19χρονο παλικάρι από τη Βαρβάσαινα "έφυγε" την ίδια μέρα με την αδερφή του!
Η μοίρα είχε διαγράψει το ταξίδι της ζωής, μέχρι την ηλικία των δεκαεννέα ετών για τον Σταμάτη Χηνοφώτη απο την Βαρβάσαινα του νόμου Ηλείας, που έχασε την Δευτέρα, 2 Ιουλίου τη μάχη με τον καρκίνο, βυθίζοντας την οικογένειά του στη θλίψη.
Το άσχημο παιχνίδι που έπαιξε η ίδια η ζωή, τόσο σκληρά και άδοξα για τον νεαρό που δεν πρόλαβε να τη ζήσει και να την χαρεί όπως του άξιζε, έρχεται να συμπληρώσει με τον χειρότερο τρόπο την αδικία που για δεύτερη φορά χτυπά την πενταμελή οικογένεια.
Τραγική ειρωνεία, σε όλα αυτά είναι πως πριν από δεκατεσσέρα χρόνια, η μικρή Μαρία Χηνοφώτη το πρώτο παιδί της οικογένειας, είχε χάσει την μάχη με την ζωή πριν ακόμα προλάβει να την αγγίξει ... όταν ήταν μόλις έξι ετών, από μια σπάνια ασθένεια.
Ο καρκίνος όμως χτύπησε την πόρτα στη χαροκαμένη μάνα και της πήρε και το δεύτερο αγγελούδι της, στις 2 Ιουλίου (του 2012), μια ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ποιός να το πίστευε τότε, όταν η ύπουλη ασθένεια διαγνώσθηκε στο μικρό Σταμάτη, πριν από τρία χρόνια, πως θα έσβηνε στην αγκαλιά της μητέρας του την ίδια ακριβώς ημερομηνία που 14 χρόνια πριν είχε χάσει την εξάχρονη αδελφή του...
Ποιός να καταφέρει να παρηγορήσει αυτή την μάνα, τον πατέρα και τα τρία παιδιά που έμειναν πίσω, για το κακό που τους βρήκε; Κανείς.
Θλίψη, πόνος, στενοχώρια, απόγνωση και ένα μεγάλο γιατί, συναισθήματα που έγιναν ένα με την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους οι οποίοι βρέθηκαν στην νεκρώσιμο ακολουθία, το απόγευμα της Δευτέρας 2 Ιουλίου, στη Βαρβάσαινα.
Δίπλα στην οικογένεια κουράγιο και δύναμη έδιναν οι εκπρόσωποι του ιδρύματος "Φλόγα", που συμπαραστάθηκε από την πρώτη στιγμή στις δύσκολες ώρες του αδικοχαμένου Σταμάτη.
Το άσχημο παιχνίδι που έπαιξε η ίδια η ζωή, τόσο σκληρά και άδοξα για τον νεαρό που δεν πρόλαβε να τη ζήσει και να την χαρεί όπως του άξιζε, έρχεται να συμπληρώσει με τον χειρότερο τρόπο την αδικία που για δεύτερη φορά χτυπά την πενταμελή οικογένεια.
Τραγική ειρωνεία, σε όλα αυτά είναι πως πριν από δεκατεσσέρα χρόνια, η μικρή Μαρία Χηνοφώτη το πρώτο παιδί της οικογένειας, είχε χάσει την μάχη με την ζωή πριν ακόμα προλάβει να την αγγίξει ... όταν ήταν μόλις έξι ετών, από μια σπάνια ασθένεια.
Ο καρκίνος όμως χτύπησε την πόρτα στη χαροκαμένη μάνα και της πήρε και το δεύτερο αγγελούδι της, στις 2 Ιουλίου (του 2012), μια ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ποιός να το πίστευε τότε, όταν η ύπουλη ασθένεια διαγνώσθηκε στο μικρό Σταμάτη, πριν από τρία χρόνια, πως θα έσβηνε στην αγκαλιά της μητέρας του την ίδια ακριβώς ημερομηνία που 14 χρόνια πριν είχε χάσει την εξάχρονη αδελφή του...
Ποιός να καταφέρει να παρηγορήσει αυτή την μάνα, τον πατέρα και τα τρία παιδιά που έμειναν πίσω, για το κακό που τους βρήκε; Κανείς.
Θλίψη, πόνος, στενοχώρια, απόγνωση και ένα μεγάλο γιατί, συναισθήματα που έγιναν ένα με την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους οι οποίοι βρέθηκαν στην νεκρώσιμο ακολουθία, το απόγευμα της Δευτέρας 2 Ιουλίου, στη Βαρβάσαινα.
Δίπλα στην οικογένεια κουράγιο και δύναμη έδιναν οι εκπρόσωποι του ιδρύματος "Φλόγα", που συμπαραστάθηκε από την πρώτη στιγμή στις δύσκολες ώρες του αδικοχαμένου Σταμάτη.
Και εκεί, στο τέλος, στο σημείο του αποχαιρετισμού, τα "ΓΕΝΕΘΛΙΑ" του Νότη Σφακιανάκη, το τραγούδι του Σταμάτη, ηχούσε θλιβερό και τον συνόδευε στην τελευταία του κατοικία.
«Ήμουνα ένας από εκείνους που είχαν τη τύχη να έχουν μια προσωπική σχέση με τον Σταμάτη. Εγώ 63, αυτός 19 κι όμως καταφέραμε να γίνουμε αληθινοί «φίλοι».
Ήμουνα ένας από εκείνους που ο Σταμάτης χαιρέτησε με το βλέμμα …….…
Σ ένα βλέμμα, μπόρεσε να χωρέσει ένα πλήθος από σκέψεις και συναισθήματα, αξιοπρέπεια, ήθος, πόνο, και πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ.
Ναι, αυτό το τελευταίο βλέμμα ήταν γεμάτο αγάπη. Αυτό ακριβώς ήταν που ξεχώριζε τον Σταμάτη !!! Ακόμα και τη ύστατη ώρα ήξερε να αγαπάει απλόχερα. Ακόμα και την ύστατη ώρα, που η αδικία πλημύριζε όλους εμάς γύρω του με θυμό και γιατί, ο Σταμάτης ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ !!! Αυτό το βλέμμα, το βαθύ, που άπλωσε πάνω μου σαν αγκαλιά και σκέπασε το σύμπαν γύρω μου, το έχω συνέχεια πάνω μου και μαζί μου και θα το έχω, για όσο μου μένει ακόμα να ζήσω. Τώρα πιά δεν φοβάμαι τίποτα, τα έζησα όλα !!!
Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε στο δρόμο του, ήταν τιμή και χαρά το κάθε λεπτό που περάσαμε μαζί του. Γιατί, ο Σταμάτης μας φόρτωσε αξίες και σοφία για μια ζωή.
Σταμάτη μου, σ ευχαριστώ !!!»
Μαρία Τρυφωνίδη (Πρόεδρος του Συλλόγου Φλόγα)Ήμουνα ένας από εκείνους που ο Σταμάτης χαιρέτησε με το βλέμμα …….…
Σ ένα βλέμμα, μπόρεσε να χωρέσει ένα πλήθος από σκέψεις και συναισθήματα, αξιοπρέπεια, ήθος, πόνο, και πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ.
Ναι, αυτό το τελευταίο βλέμμα ήταν γεμάτο αγάπη. Αυτό ακριβώς ήταν που ξεχώριζε τον Σταμάτη !!! Ακόμα και τη ύστατη ώρα ήξερε να αγαπάει απλόχερα. Ακόμα και την ύστατη ώρα, που η αδικία πλημύριζε όλους εμάς γύρω του με θυμό και γιατί, ο Σταμάτης ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ !!! Αυτό το βλέμμα, το βαθύ, που άπλωσε πάνω μου σαν αγκαλιά και σκέπασε το σύμπαν γύρω μου, το έχω συνέχεια πάνω μου και μαζί μου και θα το έχω, για όσο μου μένει ακόμα να ζήσω. Τώρα πιά δεν φοβάμαι τίποτα, τα έζησα όλα !!!
Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε στο δρόμο του, ήταν τιμή και χαρά το κάθε λεπτό που περάσαμε μαζί του. Γιατί, ο Σταμάτης μας φόρτωσε αξίες και σοφία για μια ζωή.
Σταμάτη μου, σ ευχαριστώ !!!»
Μπορεί να μην κέρδισες τη μάχη με τη ζωή, κέρδισες όμως για πάντα μια θέση στην καρδιά μας...
Πηγή: http://www.patrisnews.com/
Πηγή: http://www.facebook.com/sillogosfloga
ΣΤΑΜΑΤΗ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ!ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΖΩΗ!ΦΥΓΑΤΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΣΑΣ,ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΜΑΣ ΝΟΙΩΘΕΤΕ....ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΙΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ!ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΔΩ,ΤΙΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΣΑΣ!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΠΡΩΤΟΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