Έλληνας επιστήμονας πίσω από καινοτόμα θεραπεία για την Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία

 

Έλληνες ασθενείς που πάσχουν από Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία (ΟΜΛ) μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μία καινοτόμα ανοσοθεραπεία και να λάβουν μέρος στην κλινική μελέτη.

Επιπλέον ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, εγκρίνει την κλινική μελέτη φάσης ΙΙΙ για εμβόλιο κατά της Οξείας Μυελογενούς Λευχαιμίας.

Αξίζει να σημειωθεί δε, ότι πίσω από την εταιρεία που αναπτύσσει το ελπιδοφόρο αυτό εμβόλιο, βρίσκεται ένας Έλληνας επιστήμονας.

Ειδικότερα, η SELLAS Life Sciences Group (NASDAQ: SLS), εταιρεία βιοτεχνολογίας με έδρα τη Νέα Υόρκη, που δραστηριοποιείται σε πρωτοποριακές μελέτες προχωρημένου σταδίου στον τομέα της Ανοσο-Ογκολογίας και Ανοσο-Θεραπείας του καρκίνου, ανακοινώνει πως το galinpepimut-S (GPS) –ένα θεραπευτικό εμβόλιο, που αναπτύσσει η εταιρεία και το οποίο στοχεύει στην διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς εναντίον των καρκινικών του κυττάρων – έλαβε την έγκριση του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) για τη διενέργεια στη χώρα μας της Κλινικής Μελέτης Φάσης IIIREGAL και πλέον Έλληνες ασθενείς που πάσχουν από Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία (ΟΜΛ) μπορούν να έχουν πρόσβαση στην καινοτόμα αυτή ανοσοθεραπεία.

Η πρωτεΐνη WT1 έχει χαρακτηριστεί από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH) ως ο σημαντικότερος στόχος (καρκινικό αντίγονο) εναντίον του οποίου η ανοσοθεραπεία μέσω εμβολίων πρέπει να ελεγχθεί σε κλινικές μελέτες.

Η WT1 ανιχνεύεται σε μεγάλες ποσότητες σε πολλά είδη κακοήθων όγκων, αλλά όχι σε φυσιολογικούς ιστούς των ασθενών. Το GPS αποτελεί ένα καινοτόμο προϊόν για την ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου καθώς χρησιμοποιεί - για πρώτη φορά - ετεροκλιτικά πεπτίδια ενάντια στην πρωτεΐνη-στόχο WilmsTumor-1 (WT1), διεγείροντας πιο αποτελεσματικά το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι του καρκινικού αυτού αντιγόνου.

Η τεχνολογία αυτή εφευρέθηκε στο Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering (MSK) της Νέας Υόρκης, ενός εκ των μεγαλύτερων κέντρων έρευνας για τον καρκίνο στον κόσμο, και έκτοτε η SELLAS έχει συνεχίσει την ανάπτυξή της μέσω κλινικών μελετών σε ασθενείς με διάφορα είδη καρκίνων, διαθέτοντας αποκλειστική άδεια για την περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση τη κλινικής μελέτης φάσης ΙΙ, όπου καταδείχθηκε τόσο η ασφάλεια αλλά και η αποτελεσματικότητα του GPS σε ασθενείς με ΟΜΛ (οι ασθενείς που έλαβαν GPS είχαν μέση συνολική επιβίωση 21 μήνες σε αντίθεση με τους 5,4 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν την καλύτερη δυνατή συνήθη θεραπεία – μία εξαιρετικά σημαντική από κλινικής και στατιστικής άποψης μέση διαφορά των 15,6 μηνών με ισχυρή εύνοια υπέρ του GPS και τιμή p<0.02.), το GPS χαρακτηρίστηκε ως φαρμακευτικό προϊόν «ταχείας διαδικασίας αξιολόγησης» (fast-track designation) από τον FDA και ως φάρμακο για «ορφανή νόσο» (orphan drug designation) τόσο από τον FDA όσο και τον EMA.

Το 2020 ξεκίνησε η τυχαιοποιημένη κλινική Μελέτη Φάσης ΙΙΙ με την ονομασία REGAL, με στόχο τη σύγκριση της αποτελεσματικότητας του αντικαρκινικού εμβολίου GPS έναντι των υπαρχόντων θεραπειών.

Καταληκτικό σημείο της μελέτης REGAL, για την έγκριση του φαρμάκου από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA), είναι η επίπτωση της θεραπείας με GPS στην συνολική επιβίωση των ασθενών.

Στη διεθνή αυτή κλινική μελέτη που διενεργείται σε κέντρα από όλο τον κόσμο και τα πρώτα αποτελέσματα της οποίας προβλέπονται να είναι διαθέσιμα εντός του πρώτου εξαμήνου του 2022, θα συμμετάσχουν πλέον - μετά την θετική γνωμάτευση του ΕΟΦ - και αιματολογικές κλινικές στην Ελλάδα.

Ο Γενικός Διευθυντής και Πρόεδρος της SELLAS, Δρ. Άγγελος Μ. Στεργίου, M.D, Sc.D. h.c., δήλωσε σχετικά: «Είμαστε ενθουσιασμένοι που η μελέτη για το προϊόν μας έλαβε έγκριση από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων και πλέον Έλληνες ασθενείς θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν μέρος στην παγκόσμια μελέτη μας για τη μάχη κατά της ΟΜΛ. Προσωπικά, είμαι διπλά χαρούμενος μιας και κατάγομαι από την Ελλάδα και συγκεκριμένα, από ένα μικρό χωριό στη Θεσπρωτία.

Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που παρά την πανδημία COVID-19 η εταιρεία μας και η ομάδα μας παραμένουν αφοσιωμένοι στην αποστολή και το όραμά μας να αναπτύξουμε και να παρέχουμε καινοτόμες ανοσοθεραπείες για ασθενείς που μάχονται τον καρκίνο και δεσμευόμαστε για την περαιτέρω ανάπτυξη του GPS, έτσι ώστε, σύντομα, να κάνει τη διαφορά στη ζωή των ασθενών.

Τέλος, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι, καθώς λάβαμε επίσης και τα αρχικά θετικά αποτελέσματα από δύο ακόμα μελέτες του GPS σε άλλες παθήσεις, μία πάνω στον καρκίνο των ωοθηκών και μία πάνω στο κακοήθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα».

Ο επικεφαλής της μελέτης στην Ελλάδα, Καθηγητής Ιατρικής και Διευθυντής της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών και του Ινστιτούτου Κυτταρικών Θεραπειών του Πανεπιστημίου Πατρών Δρ. Αλέξανδρος Σπυριδωνίδης, προσέθεσε: «Γνωρίζουμε ότι το πιο αποτελεσματικό όπλο έναντι στην οξεία Μυελογενή Λευχαιμία είναι το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Ενώ στους νεαρούς ασθενείς η ανοσοθεραπεία είναι εφικτή – μέσω της αλλογενούς μεταμόσχευσης μυελού των οστών – δυστυχώς η πληθώρα των ασθενών που πάσχουν από ΟΜΛ είναι ηλικιωμένοι και για τους περισσότερους από αυτούς η μεταμόσχευση είναι ιδιαίτερα τοξική.

Τα αντικαρκινικά εμβόλια έναντι του WT1 διερευνώνται πολλά χρόνια. Επιτέλους, φαίνεται ότι ένα από αυτά - το GPS - μπορεί να διεγείρει ικανοποιητικά και αποτελεσματικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα έναντι της λευχαιμίας. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που πλέον κι οι Έλληνες ασθενείς με ΟΜΛ έχουν πρόσβαση σε αυτή την καινοτόμα και πολλά υποσχόμενη ανοσοθεραπεία.

Είμαι πεπεισμένος ότι πέραν του οφέλους επιβίωσης, οι ασθενείς που θα λάβουν το αντικαρκινικό εμβόλιο GPS θα έχουν και σαφές όφελος στην ποιότητα ζωής, καθώς η θεραπεία αυτή χορηγείται στο σπίτι και δεν έχει σχεδόν καμία τοξικότητα».

Ο Ειδικός Επιστημονικός Σύμβουλος Κλινικής Έρευνας της εταιρείας Δρ. Νικόλαoς Ι. Σαρλής, M.D., Ph.D. προσέθεσε: «Τα αποτελέσματα των πρώτων φάσεων της μελέτης του GPS είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για τους ασθενείς με ΟΜΛ και ελπίζουμε σύντομα η SELLAS να έχει ένα αποτελεσματικό προϊόν κατά του καρκίνου διαθέσιμο για τους ασθενείς σε όλον τον κόσμο».

Πηγή: https://www.cnn.gr/

Νέα διαγνωστική μέθοδος για τον καρκίνο του μαστού

 

Ένα νέο όπλο κατά του καρκίνου του μαστού πρόκειται να δοκιμαστεί στη Βρετανία. Η καινοτόμος μέθοδος της «πολυπαραγοντικής μαγνητικής τομογραφίας» αρχικά εφαρμόσθηκε για τη διάγνωση νοσημάτων του ήπατος, εξαλείφοντας την ανάγκη επώδυνων βιοψιών, και χρησιμοποιείται ευρέως σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Τώρα θα μάθουμε αν είναι αποτελεσματική και στη διάγνωση καρκίνου του μαστού. 

Όπως συμβαίνει με τους συμβατικούς μαγνητικούς τομογράφους, έτσι και εδώ χρησιμοποιούνται ισχυρά μαγνητικά πεδία και ραδιοκύματα που διεγείρουν τα πρωτόνια στους ιστούς. Η χρονική διαφορά μετά διέγερσης και επαναφοράς στη θέση τους επιτρέπει τη χαρτογράφηση των διαφορετικών ιστών. Η νέα τεχνική, συνδυάζοντας τις απεικονίσεις από διαφορετικούς παλμούς και ακολουθίες του μαγνητικού συντονισμού, επιτρέπει τη δημιουργία λεπτομερέστερων απεικονίσεων.

Η καθηγήτρια Σάλι Κόλινς, επικεφαλής της Perspectum Diagnostics της Οξφόρδης και συντονίστρια της μελέτης, εξαίρει τα πλεονεκτήματα της νέας τεχνικής. «Πιστεύουμε ότι αν καταφέρουμε να διαφοροποιήσουμε τους ιστούς, αντί να αναζητούμε την αγγειογένεση γύρω από έναν όγκο, θα εντοπίσουμε ακόμα και σε πυκνούς μαστούς νεοπλάσματα που δεν ήταν ανιχνεύσιμα στη μαστογραφία. Πρωταρχικό μέλημά μας είναι η βελτίωση της εμπειρίας κάθε γυναίκας που υποβάλλεται στην εξέταση. Οι μαστογραφίες είναι επώδυνες και εξευτελιστικές, καθώς συμπιέζονται οι μαστοί στις πλάκες, ενώ ακόμα χειρότερη είναι η συμβατική μαγνητική τομογραφία, αφού επί ώρες παραμένεις μπρούμυτα, ακίνητη, ξαπλωμένη, με τους μαστούς να κρέμονται και τα χέρια σε ανάταση, σαν τον σούπερμαν», επισημαίνει η δρ Κόλινς. «Θέλουμε η γυναίκα την ώρα της εξέτασης να παραμένει ντυμένη και χαλαρή, καθώς πιστεύουμε ότι αυτό έχει σημασία, ιδιαίτερα αν ξεκινά τον μακρύ δρόμο της διάγνωσης με καρκίνο». 

Ήδη η Perspectum Diagnostics εξασφάλισε άδεια για την εγγραφή 1.030 γυναικών στην κλινική δοκιμή, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον οι μαστοί τους μπορούν να χαρτογραφηθούν ενώ είναι ξαπλωμένες ανάσκελα. Τα αποτελέσματα της μελέτης θα είναι έτοιμα σε δύο χρόνια. 

«Η νέα τεχνική δεν θα αντικαταστήσει ποτέ τη μαστογραφία για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, αλλά ελπίζουμε ότι θα διευκολύνει τη διάγνωση στις νεότερες γυναίκες, με πυκνά στήθη, ή εκείνες που διατρέχουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, χωρίς την ανάγκη να υποβάλλονται σε πολλαπλές εξετάσεις, όπως γίνεται σήμερα».

 

Πηγή: kathimerini.gr

«Αλέξανδρος»: Το βιβλίο του μικρού μαχητή που θα σε κάνει καλύτερο γονιό - και καλύτερο άνθρωπο

Για μέρες το είχα δίπλα μου και δεν τολμούσα να το ανοίξω. Πώς να αρχίσεις μια ιστορία της οποία το τέλος όχι μόνο γνωρίζεις, αλλά και δεν θέλεις με τίποτα να αποδεχτείς. Η ζωή και ο θάνατος του παιδιού της σε ένα βιβλίο που θα βρίσκεται εδώ για πάντα, ενώ ο Αλέξανδρος όχι.

Αν εκείνη βρήκε το κουράγιο να το γράψει, όμως, ποια είμαι εγώ που θα δειλιάσω σκέφτηκα και αργά μια νύχτα το πήρα στα χέρια μου. Ακούμπησα απαλά το χεράκι του στο εξώφυλλο -το χιλιοτρυπημένο, μελανιασμένο αυτό χεράκι- και βούτηξα στα βάθη της ψυχής της.

Νομίζεις ότι μιλάει για τον παιδικό καρκίνο και νομίζεις ότι ξέρεις λίγο-πολύ τι θα πει. Όχι. Δεν μιλάει για τον παιδικό καρκίνο. Μιλάει για τον Αλέξανδρο. Μιλάει για τον αγώνα αυτού του αξιοθαύμαστου παιδιού που από τα 6 του χρόνια πολεμούσε τον χειρότερο εχθρό. Μιλάει για τα πρώτα συμπτώματα, τις πρώτες εξετάσεις, τα πρώτα χειρουργεία και όλα τα επόμενα, τις χημειοθεραπείες και τις παρενέργειές του. Τις “καθαρές” μέρες και τις μαύρες μέρες της υποτροπής. Μα κυρίως σε βάζει να δεις πίσω από όλα αυτά. Μέσα σε όλα αυτά. Στην ψυχή του παιδιού. Στο μυαλό του γονιού. Στην καρδιά όσων παραστάθηκαν και στήριξαν και στο κενό όσων δεν είχαν περίσσευμα καρδιάς για να το κάνουν.

Μιλάει, παράλληλα, για όσα η επίλεκτη αυτή μάνα ανέλαβε να κάνει μετά. Για να τιμήσει το παιδί της και για να συνεχίσει να προσφέρει σε άλλα παιδιά που παλεύουν, όπως θα έκανε και ο Αλέξανδρος αν ήταν εδώ.

Σελίδα 208. Παρατηρώ για πρώτη φορά μια τέλεια μετά την ημερομηνία. Όλα αυτά τα χρόνια η Ματίνα Κυριάκου ήταν ο άγγελος του παιδιού της. Την ημέρα εκείνη έγινε αυτός ο δικός της.

“Πάρε μια ανάσα” διάβαζα να γράφει η Μαρίνα μερικές σελίδες πριν. Την παίρνω. Βαθιά. Βασανίζεται να βγει.

Κουβάρι οι σκέψεις και οι λέξεις στο μυαλό μου. Αδύνατον να μπουν σε σειρά.

Ενός λεπτού σιγή και υπόκλιση. Στον Αλέξανδρο, στη Ματίνα, σε όσους δίνουν κάθε μέρα το είναι τους για τα παιδιά με καρκίνο.

Σε όσους δεν σταματούν να πιστεύουν και να ελπίζουν ότι… θα ξαναβγεί ο ήλιος.

*Αγοράζοντας το βιβλίο της Ματίνας Κυριάκου “Αλέξανδρος: Να Θυμάσαι Θα Ξαναβγεί Ο Ήλιος” συμβάλλετε στο να συγκεντρωθούν χρήματα, ώστε να αγοραστούν συσκευές εύρεσης φλεβών για όλες τις παιδιατρικές πτέρυγες στην Ελλάδα.  Με αυτά οι νοσηλευτές βρίσκουν αμέσως φλέβα και δεν χρειάζεται να χιλιοτρυπούν το χεράκι του παιδιού, κάθε φορά που θέλουν να του πάρουν αίμα. Θεωρούσατε προφανές ότι όλα τα παιδιατρικά νοσοκομεία έχουν τέτοια μηχανήματα ε; Κι όμως… Όσο τραγικό κι αν ακούγεται υπάρχουν σε ελάχιστα γιατί πρόκειται για πολύ ακριβά μηχανήματα. Τι λέτε να καλύψουμε άμεσα αυτό το κενό; Πόσο χαρούμενο θα έκανε αυτό τον Αλέξανδρο;

Το ημερολόγιο της μητέρας του μικρού Αλεξάνδρου, Ματίνα Κυριάκου, για την καθημερινότητα του αγώνα που έδωσε ο γιός της.  Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό.

 .....................................................................................................................................

Το «Όλοι Μαζί Μπορούμε» και η Ontime Books ενώνουν τις δυνάμεις τους και αγωνίζονται για τα παιδιά – ήρωες που καλούνται να αντιμετωπίσουν τον παιδικό καρκίνο.

Η Ontime Books  είναι εκδοτικός οίκος που εκδίδει βιβλία Ελλήνων στην Αγγλική και παγκόσμια αγγλόφωνη αγορά και προσφέρει στο Όλοι Μαζί Μπορούμε 10€ από τη πώληση   κάθε αντίτυπου του βιβλίου «Αλέξανδρος: Να θυμάσαι θα ξαναβγεί ο ήλιος».

Με τα χρήματα αυτά θα αγοράζονται απεικονιστές φλεβών  που θα προσφέρονται σε παιδιατρικές-παιδοογκολογικές κλινικές . 

Σκοπός αυτής της   δράσης, είναι να μην πονέσει ξανά κανένα παιδί με καρκίνο   στην προσπάθεια του νοσηλευτή να βρει τη φλέβα. Να μην πονέσει ξανά κανένας γονιός   βλέποντας το παιδί του να υποφέρει διπλά.  Ο απεικονιστής φλεβών λειτουργεί με υπέρυθρες ακτίνες  που φωτίζουν τα χεράκια των παιδιών και απεικονίζουν   όλες τις  φλέβες και τα φλεβίδια κάνοντας την αιμοληψία να μοιάζει με παιχνίδι και όχι με εφιάλτη.

Στην κοινή αυτή Δράση   το «Όλοι Μαζί Μπορούμε» και ο Εκδοτικός Οίκος «Ontime Books»  μοιράζονται  την αληθινή ιστορία ενός αγοριού, του Αλέξανδρου που ενώ νοσούσε από καρκίνο, μέσα στο νοσοκομείο  έφτιαξε ένα παράσημο ανδρείας για τα παιδιά που αγωνίζονται. Μια κονκάρδα που πάνω της έγραφε: Να θυμάσαι «θα ξαναβγεί ο ήλιος» θέλοντας να μοιράσει δύναμη κι ελπίδα.  

Η Ματίνα Κυριάκου , ή  «μαμά Ματίνα»,  που έχασε τον “μαχητή” της  σε ηλικία 13 ετών κρατούσε  σε όλη τη «μάχη» ένα ημερολόγιο και έγραψε ένα συγκλονιστικό βιβλίο δύναμης.  Ένα ημερολόγιο  αγάπης & ελπίδας που θα μας κάνει να αναθεωρήσουμε τι είναι σημαντικό και τι όχι σε αυτή τη ζωή.

Μπορείτε να αποκτήσετε τώρα το βιβλίο, μπαίνοντας στο https://ontimebooks.net/ ή και στο https://www.oloimaziboroume.gr/

Πηγή: https://www.infokids.gr/ , https://www.skai.gr/

Ένα γράμμα στον καρκίνο που νίκησα!

Στη ψυχοθεραπευτική διαδικασία, έχει πάντοτε πολύτιμη συμβολή και θέση η ύπαρξη των θεραπευτικών γραμμάτων. Τα γράμματα είναι η αποτύπωση, η κατανόηση και η έκφραση των συναισθημάτων μας σε γραπτή μορφή.

Αυτή τη φορά παραλήπτης του γράμματος θα είναι ο καρκίνος. Μία ασθένεια που επιφέρει σημαντικές ψυχοσυναισθηματικές και σωματικές αλλαγές στη ζωή του ατόμου. Η Α. μου ζήτησε να μοιραστώ αυτό το γράμμα μαζί σας. Η Α. ποτέ δεν θα είναι πια η ίδια. Ξέρει όμως, πλέον ποια θέλει να είναι.

Στη συνεδρία μας της τόνισα πως είναι δύσκολο να αγαπήσει τον καρκίνο. ‘’Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, από τα πιο σημαντικά, από αυτά που θα μείνουν. Ας ξεκινήσουμε με το να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και ίσως τότε καταφέρεις να αγαπήσεις και όσα αυτός έζησε όλα αυτά τα χρόνια.’’

Συνήθως οι επιστολές ξεκινούν με την φράση «Αγαπημένε μου ......». Δυστυχώς δεν μπορώ ν’ αρχίσω το γράμμα μου προς εσένα αποκαλώντας σε «Αγαπημένε μου καρκίνε», διότι πολύ απλά, δεν σε αγάπησα ποτέ.

Μπήκες αναπάντεχα στην ζωή μου πριν από δύο και κάτι χρόνια. Εισέβαλες βίαια και έφερες τα πάνω-κάτω. Με τρόμαξες! Η αλήθεια είναι ότι πάντα σε φοβόμουν. Πίστευα όμως ότι επειδή ήμουν προσεκτική, ότι θα σου ξέφευγα. Δυστυχώς κι εδώ στάθηκα άτυχη. Λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο...

Τώρα που το ξανασκέπτομαι βέβαια, η πορεία σου προς εμένα ήταν προδιαγεγραμμένη. Μάλλον δεν φταις εσύ που μου χτύπησες την πόρτα. Εγώ σε κάλεσα. Έκανα τα πάντα για να έρθεις να με βρεις !!! Ζούσα επί χρόνια σε ένα τοξικό περιβάλλον, με ένα τοξικό άνθρωπο. Είχα παραμελήσει τον εαυτό μου. Είχα, τολμώ να πω, πάψει να τον αγαπώ! Ήμουν κλεισμένη στον εαυτό μου, φοβισμένη, προσπαθώντας να ικανοποιήσω τις τρελές απαιτήσεις ενός ανθρώπου, καταπίνοντας το φαρμάκι που εκείνος έχυνε. Ζούσα για χρόνια σχεδόν μηχανικά. Δεν μπορούσα να δω κατάματα την αλήθεια που βίωνα. Είχα την τάση να την κρύβω απ’όλους, να την ωραιοποιώ. Για όλους αυτούς τους λόγους ήρθες στην ζωή μου.

Δεν σε αγαπώ γιατί με έκανες να πονέσω πολύ. Το σώμα μου διαλύθηκε και μαζί μ’ αυτό διαλυόταν σιγά-σιγά και η ψυχή μου. Τον θάνατο δεν τον φοβήθηκα τότε, ούτε και τώρα τον φοβάμαι. Τρέμω την αναξιοπρέπεια, που προκαλείς στους ασθενείς, την ανημπόρια...

Προσπάθησα να είμαι δυνατή και για τον εαυτό μου, αλλά και για τους γύρω μου. Προσπάθησα να είμαι αξιοπρεπής σε όλες μου τις δραστηριότητες. Έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου και με όση δύναμη είχα, να μην σ’ αφήσω ν’ αλλάξεις ριζικά την καθημερινότητά μου. Μάλλον αυτό το πέτυχα. Πολλοί άνθρωποι που με ζούσαν καθημερινά μου είπαν «το έκανες να φαίνεται απλό», «είσαι παράδειγμα», «είσαι ηρωίδα». Προσπάθησα, αλλά για να είμαι ειλικρινής, όταν μπεις σ’ αυτό τον χορό, δεν έχεις πολλές επιλογές. Αναγκαστικά θα χορέψεις και θα ελπίσεις για το καλύτερο. Συνεπώς δεν είμαι ούτε ηρωίδα, ούτε παράδειγμα. Είμαι απλά μία γυναίκα, που πάλεψε μαζί σου, γιατί αγαπά την ζωή.

Καρκίνε, δεν σε αγαπώ, γιατί μαζί με μένα, πόνεσαν και αγαπημένοι μου άνθρωποι. Κυρίως η μητέρα μου. Εάν και στάθηκε δίπλα μου βράχος, χωρίς κλάψες και μεμψιμοιρία, ακόμη και τώρα βλέπω στα μάτια της την αγωνία, αλλά και την στεναχώρια για αυτά που προκάλεσες στο παιδί της.

Βέβαια, από την άλλη μεριά ήσουν η αιτία να ξυπνήσω. Ήσουν η αφορμή να δείξουν πολλοί άνθρωποι γύρω μου τον πραγματικό τους εαυτό. Με έκανες να ανοίξω τα μάτια μου! Να δω την πραγματικότητα. Να επαναπροσδιοριστώ ! Να δω τι είναι σημαντικό και τι δεν είναι. Να κάνω πράγματα που στο παρελθόν δεν μπορούσα καν να φανταστώ. Να με προσέξω, να με φροντίσω, ακόμη και να με κακομάθω. Μου έμαθες να λέω όχι, να θέτω όρια, να με βάζω προτεραιότητα. Να καταλάβω πόση δύναμη κρύβω μέσα μου. Να γίνω τελικά καλύτερος άνθρωπος !!

Δεν κατάφερες να με νικήσεις. Επιβίωσα, με πληγές βέβαια που θα μείνουν πάντα ανοικτές, αλλά επιβίωσα. Ξέρω, ότι συχνά θα μου προκαλείς αγωνία, μπορεί και φόβο, αλλά το σίγουρο είναι, ότι μπόρεσα να συμφιλιωθώ μαζί σου. Δεν ήταν εύκολο...

Σίγουρα δεν σε αγαπώ, ποτέ δεν θα σε αγαπήσω, αλλά αναγκαστικά θα βαδίζουμε μαζί. Χαρακτηρίζεις πλέον την ζωή μου, εμένα την ίδια. Ναι μεν είμαστε παρεάκι, αλλά κάνε μου τη χάρη σε παρακαλώ, μείνε μακριά μου. Σε διαβεβαιώ, ότι πήρα το μάθημά που μου έδωσες!

 

Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου 

Ψυχολόγος – Οικογενειακή Σύμβουλος

Πηγή: https://www.thepsytrap.gr/

Η ψυχολογία του παιδικού καρκίνου

 

Στη σύγχρονη εποχή, χάρη στην εξέλιξη των θεραπευτικών προσεγγίσεων, το συνολικό ποσοστό επιβίωσης των παιδιών με καρκίνο έχει αυξηθεί, από το 10% που ήταν πριν μία δεκαετία, στο 90% σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι το 2020, εκτιμάται ότι χιλιάδες παιδιά με καρκίνο θα καταφέρουν να επιβιώσουν. 

Με το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών να επιζούν, έχει γίνει ξεκάθαρο ότι η θεραπεία του καρκίνου, δηλαδή οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες, έχουν μακροχρόνιες επιδράσεις τόσο στη ψυχολογία όσο και στο σώμα ενός παιδιού, όπως είναι η απώλεια μαλλιών, ο πόνος και οι φυσιολογικές δυσλειτουργίες. Μάλιστα, έχει αποδειχτεί ότι επηρεάζει και την ανάπτυξη του εγκεφάλου, προκαλώντας προβλήματα προσοχής, μνήμης και γλωσσικής έκφρασης καθώς επίσης και άγχος και κατάθλιψη. Βασισμένοι σε έρευνες νευροαπεικόνισης που έλεγξαν τη κατασκευή και τη λειτουργία του εγκεφάλου, έχει γίνει σαφές ότι οι θεραπείες που βοηθούν στην επιβίωση του παιδιού προκαλούν βλαβερές συνέπειες στην νευρολογική ανάπτυξη.

Ο παιδικός καρκίνος προκαλεί αρκετό άγχος τόσο στον ασθενή όσο και στην οικογένεια του. Το άγχος ξεκινάει στη αρχή της διάγνωσης, όταν οι οικογένειες προσπαθούν να κατανοήσουν την ασθένεια και τους ιατρικούς όρους που την περιβάλλουν και να έρθουν αντιμέτωποι με τις πιθανότητες θανάτου. Η οικογενειακή ζωή, πλέον, παύει να είναι τόσο φυσιολογική όσο ήταν πριν από τη διάγνωση ενώ οι συχνές επισκέψεις στο νοσοκομείο και σε γιατρούς, τα ακριβά φάρμακα και το αβέβαιο αύριο, ανήκουν πλέον στην καθημερινή ρουτίνα. 

Πολλές φορές, η θεραπεία του παιδικού καρκίνου είναι πιο εντατική και πιο δυνατή συγκριτικά με αυτή των ενηλίκων καθώς εξελίσσεται γρηγορότερα και πιο ραγδαία ενώ οι οργανισμοί των παιδιών μπορούν να αντέξουν περισσότερα απ’  ότι των ενηλίκων. Αυτό σημαίνει ότι οι παρενέργειες της θεραπείες – ναυτία, ζαλάδα, διάρροια, εμετοί και απώλεια μαλλιών – μπορεί να είναι ισχυρότερες.

Η καθημερινότητα της οικογένειας ενός παιδιού με καρκίνο είναι γεμάτο προκλήσεις, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Τα παιδιά μπορεί να εγκαταλείψουν για κάποιο διάστημα το σχολείο και να έρθουν αντιμέτωπα με προβλήματα μνήμης και προσοχής, όπως επίσης και με απώλεια μαλλιών ή με σωματικές δυσλειτουργίες. Επίσης, υπάρχει ένας μόνιμος φόβος επιδείνωσης της ασθένειας στη ζωή αυτών των οικογενειών – "Είναι αυτός ο πονοκέφαλος φυσιολογικός; Μήπως είναι  αποτέλεσμα κάποιας δυσλειτουργίας ή απλώς παρενέργεια της θεραπείας;"

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο καρκίνος, εκτός από εγκεφαλικές επιδράσεις, έχει και καθημερινά ρίσκα στη κοινωνική ζωή τα οποία μπορεί να προκαλέσουν μετατραυματικό στρες στα παιδιά.

Η μακροχρόνια ψυχολογική επίδραση στη θεραπεία του παιδικού καρκίνου αποτελεί ένα από τα φλέγοντα ζητήματα της επιστήμης ήδη από το 1980. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παιδιών που προσαρμόζονται επιτυχώς στις απαιτήσεις των θεραπειών ενώ, από την άλλη, υπάρχουν και περιστατικά που παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα άγχους, κατάθλιψης ακόμα και μετατραυματικό σοκ.

Ανάμεσα στα παιδιά που αντιμετωπίζουν παιδικό καρκίνο, οι έρευνες αναφέρουν ότι τα μετατραυματικά επεισόδια είναι πιο συχνά συγκριτικά με το φάσμα εμφάνισης τη διαταραχής σε οποιονδήποτε άλλον και επηρεάζει σχεδόν το 75% των νέων τόσο κατά τη διάρκεια όσο και έπειτα από τη θεραπεία.

Υπάρχει ουσιαστική μεταβλητότητα, με μερικές έρευνες να αναφέρουν ότι το αίσθημα της απειλής ή οι κλινικά σχετικοί παράγοντες (διαμονή σε νοσοκομείο, επιδείνωση της ασθένειας, ισχύς θεραπείας) σχετίζεται υψηλά με την εμφάνιση σοβαρών μετατραυματικό συμπτωμάτων. Συγκεκριμένα, εφιάλτες, αναδρομές σε οδυνηρά γεγονότα, μία επιθυμία για αποφυγή των ανθρώπων, το αίσθημα αβοηθησίας, η απόσταση ή αποκοπή από τους γύρω, το άγχος ή ο ξαφνικός τρόμος είναι μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να βιώνονται τόσο από τον ασθενή όσο και από τις οικογένεια του.

Παρόλο που οι ψυχολογικές επιδράσεις του καρκίνου έχουν αναγνωρισθεί εδώ και μία δεκαετία, το πως επηρεάζει μετατραυματικά η θεραπεία του καρκίνου έχει αγνοηθεί σαν γεγονός από τον επιστημονικό χώρο. Οι αλλαγές στο νευρικό σύστημα ενός παιδιού μπορεί να διαρκέσουν και να αυξήσουν το ρίσκο για τα προβλήματα που θα εμφανιστούν στην πνευματική υγεία του παιδιού στη μετέπειτα ζωή του. Πράγματι, σε μελέτη που έγινε από ερευνητικές ομάδες αναζήτησης των εμπειριών  - οροσήμων παιδικής ηλικίας και δημοσιεύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αποδείχθηκε ότι τα παιδικά τραύματα (π.χ. βία, παρενόχληση, παραμέληση) είναι αρκετά συνηθισμένα, με ποσοστό άνω του 50%, συγκριτικά με τα αντίστοιχα περιστατικά ενηλίκων. Η συγκεκριμένη έρευνα αναγνώρισε, επίσης πως το παιδικό τραύμα και τα σύνοδα συμπτώματα, όπως το άγχος, η κατάθλιψη και αυτοκτονικές τάσεις,  αποτελούν βασικοί παράγοντες  στην ασθένεια του καρκίνου.

Η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει ότι συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου ίσως είναι πιο ευαίσθητες στο άγχος και το τραύμα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Προηγούμενες ερευνητικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι οι εγκεφαλικές περιοχές, όπως είναι ο ιππόκαμπος (περιοχή σημαντική για τη μνήμη και τη μάθηση), η αμυγδαλή (περιοχή σημαντική για τη ρύθμιση του συναισθήματος) και ο προμετωπιαίος φλοιός (περιοχή σημαντική για τη προσοχή και για άλλες ανώτερες λειτουργίες) αλλάζουν κατά τη διάρκεια βιώματος ενός παιδικού τραύματος. Επειδή αυτές οι περιοχές συνεχίζουν να αναπτύσσονται εκείνη τη περίοδο, ίσως είναι πιο ευαίσθητες σε προσβολές, όπως είναι το άγχος, το τραύμα και η χημειοθεραπεία. Επομένως, πρέπει να θεωρήσουμε ότι η θεραπεία του καρκίνου είναι «διπλό ρίσκο» και αρκετά πιο αγχωτική και στρεσογόνα περίοδος στην περίπτωση των παιδιών.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι παιδικό καρκίνος δεν είναι απλώς μία σωματική ασθένεια αλλά και πνευματική. Η βοήθεια προς τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν τέτοιες εμπειρίες θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Επίσης, οι ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών και των μελών της οικογένειας αποτελεί σημαντικός στόχος και αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας. 

Όπως προαναφέρθηκε, ο εγκέφαλος έχει πλαστικότητα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, γεγονός που σημαίνει ότι είναι αρκετά ευαίσθητος, όχι μόνο στη θεραπεία και στο άγχος, αλλά και στη δεκτικότητα κάθε είδους βοήθειας και υποστήριξης που μπορεί να παρέχεται.

 

Πηγή: https://eltherapy.gr/

Επισκέφτηκε τα γραφεία του Make-A-Wish, ο Γιώργος Ασημακόπουλος μετά την αποκάλυψη της δωρεάς του

Ο Γιώργος Ασημακόπουλος επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την αποχώρησή του από το Survivor. Ο επιχειρηματίας είχε ανακοινώσει στο Συμβούλιο του νησιού, ότι μέρος των χρημάτων που κέρδισε από το παιχνίδι θα τα διαθέσει για φιλανθρωπικό σκοπό. Έτσι και έγινε!

Ο Γιώργος Ασημακόπουλος επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις του Make-A-Wish για να επισφραγίσει τη γενναιόδωρη πράξη του. Συγκινημένος “αγκάλιασε” τις νεράιδες του Κάνε-Μία-Ευχή, φέρνοντας πάντα στο μυαλό του το προσωπικό του βίωμα, μα περισσότερο από όλα “αγκάλιασε” τις ευχές δύο συγκεκριμένων παιδιών.

Με την πολύτιμη συμβολή του και το χρηματικό ποσό που θα προσφέρει στον οργανισμό θα εκπληρωθούν 2 ευχές παιδιών, με ζητούμενο την ριζική ανανέωση του δωματίου τους. Έτσι, σύντομα ο Αλέξανδρος, 5 ετών, θα αποκτήσει ένα δωμάτιο διαστημόπλοιο και θα έχει την ευκαιρία να ονειρεύεται στο διάστημα, ενώ ο Βαγγέλης, 6 ετών, θα κοιμάται σε ένα υπέροχο κάστρο μαζί με ήρωες και πολεμιστές!

Και τα δύο παιδιά νοσούν από λευχαιμία, βάσει και της αρχικής επιθυμίας του Γιώργου Ασημακόπουλου να υποστηρίξει παιδιά με καρκίνο, λόγω της απώλειας συγγενικού του προσώπου..

Χθες με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη για τα παιδιά, βρέθηκε στην Παιδο-ογκολογική Μονάδα «ΕΛΠΙΔΑ», όπου τον υποδέχτηκε ο Διοικητής Μανώλης Παπασάββας. Θέλησε να σταθεί στο πλευρό των παιδιών, στηρίζοντας τα παιδιά με καρκίνο και τον καθημερινό τους αγώνα για ζωή.

Πηγή: https://www.tlife.gr/

 

 

Ανείπωτη θλίψη. Έφυγε από τη ζωή η μικρή Αναστασία που έδινε μάχη με τον καρκίνο – Συγκλονίζουν οι γονείς της

 

Ο θάνατος της 7χρονης Αναστασίας συγκίνησε όλη την Ελλάδα, αφού πριν από μερικούς μήνες, όταν εκείνη έφευγε για την Αμερική μαζί με τους γονείς της, όλοι ευχόμασταν να γυρίσει υγιής και πιο δυνατή από ποτέ. Ο χρόνος μας επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη, καθώς η μικρή Αναστασία “έφυγε” από τη ζωή στον ύπνο της, μετά από μια πολύ σκληρή μάχη που έδωσε με μια σπάνια μορφή παιδικού καρκίνου.

Η μικρή Αναστασία έδινε τη δική της σκληρή μάχη με μια σπάνια μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο. Τους τελευταίους μήνες βρισκόταν στο Τέξας με την οικογένειά της σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο για να μπορέσει να το καταπολεμήσει…

 

Λίγες ώρες πριν από τον θάνατό της, ο μπαμπάς της, Ηλίας Τριανταφυλλάκης, είχε κάνει μια συγκλονιστική ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook, με τα λόγια του να ραγίζουν καρδιές. Η περιγραφή των δύσκολων σταδίων που πέρασε η κόρη του είναι “γροθιά στο στομάχι”.

“Της πήρες την ακοή, τις κάναμε καρδιές για να τις δείξουμε ποσό την αγαπάμε, της πήρες την αριστερή πλευρά, περπατούσε και ανέβαινε τις σκάλες με ένα χέρι και ένα πόδι, της πήρες την ομιλία, μας έκανε σχήματα με το χέρι, της πήρες το χαμόγελο, μας έλεγε πως χαμογελάει και ας μη φαίνεται. Της πήρες τη χαρά, τη ζωή της, απομονωμένη από τις φίλες της, την οικογένεια της και το σχολείο της, είχε τους δυο γονείς της κοντά να την αγαπάνε και να την φροντίζουν.

Της πήρες την τελευταία απόλαυση – το φαγητό, έβλεπε μαστερσεφ και ξεχνιόταν και έκανε ασκήσεις να μπορέσει να ξαναφάει. Της έδωσες τον χειρότερο χειμώνα των 150 ετών να πηγαίνει σε ένα παγωμένο σπίτι 15 φορές τη μέρα τουαλέτα. Αναγκάστηκε να φορέσει πάνες αλλά δε την ένοιαξε γιατί την φρόντιζαν οι γονείς της, όπως ήταν μωρό. Δεν ήθελε ποτέ να κάτσει σε παιδικό καρότσι, την έβαλες σε αναπηρικό.

Της άρεσε να πηγαίνει στο μοναστήρι και στην εκκλησία, την έβαλες σε νοσοκομείο να μην μπορεί να βγει. Της άρεσε να φτιάχνει τα μαλλιά της, της πήρες αρκετά. Τώρα πας να της πάρεις την ανάσα της, μόνο έτσι μπορείς να την λυγίσεις. Όμως δεν την κερδίζεις, ότι και να γίνει δεν μπορείς. Το πνεύμα της δε νικιέται”, ήταν τα λόγια του πατέρα της, Ηλία Τριανταφυλλάκη.

 

«Σήμερα έχουμε επέτειο γάμου με τον Ηλία Ντριανταφυλλάκη και σήμερα διάλεξε η κόρη μας, το παρανυφάκι μας να φύγει από τη ζωή. Η Αναστασία Πάλεψε όσο λίγοι, ήταν πάντα αισιόδοξη και έδωσε γερή μάχη με το χειρότερο είδος καρκίνου που έχει υπάρξει ποτέ.

Έφυγε ήρεμη στον ύπνο της με την μανούλα και τον πατερούλη να την κρατάνε αγκαλιά. Ξέρω πόσοι προσευχηθήκατε για την νεράιδα και ξέρω πόσοι ήσασταν δίπλα μας όλο αυτό το διάστημα που παλεύαμε και σας ευχαριστώ. Η Αναστασία δεν υποφέρει πια…» έγραψε η μητέρα της Ξένια Πρεζεράκου.

Σε ανείπωτη θλίψη έχει βυθιστεί η γνωστή αθλήτρια και θεία του άτυχου κοριτσιού Έρρικα Πρεζεράκου, καθώς όπως έγινε γνωστό, η μικρή Αναστασία έχασε τη μάχη της με τον καρκίνο. Η  ίδια δημοσίευσε μια άκρως συγκινητική ανάρτηση στα social media και ράγισε καρδιές με τα λόγια της για την ανιψιά της…

«Σήμερα θα πας να συναντήσεις τους φίλους σου τα υπόλοιπα αγγελάκια εκεί στο Παράδεισο. Χαρές και γέλια που θα κάνετε… παιχνίδια πολλά θα έχουν εκεί για σένα να ξέρεις Αναστασία μου

Μας τίμησες αγγελούδι μου 7 χρόνια της ζωή σου τα μοιράστηκες απλόχερα, θυμίζοντας μας πως είναι οι Άγγελοι στη Γη. Μην μας κοιτάς εμάς εδώ που κλαίμε καρδούλα μου… μην μας δίνεις σημασία, από χαρά είναι αγάπη μου που έκανες ό,τι είχε αποφασίσει η ψυχή σου και ο Θεός… από χαρά είναι τα δάκρυα μας που είχαμε την τιμή να δούμε πως είναι οι νεράιδες… και ποσό μαχήτριες είναι στα ακατόρθωτα…

Δεν θα σου πω αλλά λόγια… θα μπω σε σιωπή… μπας και ακούσω το σιγοτραγουδισμα σου από εκεί ψηλά που θα παίζεις… Καλό Παράδεισο Αναστασία μου…» έγραψε η Έρρικα Πρεζεράκου στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.

Έδωσε μάχη όσο λίγοι

Ήταν τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν η μικρή Αναστασία διαγνώστηκε με την πλέον πιο επιθετική μορφή παιδικού καρκίνου -γνωστή και ως dipg-, διάχυτο γλοίωμα εγκεφαλικού στελέχους, με ιδιαίτερα δυσμενή πρόγνωση.

Στην Ελλάδα οι γιατροί είπαν ότι της απομένουν έξι μήνες ζωής.

Τότε οι γονείς της, Ξένια Πρεζεράκου και Ηλίας Τριανταφυλλάκης, έψαξαν παντού για αντίστοιχες περιπτώσεις με αυτή της Αναστασίας και βρήκαν παράθυρο ελπίδας σε μια κλινική στο Χιούστον του Τέξας με μεγάλη εξειδίκευση στη συγκεκριμένη ασθένεια.

Η οικογένεια ταξίδεψε στο Χιούστον για 2 μήνες, ενώ ο συνολικός χρόνος που χρειάστηκε για τη θεραπεία ήταν 18 μήνες.

Το κόστος ξεπερνούσε τις 700.000 ευρώ κι έτσι ξεκίνησε μία πρωτοβουλία που αγκαλιάστηκε από όλη την Ελλάδα με τίτλο Support Anastasia.

Support Anastasia: Η πρωτοβουλία μέσα από την οποία αγαπήσαμε όλοι την μικρή Αναστασία

Το κύμα αλληλεγγύης, λοιπόν, ξεκίνησε από την Καλαμάτα και απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα.

«Το κόστος όπως είναι λογικό είναι δυσβάσταχτο, θα αγγίξει τις 700.000€, αλλά όταν υπάρχει ψυχή και ανθρωπιά τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο» είχαν γράψει οι γονείς του παιδιού και από τότε στήθηκε αλυσίδα αλληλεγγύης – Support Anastasia.

Οι κουμπαράδες που στήθηκαν σε όλα τα καταστήματα της Καλαμάτας γέμισαν, ενώ την ίδια στιγμή σύλλογοι, ενώσεις, φορείς από το εξωτερικό, ιδιώτες, αλλά και πολλά σχολεία, έστειλαν από το υστέρημά τους και κατάφεραν να συγκεντρωθεί το ποσό των 700.000 ευρώ.

Το νέο είχε ανακοινωθεί από τους γονείς της μικρής Αναστασίας μέσα από το νοσοκομείο, ευχαριστώντας όλο τον κόσμο που στήριξε τον αγώνα της 7χρονης κόρης τους.

Πηγή: https://www.tanea.gr/

Αυτές είναι οι πιο συχνές μορφές παιδικού καρκίνου που πρέπει να γνωρίζουμε. Τα παιδιά έχουν τη δύναμη να βγουν νικητές!

Ο καρκίνος στα παιδιά είναι αρκετά σπάνιος, όμως συγχρόνως και αρκετά τρομακτικός. Οι περισσότεροι καρκίνοι στην παιδική ηλικία έχουν υψηλό ποσοστό θεραπείας, όμως ποιοι είναι οι συχνότεροι παιδικοί καρκίνοι;

Οι καρκίνοι είναι ασθένειες που προκαλούνται όταν τα κύτταρα του ίδιου του σώματος καταστρέφονται και αναπτύσσονται εκτός ελέγχου. Αυτά τα ανεξέλεγκτα κύτταρα αναπτύσσονται γρηγορότερα από το υπόλοιπο σώμα και γίνονται μάζες κυττάρων που ονομάζονται όγκοι. Ανάλογα με το από πού προέρχονται αυτά τα ελαττωματικά κύτταρα, οι όγκοι μπορεί να έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά.

Κάθε καρκίνος είναι διαφορετικός ενώ υπάρχουν πολλοί τύποι για κάθε όργανο και ιστό στον οργανισμό. Οι μορφές καρκίνου της παιδικής ηλικίας δεν είναι ίδιες με εκείνες των ενηλίκων και διαφέρουν αρκετά τόσο ως προς τον τρόπο ανάπτυξης όσο και ως προς της ανταπόκριση στη θεραπεία.

 

Ποιοι είναι οι συχνότεροι παιδικοί καρκίνοι;

Λευχαιμία

Οι λευχαιμίες είναι η συχνότερη μορφή παιδικού καρκίνου και είναι καρκίνοι του μυελού των οστών. Κυριότερος τύπος στα παιδιά είναι η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (75-80%), ενώ σπανιότερα εμφανίζεται η οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία (20-25%).

Όγκοι εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού

Ο δεύτερος πιο κοινός τύπος καρκίνου της παιδικής ηλικίας είναι οι όγκοι του νωτιαίου μυελού και του εγκεφάλου. Πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα διαφορετικών καρκίνων, όλα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, θεραπείες και πρόγνωση.

Νευροβλάστωμα

Οι καρκίνοι στα παιδιά μπορούν, επίσης, να προέρχονται από τα νευρικά κύτταρα, ειδικά όταν αναπτύσσονται για πρώτη φορά. Αυτοί οι καρκίνοι λέγονται νευροβλάστωμα και είναι ο πιο κοινός καρκίνος σε βρέφη και παιδιά κάτω των 10 ετών και ουσιαστικά πρόκειται για όγκους του νευρικού συστήματος.

Νεφροβλάστωμα

Οι καρκίνοι των νεφρών ή αλλιώς ο όγκος Wilms εμφανίζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας κάτω των 5 ετών και μπορεί να αναπτύσσεται στον έναν ή και τους δύο νεφρούς.

Λεμφώματα

Τα λεμφώματα είναι καρκίνοι των λεμφοκυττάρων, λευκά αιμοσφαίρια από τα κύτταρα του μυελού των οστών. Αυτά διαφέρουν από τις λευχαιμίες στη θέση των καρκινικών κυττάρων. Τα λεμφώματα συνήθως παραμένουν στα αγγεία και στους κόμβους του λεμφικού συστήματος, ενώ οι λευχαιμίες βρίσκονται στο μυελό των οστών και στο αίμα. Δύο κύρια είδη λεμφωμάτων στα παιδιά είναι τα λεμφώματα Hodgkin και non-Hodgkin.

Ραβδομυοσάρκωμα

Πρόκειται για κακοήθεις όγκους των μυών που βρίσκονται σε όλο το σώμα, οπότε αυτοί οι όγκοι μπορούν να αναπτυχθούν σχεδόν οπουδήποτε.

Κακοήθεις όγκοι των οστών

Ο καρκίνος των οστών είναι συχνότερος στους εφήβους, αν και μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Οι συχνότεροι από αυτούς είναι το οστεοσάρκωμα και το σάρκωμα Ewing.

Ρετινοβλάστωμα

Πρόκειται για όγκους του οφθαλμού, στον αμφιβληστροειδή, και εμφανίζονται συχνότερα σε μικρά παιδιά, ενώ όπως συμβαίνει με αρκετές μορφές παιδικών καρκίνων, είναι σπάνιο στους ενήλικες.

«Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας δεν μπορεί γενικά να προληφθεί ή να εντοπιστεί μέσω διαλογής», εξήγησε ο ΠΟΥ, λέγοντας ακόμα «Οι περισσότεροι παιδικοί καρκίνοι μπορούν να θεραπευτούν με γενόσημα φάρμακα και άλλες μορφές θεραπείας, όπως χειρουργική επέμβαση και ακτινογραφία».

Μπορεί κάθε χρόνο περίπου 400.000 νέοι σε όλο τον κόσμο να διαγιγνώσκονται με καρκίνο, όμως τα παιδιά έχουν τη δύναμη να νικήσουν τη μάχη με τον καρκίνο και μπορούν να τα καταφέρουν.

