Μπαίνω
λοιπόν στο studio του δελτίου και συναντώ τον Μιχάλη, ένα πανέμορφο και
τετραπέρατο αγοράκι που περιεργάζεται το μικρόφωνο, τις κάμερες, τα monitors,
το autocue… Ξαφνιάστηκα…
Με ακολουθεί η Κατερίνα «Τον θυμάσαι Νία τον Μιχάλη;» μου λέει...
Ήταν ο Μιχάλης, που κατάφερε να ξυπνήσει από το λήθαργο εκατοντάδες Ροδίτες πριν από περίπου 6 χρόνια.
Ήταν ο Μιχάλης που τους «έσπρωξε» στο να γίνουν ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ, αφήνοντας στην άκρη τον ατομικισμό, τον υλισμό και τη χρησιμοθηρία.
Ήταν ο Μιχάλης, που τους βοήθησε να εκφράσουν στην ΠΡΑΞΗ την επιθυμία για προσφορά χωρίς ΚΑΝΕΝΑ αντάλλαγμα.
Ήταν ο Μιχάλης, που έδωσε το έναυσμα σε δεκάδες συλλόγους και πολίτες να διοργανώσουν εκδηλώσεις και δράσεις για να προσελκύσουν κόσμο και να γίνουν δότες μυελού των οστών..
Ηταν ο Μιχάλης, που ΠΑΛΕΨΕ με τη λευχαιμία και βγήκε ΝΙΚΗΤΗΣ!
Βγήκε ΝΙΚΗΤΗΣ με την πολύτιμη βοήθεια όλων εκείνων που χάρισαν κάποια λεπτά από τον χρόνο τους και λίγο «σάλιο»…
Όχι για να ακουστούν «φιλεύσπλαχνες», τετριμμένες, κούφιες ατάκες «συμπόνιας» και «συμπαράστασης», αλλά λίγο σάλιο σε μια μπατονέτα…
ΕΝΑ δείγμα, που μέσα στα εκατοντάδες, βρέθηκε συμβατό.
ΚΑΜΙΑ σημασία δεν έχει σε ποιον ανήκε…
Ήταν λίγο σάλιο που ΧΑΡΙΣΕ τη ζωή στον Μιχάλη!
Χαίρομαι που τότε ήμουν και ‘γω κάπου εκεί. Και παρά τα όσα ψέλλιζε η Κατερίνα όταν μιλούσα με τον γιο της... Η «πληρωμή» μου σήμερα, 6 χρόνια μετά ήταν απερίγραπτη…
Ένα μεγάλο φιλί και ένα τεράστιο χαμόγελο του Μιχάλη…
Άτιμο πράγμα οι κακοήθεις νεοπλασματικές νόσοι φίλε μου…
ΟΧΙ ΑΝΙΚΗΤΕΣ ΟΜΩΣ!!!
Ο Καρκίνος μας αφορά ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτως ηλικίας και γονιδίων...
Όσοι το χουν ζήσει μπορούν να καταλάβουν.
Το ‘χουμε;
Δώστε
λίγα λεπτά από τον χρόνο σας..
Τόσο απλό, όμως σωτήριο!
Τόσο απλό, όμως σωτήριο!
Έχουμε ένα ακόμη φωτεινό παράδειγμα!
Αυτό του μικρού μας Μιχάλη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου