωπος που μαζί με τόσους άλλους, οι οποίοι βρέθηκαν στη θέση του…, φωνάζουν για την κατάντια του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Χωρίς φάρμακα

«Φτάσαμε στον Οκτώβρη… Ο μήνας δεν μπήκε καλά, καθώς την 7η θεραπεία την έκανα χωρίς το βασικό φάρμακο (Mabthera), γιατί είχαν έλλειψη και δεν υπήρχε ούτε έξω στα φαρμακεία να το βρούμε. Ναι, κι όμως! Όσο οι συμπολίτες μου φοβούνται κατασκευασμένους φόβους, όπως τη δραχμή ή το ευρώ, κάποιοι άλλοι άνθρωποι στερούνται ουσιαστικά του δικαιώματος στη μάχη, αντιμετωπίζοντας πραγματικούς φόβους. Φυσικά όλα αυτά γίνονται μακριά από τα κανάλια, που είναι το μεγαλύτερο μέσον πολτοποίησης εγκεφάλων που έχει δημιουργηθεί».

Το φθινόπωρο του 2012, οι καταγγελίες για ελλείψεις αντικαρκινικών φαρμάκων είναι δεκάδες. Οι «θεσμικοί παράγοντες» ωραιοποιούν την κατάσταση. Ξεκινά εισαγγελική έρευνα. Η Δικαιοσύνη δεν έχει αποφανθεί ακόμη… «Η εποχή είναι ταιριαστή με τέτοιες ακραίες ασθένειες. Η εποχή της έμμεσης βίας που βιώνουμε κανονικά και τρώει καθημερινά σαν αόρατος καρκίνος τη ζωή εκατομμυρίων συνανθρώπων μου», γράφει ο George Kant. Να πάσχεις από καρκίνο και να πρέπει να τα βάλεις και με το σαράκι του Εθνικού Συστήματος Υγείας, πάει πολύ…

Η χαμένη αξονική

«Στο «Σωτηρία» δεν είχε γίνει κάποιος ουσιαστικός έλεγχος περί ύφεσης, παρά κάτι ακτινογραφίες που έδειχναν, λέει, πεντακάθαρες και μία αξονική, για την οποία δεν είχαν να κάνουν σύγκριση, γιατί χάσανε την πρώτη. Στην ερώτηση: «Πόσος είναι ο όγκος στη νέα αξονική;», η απάντηση ήταν: «Δεν μας το γράφουν, δυστυχώς»… Είναι αυτονόητο ότι μια σωστή απάντηση θα ήταν: «Δεν μας το γράφουν οι ακτινολόγοι, αλλά θα τους πάρουμε τηλέφωνο άμεσα να μάθουμε»! Οι ακτινογραφίες είχαν γίνει εκ μέρους μου και όχι από αυτούς, γιατί είχα έντονους πόνους μυοσκελετικούς και έτρεχα στα εφημερεύοντα νοσοκομεία. Στο «Σωτηρία» λέγανε ότι οι πόνοι είναι από τις θεραπείες. Είναι όπως αυτό, που πας σ” ένα σπίτι, χτυπάς το κουδούνι και στην ερώτηση «Ποιος;», αρκεί να πεις «Εγώ!» και μπήκες. Ο ιδιοκτήτης λειτουργεί στατιστικά, λέει από μέσα του «περίεργα ακούστηκε η φωνή της μάνας, αλλά ΟΚ» και ξαφνικά στην πόρτα του είναι ένας 45άρης μουστακαλής, που ακούει Turbonegro στο ipod και του ζητάει ζάχαρη»…

Θα μου πεις τι έχω;

Κάθε φάρμακο και μία παρενέργεια. Μα έχεις κι άλλο μπελά στο κεφάλι. Οσους σου τρώνε τα υγιή σωθικά που σου απέμειναν…

* «Ελλιπής ενημέρωση από τους γιατρούς… Είναι δικαίωμα του ασθενή και επιλογή του το κατά πόσο θέλει ρεαλισμό και κατά πόσο ψυχολογία. Οπως επιλέγει, όταν θέλει να δει ένα έργο, το αν θα δει το trailer ή όχι».

* «Ελλιπής ενημέρωση από την ομάδα νοσηλείας. Σου βάζουν φάρμακα, χωρίς να ενημερώνουν για πιθανές παρενέργειες ή τι ακριβώς είναι. Πρέπει να ρωτάς. Κανείς δεν θα σε ενημερώσει ότι με το αίμα που σου βάζουν μπορεί να πάθεις σοβαρή αλλεργική αντίδραση, θα το καταλάβεις μόνος σου, όταν πας να βγάλεις φωτογραφία και συνειδητοποιήσεις ότι είσαι αόρατος…».

Τα δημόσια νοσοκομεία δεν μπορούν να καλύψουν σημαντικές θεραπείες. Οσα μπορούν, έχουν πολύμηνη αναμονή. Μονόδρομος, τα ιδιωτικά. Χρειάζονται χρήματα. Μένεις άνεργος και μετά ανασφάλιστος. Πώς; Δεν έχει πώς. Αντίο…

(σ.σ. Τελευταίο ποστάρισμα: Είδες τελικά που και χωρίς τις παρενέργειες των φαρμάκων, πάλι ΑΟΡΑΤΟΙ είμαστε όλοι;)

Μας διαφώτισε για το… θάρρος ο Έλληνας Καντ

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ g.linardou@eleftherotypia.net

Πηγή: http://www.newsitamea.gr

Αντζελίνα Τζολί: "Έκανα διπλή μαστεκτομή"

Αποκάλυψη σοκ: Η Ατζελίνα Τζολί έκανε διπλή μαστεκτομή

ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Σοκ σε όλο τον πλανήτη έχει προκαλέσει από το πρωί η είδηση ότι η πιο διάσημη γυναίκα και πιο από τις ομορφότερες γυναίκες του κόσμου, η Ατζελίνα Τζολί, έκανε προληπτικά, διπλή μαστεκτομή!

Με ένα απολύτως ψύχραιμο και χωρίς κορώνες και συναισθηματικές εξάρσεις άρθρο στους Νew York Times, η Ατζελίνα Τζολί αποκαλύπτει πως μόλις ολοκλήρωσε μια τρίμηνη ιατρική διαδικασία, που κορυφώθηκε με διπλή μαστεκτομή. Και ναι κατόρθωσε να το κρατήσει κρυφό από ολόκληρο τον πλανήτη που παρακολουθεί κάθε της κίνηση.

Η διάσημη σταρ, ηθοποιός, σκηνοθέτης, πρέσβειρα περιγράφει τί ακριβώς συνέβη και στέλνει και μήνυμα στήριξης, ελπίδας και αποφασιστικότητας σε όλες τις γυναίκες στον κόσμο. Εξηγεί πως η μητέρα της πάλεψε με τον καρκίνο και πέθανε σε ηλικία 56 ετών και ότι οι γιατροί είπαν στην Τζολί πως και η ίδια έχει πιθανότητες 87% να πάθει καρκίνο του μαστού και 50% πιθανότητα να πάθει καρκίνο των ωοθηκών. Έτσι πήρε την γενναία απόφαση να μειώσει αυτό το ρίσκο κάνοντας προληπτική διπλή μαστεκτομή. Εξηγεί μάλιστα ότι ξεκίνησε με το στήθος λόγω του αυξημένου κινδύνου.

Ολοκλήρωσε όλη τη διαδικασία στις 27 Απριλίου, χωρίς να το αντιληφθεί κανείς. Γράφει χαρακτηριστικά στο συγκλονιστικό της κείμενο: « Αποφάσισα να γράψω τώρα για αυτό γιατί ελπίζω ότι οι υπόλοιπες γυναίκες θα μάθουν κάτι από την εμπειρία μου. Ο καρκίνος είναι μια λέξη που προκαλεί φόβο στις καρδιές των ανθρώπων και δημιουργεί μια βαθιά αίσθηση ανημποριάς. Αλλά σήμερα, είναι πιθανό να ανακαλύψεις μέσω εξέτασης αίματος αν έχεις υψηλή επικινδυνότητα να παρουσιάσεις καρκίνο μαστού ή ωοθηκών και να αναλάβεις έγκαιρα δράση.»

Όπως εξηγεί, η μητέρα της πρόλαβε έστω να κρατήσει στα χέρια της τα εγγόνια της, μια χαρά που δεν ήθελε να στερήσει η ίδια η Τζολί στον εαυτό της. Συνεχίζει γράφοντας: « Η δική μου διαδικασία ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου με μια διαδικασία που λέγεται «nipple delay» και η οποία είναι επώδυνη αλλά ενισχύει τις πιθανότητες να σώσεις τη θηλή (η διαδικασία αποκλείει τη μετάδοση καρκινικών κυττάρων πίσω από τη θηλή και στέλνει περισσότερο αίμα στην περιοχή). Δύο εβδομάδες μετά έκανα τη μεγάλη επέμβαση στην οποία αφαιρέθηκε ο ιστός του στήθους και μπήκαν προσωρινά ενθέματα στη θέση τους. Αυτή η επέμβαση κράτησε οκτώ ώρες - όταν ξύπνησα ένιωθα σα να παίζω σε μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλλά μερικές μέρες μετά την επέμβαση επανήλθα κανονικά στη ζωή μου.»

Εννιά εβδομάδες αργότερα, ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του στήθους μου με μια νέα εγχείρηση τοποθέτησης εμφυτευμάτων. Η ίδια περιγράφει το αποτέλεσμα ως όμορφο, τονίζοντας ότι έχουν εξελιχθεί εξαιρετικά οι αντίστοιχες διαδικασίες τα τελευταία χρόνια.«Ήθελα να τα γράψω αυτά για να πω στις γυναίκες ότι η απόφαση να κάνεις μαστεκτομή δεν είναι εύκολη. Αλλά είμαι ευτυχής που την έκανα. Οι πιθανότητες να νοσήσω από καρκίνο του μαστού μειώθηκαν από το 87% στο 5%. Μπορώ να πω στα παιδιά μου ότι δεν πρέπει να ανησυχούν πως θα με χάσουν εξαιτίας του καρκίνου του μαστού.»I

Σε προσωπικό επίπεδο γράφει πως δεν νιώθει λιγότερο γυναίκα από πριν. Και βεβαίως αναφέρεται και στον Μπράντ Πιτ: «Είμαι τυχερή που έχω έναν σύντροφο, τον Μπράντ Πιτ, που με αγαπάει και με στηρίζει. Θέλω να πω σε όποιον έχει μια γυναίκα ή σύντροφο που περνάει αυτή τη διαδικασία ότι είναι αποτελεί ένα αναπόσπαστο μέρος αυτής της διαδικασίας. Ο Μπράντ ήταν δίπλα μου σε κάθε λεπτό των επεμβάσεων, κατόρθωσε να να δημιουργήσει στιγμές που γελάσαμε μαζί, Ήξερε ότι αυτό που έκανα ήταν το σωστό για την οικογένεια μας».

Πηγή: http://www.imerisia.gr

Τέλος στην απώλεια μαλλιών κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας

Είναι γεγονός ότι ύστερα από μια χημειοθεραπεία, ή ακτινοθεραπεία για τη συρρίκνωση κάποιου όγκου, ο ασθενής παρουσιάζει απώλεια των μαλλιών του. Μέχρι να ξαναφυτρώσουν τα μαλλιά πολλοί είναι που κυκλοφορούν με περούκα, ή με σκούφο. Η ψυχολογική κατάσταση στις περισσότερες περιπτώσεις είναι σε άσχημα επίπεδα, αφού η εικόνα τους χωρίς μαλλιά τους θυμίζει συνέχεια τον αγώνα με τον καρκίνο. Όμως πλέον υπάρχει λύση. Λύση και μάλιστα που καλύπτεται κατά 30% από τα ασφαλιστικά ταμεία και δίνει τέλος στην απώλεια μαλλιών έρχονται να δώσουν οι επιστήμονες.

Για ψυχολογικούς κυρίως παράγοντες είναι πολύ σημαντική η πρόσφατη ιατρική ανακάλυψη που επιτρέπει στους ασθενείς να διατηρούν τα μαλλιά τους κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας.