 

Πηγή: https://ipop.gr/

 

«Δύναμη των παιδιών είναι οι γονείς, οι γιατροί και ο Θεός»: Μπαμπάς εξομολογείται για τη μάχη της κόρης του με τον καρκίνο

 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο και πιο οδυνηρό για έναν γονιό από το να βλέπει το παιδί του να υποφέρει και να δίνει σκληρή μάχη για τη ζωή του, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, όπως ο καρκίνος στην παιδική ηλικία.

Ένας από αυτούς τους γονείς είναι ο μπαμπάς Ανδρέας Ξυδάκης που σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση του αναφέρθηκε στις δυσκολίες και τις προκλήσεις που βιώνουν οι οικογένειες με μικρούς ασθενείς που νοσηλεύονται στις παιδο-ογκολογικές κλινικές. Η 8χρονη κόρη του Κατερίνα είναι μια από τους μικρούς ασθενείς που δίνουν μάχη με τον καρκίνο και εκείνος θέλησε να μιλήσει για τον αγώνα ζωής αυτών των παιδιών.

«Μετά το πρώτο σοκ χάνεσαι… την επόμενη στιγμή όμως πρέπει να μαζέψεις δυνάμεις και να προχωρήσεις, δεν έχεις άλλη επιλογή»

Τα αποτελέσματα των εξετάσεων έφτασαν στα χέρια των γονιών και η εισαγωγή της Κατερίνας στην παιδο-oγκολoγική, πάγωσε κάθε άλλη δραστηριότητα στην οικογένεια της οικογένειας Ξυδάκη. Υπήρχαν βράδια που ξάπλωνε και δεν ήξερε αν άντεχε να ξυπνήσει την επόμενη μέρα.

«Έλεγα στη γυναίκα μου κράτα γερά εσύ, γιατί δεν ξέρω αν αντέξω»

Πολύ γρήγορα συνειδητοποίησε ο ίδιος και η σύζυγος του ότι δεν έχεις άλλη επιλογή από το να παλέψεις με τους φόβους και τις αδυναμίες σου. Πρέπει να μαζέψεις δυνάμεις και να προχωρήσεις μπροστά. Έτσι μόνο θα δώσεις δύναμη στο παιδί σου. Σε αυτή την φάση δεν υπάρχει χώρος για δεύτερες σκέψεις, μόνο η ελπίδα, η χαρά και το όνειρο έχουν χώρο στην ψυχή και το μυαλό, διαφορετικά δεν θα βγεις από εκεί, μου είπε ο Ανδρέας, μιλώντας για την καθημερινότητα στην κλινική.

«Η δύναμη των παιδιών είναι οι γονείς, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και ο Θεός»

Με τη στάση τους δίνουν καθημερινά σε όλους μαθήματα συμπεριφοράς, αντοχής και ζωής. Τα παιδιά ξέρουν τα πάντα, αντιλαμβάνονται τα πάντα και δίνουν όλες τους τις δυνάμεις να αντέξουν και να βγουν δυνατά και υγιή.

«Τι νομίζετε; Δεν ξέρω τι με περιμένει;»

Αυτή η κουβέντα βγήκε από τα χείλη της Κατερίνας. Ενός κοριτσιού μόλις 8 χρονών. Ήταν η απάντηση που έδωσε στον παιδοψυχολόγο της κλινικής όταν πήγε να την ενημερώσει για το γεγονός ότι θα έχανε τα μαλλιά της από τις θεραπείες. Τα παιδιά ξέρουν! Και στηρίζουν το ένα το άλλο.

«Οι γιατροί και οι νοσηλευτές της κλινικής μας, είναι ευλογία, είναι δώρο Θεού»

Στα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών, παιδιά και γονείς βλέπουν τη διέξοδο, στο πρόβλημα τους. Ακόμη και αν η παιδο-ογκολογική είναι υποστελεχωμένη, όπως και όλο το σύστημα υγείας στο σύνολο του, οι άνθρωποι που στελεχώνουν την κλινική του ΠΑΓΝΗ, δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Καταθέτουν την ψυχή τους καθημερινά.

 

«Εδώ με βλέπουν σαν Ανδρέα, όχι σαν ένα αριθμό δωματίου»

Για τον Ανδρέα και την οικογένεια του ήταν πολύ συνειδητή η επιλογή να μείνουν στην Κρήτη για την θεραπεία της Κατερίνας και όχι να φύγουν εξωτερικό που είχαν τη δυνατότητα. Ο επαγγελματισμός και η ανθρωπιά της ομάδας της κας Στειακάκη,(διευθύντριας της παιδοογκολογικής του ΠΑΓΝΗ ) τους έπεισε να μείνουν και να δώσουν όλοι μαζί τη μάχη.

Το όνειρο να δημιουργηθεί μια δομή όπως το “ΕΛΠΙΔΑ” στην Κρήτη

Επιθυμία και στόχος του Ανδρέα να δημιουργηθεί μια δομή στην Κρήτη, στο Ηράκλειο, στα πρότυπα της «Ελπίδας» στην Αθήνα. Ώστε παιδιά και γονείς να έχουν την συνεχή στήριξη και καθοδήγηση σε αυτό το δύσκολο μονοπάτι που έχουν να διανύσουν.

Πέρα από τις δυσκολίες της νοσηλείας, τα παιδιά έχουν και άλλες δυσκολίες να αντιμετωπίσουν. Χρειάζονται ουσιαστική και προσαρμοσμένη απασχόληση τις ώρες που μένουν στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη, όπως και οι γονείς άλλωστε. Τα παιδιά που είναι και μαθητές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίζουν την εκπαίδευση τους όταν και τα ίδια μπορούν ακόμη και μέσα από το νοσοκομείο. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για όλα αυτά. Η πανδημία έχει στερήσει την παρουσία των εθελοντών που άλλα χρόνια ήταν στο πλάι των μικρών ασθενών και των γονιών τους.

Και αν η πολιτεία κωφεύει διαχρονικά μπροστά στις ανάγκες των οικογενειών με παιδιά ασθενείς, δεν κάνουν το ίδιο οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Ο Ανδρέας βρήκε στήριξη και έκανε φίλους καρδιακούς μέσα σε όλη αυτή την περιπέτεια.

Άνθρωποι, φίλοι του, που πήγαιναν καθημερινά να διαβάσουν παραμύθι στη μικρή, φίλοι που αυτοβούλως ανέλαβαν να φροντίζουν τα άλλα δύο παιδιά της οικογένειας τις πολύ δύσκολες μέρες της νοσηλείας της Κατερίνας.

«Μετά από εμάς να μην μπει άλλο παιδί… να είμαστε οι τελευταίοι»

Αυτή ήταν η ευχή του Ανδρέα. Άλλο παιδί, άλλη οικογένεια να μην περάσει όσα οι ίδιο και άλλοι εκατοντάδες. Ο Ανδρέας από την πρώτη στιγμή κινητοποίησε πολλούς ανθρώπους γύρω του για να βοηθήσουν ώστε η παραμονή παιδιών και γονιών στην κλινική να γίνει πιο ανθρώπινη ή ακόμη και πιο ευχάριστη υπό τις δεδομένες συνθήκες.

Γράφει η Ανδριανή Αγγελιδάκη

Πηγή: https://www.neakriti.gr/