Του πόνου τα γιατί…

Είναι κάποια γιατί Άνθρωπε, που απάντηση δεν θα πάρουνε ποτές.

Δεν ξέρω να σου πω αν είναι δίκαιο, ούτε κάποια λογική αν έχει.
Άλλωστε ποιος μέσα στον πόνο λογική, μπορεί να βρει…
Πως είναι δυνατόν, για καλύτερο να είναι, όταν το γέλιο και το χάδι, όταν τα όνειρα που κάποτες χτίστηκαν, παρόν και μέλλον, πια να μην έχουν…

Πως είναι δυνατόν, έτσι να το θελε ο Θεός, τόσο δάκρυ, αίμα και πόνο, ξαφνικά ή μη, να τον σκορπίσει;
Πως, το ότι ήτανε γραφτό, μπορεί, το νου να αναπαύσει, θεατές, ανήμπορους κάνοντας μας…

Και πως, βέβαιος, μπορεί κάποιος να είναι;
Ποιος μπορεί Άνθρωπε, τον χρόνο πίσω να γυρίσει, να δει ενέργειες, παραλείψεις, λάθη, και με σιγουριά να πει, ότι τα πράγματα έτσι δεν θα χαν γίνει;
Είναι κάποια γιατί Άνθρωπε, που απάντηση δεν θα πάρουνε ποτές.

Ίσως και να υπάρχουν.
Και εγώ, και εσύ όμως και άλλος κανείς, ποτές δε θα μπορέσουμε με σιγουριά να δούμε.

Μην το ζορίζεις Άνθρωπε, το νου σου άλλο.
Ξεκουράσου.

Για μια φίλη Άνθρωπε ξέρω να σου πω. Που χωρίς η ίδια να το ξέρει, ο πόνος της, ο ανείπωτος, ο ένας, ο δικός της, μια οικογένεια ολόκληρη, κατάφερε και ζωντανή ακόμα την κρατάει…

Δεν ξέρω να σου πω αν είναι δίκαιο, ούτε κάποια λογική αν έχει.
Άλλωστε ποιος Άνθρωπε, μέσα στον πόνο, λογική, μπορεί να βρει…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc. 

Πηγή:http://e-psyxologos.gr