Με μια νέα μέθοδο, πλέον ο ασθενής μπορεί να διατηρήσει την αρχική εικόνα των μαλλιών του κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, ή της ακτινοθεραπείας, μπορεί επίσης να περιποιείται τα μαλλιά του κανονικά, δηλαδή να τα λούζει και να τα χτενίζει και το σπουδαιότερο θα βλέπει τον εαυτό του στον καθρέπτη να παραμένει ο ίδιος.

Η νέα τεχνική ονομάζεται HOS-2 και έχει εγκριθεί από τον FDA, τον αμερικάνικο οργανισμό φαρμάκων. Βασίζεται στη δημιουργία εξατομικευμένου hair system, που αποτελείται από μια ειδική μεμβράνη στην οποία εμφυτεύονται φυσικά μαλλιά ίδιας ποιότητας με τα μαλλιά του ασθενούς. Η μεμβράνη στη συνέχεια επικολλάται στο κεφάλι, δεν αφαιρείται και είναι απόλυτα σταθερή. Μάλιστα είναι κατασκευασμένη από υποαλλεργικό υλικό που επιτρέπει στο δέρμα να αναπνέει.

Η απώλεια μαλλιών επηρεάζει σε μεγάλο τόσο την ψυχολογία όσο και την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να μπορέσει να διατηρήσει την εικόνα του. Του δίνει δύναμη να συνεχίσει.

Πηγή: http://www.briefingnews.gr

Δεκαεξάχρονος βραβεύτηκε για την έρευνά του κατά του καρκίνου

Νανοσωματίδια χρυσού θερμαίνονται σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα...

Ένας 16χρονος μαθητής από το Κάλγκαρι, στο δυτικό Καναδά, τιμήθηκε για την έρευνά του για μια αντικαρκινική θεραπεία στην οποία νανοσωματίδια χρυσού εγχύονται στον όγκο και θερμαίνονται, σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα, όπως ανακοίνωσε η γαλλική φαρμακευτική εταιρεία Sanofi, ο χορηγός του βραβείου.

Ο Αρτζούν Νάιρ, 16 ετών, είναι ινδικής καταγωγής και φοιτά στην Ακαδημία Γουέμπερ του Κάλγκαρι. Συνέβαλε στην ανάπτυξη αυτής της θεραπείας μέσω φωτοθερμίας, καταδεικνύοντας ότι μια αντιβιοτική ουσία (η 17-AAG) μπορεί να επιτρέψει να ξεπεραστούν οι αμυντικοί μηχανισμοί των καρκινικών κυττάρων ενάντια στα νανοσωματίδια και να καταστήσει πιο αποτελεσματική τη θεραπεία.

Ένα από τα προβλήματα που μείωναν την αποτελεσματικότητα της φωτοθερμίας απέναντι στους όγκους ήταν ότι οι τελευταίοι «αμύνονταν» παράγοντας πρωτεΐνες για να προστατευθούν από τη θερμότητα που σκότωνε τα καρκινικά κύτταρα.

Ο Αρτζούν Νάιρ κέρδισε το πρώτο βραβείο, ύψους 5.000 δολαρίων Καναδά, του διαγωνισμού Sanofi BioGENEius Challenge Canada, το οποίο του απονεμήθηκε από μια επιτροπή ερευνητών υπό την προεδρία του Δρ. Λουίς Μπαρέτο, πρώην αντιπροέδρου της Sanofi Pasteur.

Ταυτόχρονα, ο νεαρός τιμήθηκε και με το ειδικό βραβείο για την έρευνα με τις μεγαλύτερες εμπορικές δυνατότητες.

Ο 16χρονος δούλευε επί δύο χρόνια την ιδέα του. Πέρσι μπόρεσε να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις δύο εργαστηρίων του πανεπιστημίου του Κάλγκαρι και να συνεργαστεί με τους διευθυντές τους, τον Σάιμον Τράντελ και τον Ντέιβιντ Κραμπ, μια σπάνια ευκαιρία για έναν μαθητή λυκείου.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr